kolejli züppe edebiyatı

türk edebiyatında özellikle 19. yüzyılın sonları ve 20. yüzyılın başlarında popüler olan bir edebi türdür. bu tür, genellikle batılılaşma sürecindeki osmanlı toplumunda, özellikle de yüksek sosyete ve kolejlerde eğitim görmüş gençlerin yaşam tarzlarını, davranışlarını ve düşüncelerini ele alır.

bu edebi türde, genellikle batı kültürüne özenen, giyim kuşamları, konuşmaları ve davranışlarıyla "züppe" olarak nitelendirilen karakterler ön plandadır. bu karakterler, genellikle yerli geleneklerden uzaklaşmış, batılı değerleri benimsemiş, ancak bu değerleri tam olarak içselleştirememiş kişiler olarak tasvir edilir.

özellikle tanzimat ve servet-i fünun dönemlerinde bu tür eserlerde, toplumun batılılaşma sürecindeki çelişkileri, yozlaşma ve kimlik bunalımı gibi temalar işlenmiştir. bu türün önemli temsilcileri arasında recaizade mahmut ekrem, halit ziya uşaklıgil ve hüseyin rahmi gürpınar gibi yazarlar sayılabilir.

örneğin, recaizade mahmut ekrem'in "araba sevdası" adlı romanı, bu türün en bilinen örneklerinden biridir. romanda, batılı yaşam tarzına özenen ve bu uğurda kendini ve ailesini zor durumda bırakan bihruz bey'in hikayesi anlatılır. bihruz bey, tam bir "züppe" karakter olarak tasvir edilir ve roman, batılılaşma sürecindeki toplumun eleştirisini yapar.

kolejli züppe edebiyatı, türk edebiyatında toplumsal değişim ve kimlik sorunlarını ele alan önemli bir tür olarak kabul edilir.