liyakat

bir iş veya görevde yetkin olma durumu, değim. öncelikte eş-dosttan sonra gelmektedir.

layık olma, hak etme.

türküye'nin yönetim şeklinin tam zıttı.

teorik anlamının unutulduğu modern tanımı ise "eş dost kayırmaca" olan kelime.

türkiyede hiç olmamış şey. sanki önceden çok vardı da... gelecekte de olmayacak alışın ortadoğu burası

uygulanması halinde bütün problemi çözmeye yetecek işin ehline verilmesi prensibi.

talip olunan pozisyon için kişinin o pozisyona olan yetkinliği.

vakıf üniversitelerinin vasat ve vasat altı olanlarının literatüründe olmayan kavramdır. buralarda kıdem, liyakat vs hiç önemli görülmez. bir zamanlar böyle bir üniversitenin iletişim fakültesindeki en kıdemli yardımcı doçenttim. doktora diplomasını 2 hafta önce almış bir eleman benimle aynı maaşta yardımcı doçent olarak işe başladığı gibi hiç bir liyakati olmamasına rağmen dekan yardımcısı da olmuştu. tam bir rezaletti.

durumu (haksızlığı) dekana kinayeli biçimde söyledim. "sen bu kinayelerine devam edersen bir yere gelemezsin. bir yere gelmek istiyorsan sözümden çıkmayacaksın" demişti.

o sene sonu liyakatsiz olarak atadığı tüm elemanlar bir sebeple onu yüz üstü bırakıp gitti. bizimki sıkışmış vaziyette dekan yardımcılığını teklif etmeye geldi. "bilirsiniz ben sizin sözünüzü dinlemezdim, yine dinlemem. siz iyisi mi fino köpekliğini seven bir yardımcı bulun" dedim. bir yıl dekan yardımcısız yürüttü işleri. köpek gibi koşturuyordu. sonra ben de ayrıldım o kurumdan.. haksız, hukuksuz işler yapan o dekan için bir ara "yüz felci oldu" demişlerdi. hakkında aldığım son haber buydu.

böyle bir şey bulunamadı.

bir işe, eğitime yeterli olma, bu işe yeteneği olma, layık olma, haketme hali. fakat türkiyede bu kelimenin anlamı pek bilinmez. ülkemizde değişik anlamlara sahiptir bu anlamlar; eş dost civarından olma, tanıdık, tanış olma, aynı topluluğa mensup olma durumları diye değişim göstermektedir.

kamuda işe alımda itaatle beraber gelen kişisel donanımı belirten kelime.

işe alım için sık kullanılan bir kavram. her dönemin siyasisi bu kavramı diline pelesenk ederek istihdam sağlayacakları yalanı ortaya atar. halk kanar, malumlar iktidar olur adamlarını içeri doldurur ve halk yine kanar.

son dönemde iyice bitmiş şeydir
hükümetin ağzında lebaleb
muhalefetin ağzında liyakat.

yeterlilik gösteren veya gösteremeyen kişiye o işe layık olduğunu veya olmadığını belirten derecelendirme ve değerlendirme sözcüğü, bir bonus olarak atalarımızın "adam hacı mı olur varmakla mekke’ye; eşek evliya mı olur, taş çekmekle tekkeye" atasözünü aklımıza getiriyoruz kısaca.

arapça lyk kökünden geliyor. layık olmak, yakışmak, uygun olmak anlamına geliyor. son zamanlarda çokca duyduk fakat millet olarak tam anlamını anlamamışız.

yemin ediyorum üzülüyorum, dünden beri orada burada yeni bakanlar eleştiriliyor...beğenenler var beğenmeyenler var. bunların hepsi olabilir.

ama benim anlamakta en çok güçlük çektiğim şey "yaa abi adamın bakan olması için illa o bakanlığı bilmesi mi gerek", "bunca danışman ne için var"

o zaman ben bakan olayım, ya da sen ol. böyle bir mantık olabilir mi. tecrübe, deneyim, iş bilgisi neden var.

bu devlet bilmem nereye personel alırken, falanca falanca işlerde minimum bu kadar deneyimli diyorken, bakanlık söz konusu olunca neden herkes olabilirmiş sanki algısı oluşuyor. danışmanları var diye mi?

yada hadi son dönemin en popüler örneğini vereyim. senin bir bakkalın var, başına birisini getireceksin, daha önce tüm hayatını şoför olarak geçirmiş birisini getirir misin başına...getirmezsin. en azından mal nereden alınır, kime satılır bunları bilen birisi olsun istersin.

o yüzden en azından eğitim alan bizler, eğitimin, bilginin gücüne inanmış bizler böyle demeyelim. az buçuk okuyan kişilere inancım var onu da zedelemeyin.

son zamanlarda ülkede olmayan.

bir iş veya görevde yetkin olma durumu olup ülkemizde pek istenmez.

kelime bir yerlerden tanıdık geliyor. peynir türü ? yok lan o labne idi.

özellikle "temizlik imandan gelir" sözünü sadece cenabet gezmemek sanan bizim ülkenin müslümanlarının genelinin "işi ehline verin" sözünü duymamazlıktan gelmesine bağlı olarak ülkemizde pek görünmeyen türdür liyakat. bir liyakat vardır o da ahbap liyakati. yani uygulanan "işi ehline verin" değil de "işi işinize gelene verin"dir.

bu ülkede olduğuna inanmadığım şey.