longa

türk müziğine doğu avrupa’dan geldiği tahmin edilen “longa” türü, latince “longua” sözcüğünden türetilmiştir. genel özellikleri itibarıyla; hızlı tempoda, iki ve dört zamanlı “sofyan” ve “nim sofyan” usûlleri içerisinde longa düzümlerinden birinin uygulandığı, hâne-teslim bilinciyle bestelendikleri görülür. genellikle dört hâneden oluşur. longalarda hâne aralarına taksîm konulabilir, taksîm sırasında longa düzümlerinden biri özellikle mızraplı çalgılar tarafından usûllü dem olarak belirtilir.
longalar da sirtolar gibi oyun havası sayıldıkları halde, türk müziğinde hiçbir zaman dans unsuru olarak kullanılmamış; tamamen saz eseri olarak bestelendikleri için, bazen besteciler tarafından formun dışına çıkılıp bazı bölümler değişik usûllerde bestelenmiştir.

(bkz: rönesans müziği) sonrası bir çeşit "nota enflasyonu" yüzünden artık pek fazla kullanılmayan bir nota uzunluk birimidir. dört tam nota (16 dörtlük nota) uzunluğundadır. rönesans döneminde karşılaşabileceğiniz en uzun nota birimi olabilir. nota enflasyonu ile yerini tam nota dediğimiz, zamanında semibreve denilen nota almıştır.