kuryeye veya garsona bahşiş vermek

tam olarak sebebini bir türlü anlayamadığım eylem.
herhangi birimiz işimizi yaptığımızda bize kimse bahşiş vermez diye düşünüyorum ve işini ne kadar hızlı, kaliteli yaparsan o kadar aranan biri olursun ki bu da işe girdiğin yerde senin fiyat belirlemene etki eder diye düşünüyorum ama garson veya kuryelere tanınan bu ayrıcalığı anlayamıyorum.

no, şimdi durum şu;
kimse robot değil bu bir,
bu bir tercihtir, isteyen verir isteyen vermez, alan arkadaşta bahşiş veren de zorunda hissetmemeli bu da iki,
gün içinde bir ekstra olarak, bir kahve, çay, sigara parası olarak görmek daha doğru olur, bu da üç,
ihtiyaçları karşılanamayan insanlar için ekstra bir gelir olabilir, ekipman alabilir. bu da dört.

bizde neden yok diyerek yapılana değil; sizde neden olmadığına odaklanmanız sizi düzeltir. doğruyu eksiltmez.

amerika'da garsonların geçim kaynağı bahşişlerdir.
ne kadar kaliteli hizmet sunarsanız o kadar mükefatını alırsınız mantığı da denilebilir, bir kural haline gelmiştir. yani vermezseniz gerçekten para kazanamazlar, verdiği o emeğe yazık olur, yakışmaz.
adabı çoğunlukla hesabın yüzde 18'i şeklindedir.
daha fazlası hizmete göre müşteriye bağlıdır.

gelelim türkiye'ye eğer güzel bir restorana gidiliyorsa ve hizmet güzelse verilmesi kanaatindeyim, sonuç olarak bu insanlarda çok fazla para kazanan insanlar değil.
tabiki sık gittiğiniz bir yerse ve bahşiş veriyorsanız ister istemez size gösterilen hürmet de bir başka olacak, onlar için saygı duyulan bir insan olacaksınız ki bence bu da güzel bir hissiyat.
özet olarak vereceğiniz küçük rakamlarla ne zengin olursunuz ne fakir, hizmet güzelse neden olmasın?

pandemi sürecinde dışarıya çıkmamak adına çok eve sipariş verdim. gelen kuryelere -daha önce pek bahşiş taraftarı değildim- mümkün olduğunca bahşiş vermeye çalışıyorum.

nedenine gelince, ben asansöre binmeye korkarken, işi gereği de olsa hastalık, soğuk, sıcak, yağmur dinlemeden siparişimi eve getiren kişiye memnuniyetimi göstermek gerektiğine inanıyorum. normal zamanlarda işini yapıyordu ama pandemi sürecinde küçük teşekkürleri hak ediyorlar.

garsona bahşiş vermeyi ben de anlamıyorum, dürüst olayım.

tercih meselesidir, kişinin insiyatifine bağlıdır. çalışan kişinin işini iyi yaptığını düşünürsem veriyorum genelde para üstünü. ayrıca her iş için geçerlidir bahşiş sadece kurye veya garsona veriliyor algısı yanlıştır.

garsona (miktari fatura oderken servis ucreti hesaplanip eklenip eklenmedigine gore degisir) ve yemek getiren kuryeye veriliyor da, kargo teslimati yapanlara nedense verilmiyor. nedenini ben de bilmiyorum acikcasi.

bazen üstü kalsın demek istiyorum ama diyemiyorum fazla amerikanvari geliyor kendimi sorguluyorum ama para üstü bozukluk olduğunda üstünü beklemeden teşekkür ederim dediğim ve kapıyı kapattığım olmuştur.

(bkz: keep the change)

hayatımda 1 kez hariç hep yaptığım.

bahşiş bir teşekkür, bir tebessümdür, işçiyi mutlu eden...

hayatımda 1 kere, o kadar parasızdım ki, mobil ödemeyle yemek söyledim, gelen abiye "bu sefer bir şey veremiyorum kusura bakma, bir dahakine ödeşiriz." demiştim.

