konya'da silahlı saldırıya uğrayan doktorun vefat etmesi

bu ülkede her şey çok zor.

insan olmak başta zor. herhangi bir meslek yapmak zor. doktorlar, sağlık çalışanları kelle koltukta yaşıyorlar.

mutsuzluk ve hastalık hakim bu ülkede.
trafikte öldürülebilirsiniz. iş yaparken öldürülebilirsiniz. yürürken ara sokakta öldürülebilirsiniz. her türlü başınıza bir şey gelebilir.

bazı kesimler dışında, kimse “ben bu ülkeden gitmek istiyorum” diyen bir doktora ses çıkaramaz. yazık.

okumamış kesim doktor, savcı, hakim gibi tahsilli insanlardan nefret ediyor ve kin duyuyor. yaptırım gücü olan hakim ve savcıya kılını kıpırdatamayan sığırlar öfkesini doktordan çıkarıyor. muhalif bir söylemde bulununca aynı gün evinden alan yüce devlet yıllarca eğitim görmüş bu insanları kendi seçim stratejisi uğruna yem ediyor. doktorsuz kalın geberin medeniyetsiz o.çlar.

vefat eden 47 yaşındaki ekrem karakaya, kayseri develi’de dünyaya geldi, 1999 yılında erciyes üniversitesi tıp fakültesi'nden mezun oldu.

bugün o nefret ettikleri geçmişe bir kurşun daha sıkılmasıdır bu cinayet canım. 39 yaşında ve yunak devlet hastanesinin özel güvenlik görevlisi olan hacı mahmut akçay'ın silahıyla.

intihar etmeseydi büyük ihtimal serbest bırakılırdı, boşuna etmiş.

son 20 yılda okumuş insanlar o kadar hedefe konuldu ki sonuç bu oldu.
doktora laf söyle, öğretmene laf söyle.
kendi cehaleti kendini bitirse yine iyi ama yok işte, etrafa da pisliğini yayacak.

doktorların para için grev yaptığını sananlar var halla.
yazık diyecek bir sey bulamıyorum.

öncelikle "geberen annesinin ölümünden sorumlu tutuyormuş." cümlesini kurabiliyorsan sıkıntılısın insanlardan uzak dur.

çıkan haberlerde saldırganın önce doktoru başından vurduğu daha sonra kendi kafasına sıktığı haberleri yalan dokturu öldürdükten sonra bir odaya kapanıp direnince özel tim tarafından öldürülmüş tvlerdeki yayın yasağının sebebi de bu.

ve valinin çıkıp öldüren kişinin de bir sağlık çalışanı olduğunu söylemesi gerçekten çok yazık.

vahim ve üzücü gerçekliktir.
bileği kuvvetli * olanın bir şekilde yırttığı bir düzende hala emeğe, bilgiye ne bileyim erdeme falan saygı beklemek çok enteresan.
bir de sağlıkcılar vurmayacaksa bir kaç fikir beyan etmek isterim.
bu iş bırakma eylemini halen anlamış değilim. evet çok güzel kesinlikle destekliyorum fakat sen iş bırakıp evinde oturunca sadece yine vatandaş mağdur oluyor ve bu kimin umrunda ki. ya da performans geldi diye, muayene süren kısaldı diye neden tüm sorumluluk bendeymiş gibi davranıyorsun. evet senin gücün üstüne benimkide sana yetmiyor fakat sen benim penceremden ben senin pencereden bakamazsam daha neler olmaz. önce sen saygı duyacaksın falan da hikaye olmuyor işte. hepimizin taşıdığı birer can ve inanın herkesin ki kendine en kıymetli.
gelin canlar bir olalım böyle olmaz.

avm’lere giriş hastanelere girişten daha zor. avmye girerken biber gazı bile sokamazsın ama hastaneye bomba yüklü çantayla bile girebilirsin. buna bir çözüm bulunmalı.

he bu yapacak adamı durdurur mu, durdurmaz. otoparkta bekler aracına binerken yapar gene yapar. en temelde milleti eğitmek gerekir.
hastan zaten ölecekti doktor ona bir umut verip kurtarmayı deniyor. kurtarırsa ne ala kurtaramazsa yapacak bir şey yok. ölümden kaçış yok. er ya da geç zaten öleceğiz. insanlara bunu anlatabilmek öğretebilmek gerekiyor.

yine de hastanelerdeki tedbirleri bir şekilde arttırmak da hiç yoktan fayda sağlayacaktır.

bir daha yazmak geldi içimden belirtelim! doktorlar meslekleri yüzünden ölmüyorlar gerizekalı güvenlikler yüzünden ölüyorlar. hastane güvenliği diye bir şey yoktur ülkemizde arkadaşlar. böyle bir tane eleman koyarlar o da gezer ortalıkta elleri arkasında.

hastahane girişlerinde arama yok içeriye canlı bomba girebilir, bazuka bile sokulabilir. elini kolunu sallayan silahla böyle girip istediğini öldürebiliyor işte.

ekrem karakaya beni tedavi etmiş bir doktor.

çok ilgiliydi gerçekten... haberi görünce gözlerim doldu.

dua etmekten başka bir şey yok maalesef ki.

çok üzüldüm gerçekten çok üzüldüm.