rus edebiyatı vs fransız edebiyatı

ikisinin de yeri ayrı kazanan edebiyat olsun.

fransız edebiyatı da gogol'un paltosundan çıkmıştır.*

fransız edebiyatı der ki fakirlik var
rus edebiyatı der ki ben ölem

rus edebiyatı tanrıdır. kalan edebiyatlar peygamber.

kişi üzerindeki etkileri farklılık gösterir, birey herhangi birine kendini yakın hissedebilir. lakin bu x veya z edebiyatının sıcaklığından değil, kendi iç dünyasını hangi mozaik ile tamamlayabildiği ile alakalıdır.

en nihayetinde, biraz da abartmış gibi olacağım ve fakat, fransız edebiyatının güneş olduğu yerde rus edebiyatı samanyolu galaksisi gibi durur.

aşırı sovyet ruhlu, karamsar bir insan olduğum için rus edebiyatı bana daha çok hitap ediyor.kalemini beğendiğim bir sürü rus yazar var.fransız edebiyatına ısınamadım bir türlü nedense.

hanım hanım bunlar benim yavrularım.

fransız edebiyatının tüm çeşitliliğiyle birlikte belli ortak özellikler, eğilimler olarak ortaya çıkar. fransızcayı rus edebiyatıyla karşılaştırırken daha belirgin hale gelirler. bu edebiyatlar neredeyse aynı anda ortaya çıktı, ancak ülkelerin tarihlerindeki farklılıklar, dillerin özellikleri ve nihayet fransızların ve rusların karakteri, psikolojisi, her iki edebiyatın da özgünlüğünü tamamen farklı şiveler belirledi.

rus edebiyatını dünyadaki diğer edebiyatlardan ayıran çeşitli değişimlere dirençli bir özgünlüğü vardır. burada toplumsal ve tarihsel nedenler önemli bir rol oynamıştır. başlangıçta, rus edebiyatı çok dar bir okuryazarlık çemberine yönelik bir yönelimle ortaya çıktı.

aksine, fransız edebiyatı çok akıcı ve daha çeşitlidir. 12. yüzyıldan bu yana, şövalyelerin eğitimi için mahkeme talebi ortaya çıktığında ve sonraki tüm yüzyıllarda, nüfusun farklı kesimlerinin okuryazarlık seviyesi arttı, bu da kitaplara erişimin genişlediği anlamına geliyor. folklorun önemi azaldı ve edebiyatın seküler karakteri arttı. bu süreçlerin sonuçlarından biri, dini edebiyatın ahlaki temellerinin yerini seküler edebiyatın estetik kriterlerinin almasıdır.

biri bmw biri mercedes'dir, yani zevk işidir bir yerden sonra. insandan insana değişir bu.

çok yanlış benzetmeler ile versus u yapılmaya çalışan iki edebiyat türüdür. öncelikle hangi dönem kiyaslanmak istenmektedir. sadece dünya klasikleri olarak adlandırılan kitaplar bazında ise gene aşırı saçmadır. çağdaş rus edebiyatı çok başkadır. fransız keza yine öyle. hangi genre açısından da tartışıldigi da ayrı önem kazanır.

kısacası karşılaştırmak için önce kıstasları koyun sonrasında bari şudur budur diyelim.

rus edebiyatı bütün edebiyatları parçalar, döver, dünyayı yerinden oynatır dostoyevski, gördük...

rus edebiyatı ile ilgili yazacaklarım öyle alelade bir yazı ile anlatılmaz ve sözlükte özellikle fransız literatürü ile ilgili çok meraklı ve dolu arkadaşlar var o yüzden ben karşılaştırma yapmadan biraz arkada durarak kısaca öylesine bir şeyler karalayacağım...

birçok kişinin yalnızca romanlar üzerinden yapacağı karşılaştırmadır. yazın edebiyatı denildiğinde birçok kişi için romanlar dikkate alınır ve bunun farkında bile olmazlar. oysa not defterleri, mektuplar, tiyatro oyunları derken bu tip karşılaştırmalarda çok geniş bir değerlendirme yapılır. bu yüzden bu tip başlıkları açarken her sözlükte yapılan hata gibi açmak yerine "rus romancılar vs. fransız romancılar" başlığını açmak en mantıklısı.



