kız çocuğu (kitap)

bir onur ünlü kitabıdır.


kitabı okumaya başladığım zaman internette bazı araştırmalar yaptım, her kitap başlangıcında yaptığım gibi. iyi ve kötü yorumlar iç içe geçmişti her kitapta olduğu gibi ancak bazı garip yorumlar kafamı kurcaladı. ve şunu fark ettim ki türk bir yazar iyi bir şey yapsa bile biz onu eleştirecek bir şey mutlaka buluyoruz. garip bir aşağılık kompleksi sarıp sarmalıyor bizi.

orhan pamuk nobel’i kazandığında kitaplarından bir tekini bile okumamış olan insanlar yazarın çok kötü bir yazar olduğu ve başka özellikleri nedeniyle nobel kazandığı konusunda entelektüel bir fikir birliğine vardılar. bir edebiyat eseri kötü olabilir elbette ama eleştiri yaparken keşke önce kitapları okuyup anlasak mı?

bu kitapla ilgili eleştirilerden biri chuck palahniuk taklidi olduğu ile ilgiliydi ki ben anlam veremedim. zira;

1. palahniuk bir iki kitap yazıp harikalar yarattıktan ve kapitalizme ağız dolusu sövdükten sonra yazdığı bütün kitapların film haklarını satıp köşeyi dönmüş bir kardeşimiz, ki bu tutarsızlık da onu özenilecek bir yazar yapmıyor.

2. yazar zaten kitabında 2 yerde palahniuktan bahsetmiş ki taklit ettiği bir yazarın adını insan neden ansın?

bir başka konu ise göndermeli kitapları hangi ülkeden olursa olsun bir avrupalı yapınca yeri göğe sığdıramazken bizden bir yapınca “ bizim ne haddimize” gibi ürkek bir tavır takınıp daha sonra bu ürkekliği saldırganlığa çeviriyoruz

velhasıl; kitap çok büyük ya da görkemli olmasa da bence okunmaya değer. sizi başka kitaplara, yazarlara, düşünürlere taşıma ihtimali ise çok yüksek.

onur ünlü'nün ilk romanı. roman, başkarakter olan 16 yaşındaki ayşe şekeryan'ın intikam arayışını ele alan, bunu yaparken de satır aralarında toplumsal sorunlara da dokunan bir eser.

genel olarak konu ayşe’nin abisinin yakın arkadaşı tarafından uğradığı tecavüz akabinde yaşadığı travma ve bu travmanın ardından gelişen intikam alma isteği üzerine ilerliyor. onur ünlü bu romanında retoriği ziyadesiyle ön planda tutar, hatta retorik konusunda görgüsüzlük edecek seviyelere de geldiği söylenebilir. neyse ki ikinci, itirazım var filminin devamı niteliğindeki ikinci romanı hesabım var: bir selman bulut polisiyesi bu denli retoriğin rol çaldığı bir roman değil.

roman, ayşe'nin bu intikam yolculuğunda karşılaştığı olaylar, kurduğu ilişkiler ve içsel çatışmaları üzerinden ilerliyor. yer yer polisiye bir kurguya sahip olsa da, intikam temasının ağırlığı belirgin bir şekilde hissediliyor; buna mukabil romanın sonlarına doğru intikam eylemi oldukça kısa bir şekilde işleniyor.

romanın önemli bir bölümü benim de doğup büyüdüğüm semt olan kadıköy’de geçiyor, dolayısıyla benim açımdan romanın içine girmek, adı geçen sokaklardaki ağaçları, kaldırımları tahayyül etmek ayrı bir keyifti. özellikle kadife sokak ve çevresindeki barlar…

romanın anlatısı, başkarakter ayşe'nin 16 yıllık yaşam öyküsünü kapsıyor. ancak olay örgüsünün yoğunlaştığı zaman dilimi, ayşe'nin intikam planlarını yapmaya başladığı ve uygulamaya koyduğu kısa bir zaman aralığına odaklanıyor.

ayşe şekeryan, yaşadığı travmanın etkisiyle erken yaşta olgunlaşmış, sert ve intikam hırsıyla dolu bir genç kız. zekasına ve hayata karşı geliştirdiği dirence hayran kalmamak mümkün değil; ancak yaşadığı travmanın etkisiyle vahşete karşı duyarsızlaşması ve zaman zaman kötücül bir kişiliğe bürünmesi, ilgili satırları okurken kendisine duyulan hayranlık konusundaki tutarlılığımızı biraz zorluyor.

ayşe'nin yanı sıra, romanda peter adında siyahi bir karakter de önemli bir yer tutuyor. ikili arasındaki ilişki ve birlikte giriştikleri planlar, olay örgüsünde önemli bir yer tutuyor. romanın diğer karakterleri ise ayşe'nin hayatına farklı noktalarda dahil olan ve onun intikam yolculuğunda çeşitli roller üstlenen başka başka kişiler.

ezcümle, temelde bir intikam hikayesi anlatıyor olsa da, arka planda türkiye'de yaşayan ermeni bir ailenin karşılaştığı zorluklar, toplumsal adaletsizlikler ve bir çocuğun yaşadığı travmanın derin etkileri gibi önemli konulara da değiniyor.