"abi estağfurullah ya..." demesi gitmez hiç zihnimden, kulağımdan.

bahşiş oranı normalde %10'dur. hesap neyse, %10 bırakmak icap eder. benim gözlerimin vanası bozuk olduğu kadar, elimin de ayarı yoktur, %40'lara kadar bahşiş bırakmayı severim.

taksiciye dahi para üstü bırakırım. tüm işçiler, var olsun ve mutlu olsunlar efendim...

caponya, çin ve güney kore gibi ulkelerde asagilama olarak gecen hareket olarak gecen eylemmis.
dusunsene biri isini yapiyor ve sattigi urunun icinde tum masraflar var ama sen "al sunu fakir, acliktan agzin kokuyor" der gibi para veriyosun.
yanlis anlasilmasin olay cimrilik degil ama neden oldugunu bir turlu anlamlandiramiyorum. otobus, minibus soforune sabah 6'da ise basliyorsun diye para vermek ne kadar garipse garsona bahsis vermekte bana o kadar garip geliyor.

önceden yaptığım bir şeydi. ayağımıza kadar gelmeleri onlara bahşiş vermeyi gerektirdiğini düşünürdüm. bir gün kargo geldikten sonra birden acaba kargo kuryesine de bahşiş verilir mi diye düşünmeye başladım ve kimseye bahşiş vermemeye karar verdim.

her halükarda vermeyi tercih ettiğim bir nevi teşekkür geri bildirimi.her iş zor , ne şartlarda çalıştığını bilemeyiz insanların.ben işimi yaparken takdir görsem hoşuma gider açıkçası.bahşiş için de kurye veya garsonlar için takdir edilmenin bir yolu olarak görüyorum.

restorant ve kafeteryalarda ucu açık bir hizmet vardır. ınsanlar sipariş vermek dışında özel yiyecek ve içecek, süsleme, pişirme, ısıtma, soğutma, ekleme, çıkarma vb özel hizmetler isteyebiliyor. hal böyleyken istisnalar dışında "böyle bir hizmetimiz yoktur" demek abes kaçar. bazı durumlarda ekstra ücret alınsa da böyle istekler genel olarak firmanın jest yapması olarak nitelendirilir. bahşiş dediğimiz şey de müşterinin bir nevi teşekkür etmesi olarak adlandırılabilir.

aslında garson ve kurye dışında davulcu, çöpçü için de yaygın bir bahşiş anlayışı vardır. geri kalan sektörlerde de aldığı hizmeti beğenen müşteri bahşiş verebilir.

örnek vermek gerekirse, freelance çalışan türk bir oyun geliştiricisinin hikayesini dinlemiştim. yanlış hatırlamıyorsam isviçreli bir müşteriye oyun yapıyordu. farazi 3000 dolarlık projeyi teslim etmesinin ardından musterivisi çok beğenmiş ve 600 dolar gibi bir bahşiş göndermiş. avrupada bircik sektörde böyle şeylerin normal olduğunu söylemişti.

dünya üzerinde, japonya dışında aşağı yukarı her yerde yaygınlaşmış bir gelenektir. emin olmamakla birlikte amerika'da zorunlu olarak hesabın %10'u kadar bahşiş veriliyor diye biliyorum.

kimse bahşiş vermek zorunda değildir. ancak ekstra hizmet istendiğinde aynı seçim hakkının firma tarafında bulunduğunu da belirtmek gerekir.

amerika'da zorunlu olan eylem.faturaya direk yansır.ayrıca iyi hizmet verdiysen gönlünden koparsa ekstra bahşiş bile alırsın.
bazı işletmeler maaş bile vermez,bahşiş usulu personel çalıştırır bu yüzden.(genellikle çalışma izni olmayan kaçak göçmenleri ve öğrencileri)
burada eli boş gönderirler genelde.zaten adam asgari ücretle maaş alıyor ,ver de sevindir.

garsonu da kuryeyi de aşırı mutlu eden eylem. kuryeyi pek bilmem de garson mutlu olur çünkü garsonun asıl kazancı bahşişidir.

bu eylem müşterinin "hediye" verme şekli de sayılabilir çünkü zaten ne yiyip içtiyse parasını ödemiştir, ekstra ücret hizmet edene hediye sayılır ve yaygınlaştırılmalıdır, verin bahşişleri kardeşlerinize.

(bkz: kişi kendinden bilir işi)