ben ise hayatımda özellikle son 3 yılda daha çok birleşik krallık ve rus edebiyatı'nı karşılaştırıp oscar wilde ve charles dickens sebebiyle birleşik krallık edebiyatı ve rus edebiyatını berabere bırakırım. ayrıca birleşik krallık tiyatro dolayısıyla ve benim bir tiyatro hayranı olmam dolayısıyla önde bile kalabilir ki bu da genel karşılaştırmada önde olmasını sağlar. ayrıca rus edebiyatı denilirken büyük bir hata yapılır ki o da farklı kimliklerden olan yazarların hepsi safi rus gibi birbirine katmaktır. bu yüzdendir ki ben ingiliz değil, bilerek britanya edebiyatı derim. sınırlar nasıl belirlenirse belirlensin.

romancılar tarafından bakınca victor hugo ve honore de balzac ikilisi gerçekten çok ağır sanat kokarken rus edebiyatı'nda nikolayeviç tolstoy öne çıkar. arkada kalan kişi ise kalıplara sığmayan akıl almaz adam fyodor dostoyevski'dir. nasıl bir karşılaştırma parametresi oluşturacağız ki bu şahısları karşılaştıracağız.

bu tip sorularda kazanan çıkmaz. popülist çok uzun yazılar yazılabilir ama bunlar karşılaştırmaya tabi tutulamazlar.

rus edebiyatı daha karamsardır bana göre daha ağır ilerler fransız edebiyatı ise daha maceralı ve akıcıdır yani birinden biri desen seçemem ikisinden de muhteşem yazarlar çıkmıştır (bkz: alexandre dumas)(bkz: victor hugo)(bkz: emile zola)(bkz: dostoyevski)(bkz: tolstoy)(bkz: gonçarov)

fransız edebiyatı yazarları bile rus edebiyatı okuyordur.

rus edebiyatı çok sıkıcı ya. yapmayın ne olur.

fransız edebiyatı bana çok fransız azizim.

rus edebiyatı sert ve kaotiktir.

rus edebiyatı kitabı okurken çok zorlandım. özellikle karakterlerin birden fazla ad ile seslenildiğinden. örneğin; bazı yerlerde adını söylerken bazı yerlerde soyadını birde takma adları var tabiki onları çözmeye çalışırken kitabı tam anlayamıyorum.

rus edebiyati daha gercekcidir.turgenyev,tolstoy,dostoyevski,gonçarov vb.de çatır çatır realizm okunur (belki bulgakov ve leonid andreyev istisna).ve orijinaldir.en azindan kopyalama ve taklide hic denk gelmedim

öte yandan fransiz edebiyati orijinal değildir.bir kopya,bir röprodüksiyondur.yeniden inşa edilir sürekli ama inşa edilen gecmisin türevinden baska birsey degildir.kaliteli romanlar var midir?bittabi vardir ama hem sayica hem de bircok konuda sınırlıdır.ruslara kıyasla anlatım ve konu sıkıştırılmış olarak muhafaza edilir.rus yazarlar ise anlatımı cepheye yayar tıpkı savasta yaptıklari gibi (bkz: sovyet derin savas doktrini) .ve uzun adlara sahip karakterlerle ve kelime adedinde asla tasarrufa gitmeden mevzuyu derinlemesine islerler.

kendi namima bnce gercekcilik önemli oldugundan rus edebiyati bu versusu alir...

burda edebiyattan kasıt roman sanırım. eğer iş romansa rusların klasikleri bu işin zirve noktası bence. adamlar en ufak ayrintiyi dahi sayfalarca betimleyebiliyor. fakat buna rağmen benim kutsal kitabın "gecenin sonuna yolculuk" bir fransizin elinden çıkmadır.