kötü gün dostu vs iyi gün dostu

düşünüyorum da hangisinin daha iyi olduğunu seçemiyorum. kötü gün dostluğunda genelde iyi günlerinde yanında olmayan insanlar seni desteklerken iyi gün dostları da senin mutluluğuna ortak olabilir gibi bir yanılgıya düşüyorum hep. kötü gün dostu olan biri olarak çevremdeki hiçbir insanın iyi gününde kendimi kötü zamanlardaki kadar verici hissedemiyorum. sanki kötülüğü iyileştirmek için yaratılmış gibiyim.

dost, kara günde belli olur.

iyi gün dostu diye bir şey yoktur. dost dediğin daima yanında olabilendir. sadece kötü günde yanında olan da dost sayılmaz. tıpkı iyi gününde yanında olanlar gibi. çıkara dayalı olabilir. bilemezsin.

kötü gün dostları her daim iyidir. size gerçekleri söyledikleri için pek iyi gün dostları kadar sevmezsiniz fakat herhangi bir olayda sizi nasıl koruduklarını gördüğünüzde kararınız değişir. nereden mi biliyorum? çünkü kötü gün dostuyum.

kesinlikle kötü gün dostu. hayatımda çok tecrübe ettim bu tür ilişkileri. kötü gün dostu yıllarca hayatında belki ölene kadar yanındadır. iyi gün dostu ilk tökezlemende kaçar gider. az olsun öz olsun.

aslında dost kotu günde belli olur derler ama asıl dost iyi günlerinde de seninle beraber sevinebilen ,senin adına gurur duyabilendir. iyi günümde yanımda olan dostlarıma sevgilerimle...

ben iyi gün dostunu tercih ederim galiba. kendi problemlerimi kendim çözerim normalde. ben iyiyken bana dostluk yapacak kişi lazım. zaten kötüyken yalnız kalmayı tercih ederim. *

yani biraz şakayla karışık yazdım da pek umursamıyorum ben ya bu konuları. herkesin kendi bileceği iş. ben kendi başımın çaresine bakarım.

hepsi boş yüce rabbim iyi gününe fesatlanmayan arkadaş nasip etsin

iyi gün dostu diyorum.

benimle eğlenebilecek dost candır.
keyif veren insan candır, kötü günümde kimseyi görmek istemem.

zaten gün, kötü bir de elaleme derdimi mi anlatayım?

üniversitede iken, derslerimin yarısından kaldığım bir sene, hala en iyi dostum olan teyzemin kızı bana moral vermek istedi.
istemem kızım dedim, ben kendi kendime moralimi düzelttiririm sen ben iyi olunca gel gezelim dedim.
ne garip insansın dedi, bizim köyden nasıl böyle biri çıktı dedi.

hala aynıyım, hastaneye gitsem kimseye demem, başıma kötü şey gelse kimseye demem.

can sıkıntımı geçirip, onu komediye evirip herkese öyle anlatırım.

belki gurur belki bir tür hayatta kalma motivasyonu bilemiyorum ben böyle rahatım.