madalyasız yazarların boş beleş tipler olması

ulan sussam gönül razı değil susmasam linç yiyorum. ama yok yine tutamicam kendimi galiba. çok gördüm öyle lüzumsuz şeyler için madalya verilmiş ki bana da bu komik geliyor. hak edilmiş madalyaları ayakta alkışlarım ama ‘boş beleş’ madalyalıların başkalarına ‘boş beleş’ muamelesi yapmasını doğru bulmuyorum.

daha dün geldik, ne mülteciliğimiz kaldı ne de madalyasızlığımız. iki günde boş beleş insan olduk…

an itibarıyla 326 madalyam var. insan olun biraz'ın ise neredeyse 3.000. bu tempomla en erken çeyrek asır sonra falan onun madalya sayısına ulaşabiliyorum ki bu da o bir daha madalya almazsa... kendisi "insan olun biraz" dediğine göre bir insan. yani bizim de insan olabilmemiz için binlerce madalyamız olması mı gerekiyor acabağa? hadi 3.000 madalyaya ulaştım diyelim moruklayınca. bu sefer de onun on binlerce madalyası olacaktır herhalde. yani asla insan olamacayağım galiba. boş beleş bir tip olmak bile okey de insan dahi olamıyoruz. *

hak verdiğim önerme. 1 madalyam ile boş beleş tiplerden ayrılıyorum.

edit: madalyam yokmuş lan benim önerme yanlış. apoletim varmış sade 1 tane. koğuş çavuşu misalı.

chatgpt nimetlerinden yararlanmayan boş beleş tiplerdir.

allah bunların cızırtısını versin. ne şeyime yarar bumlar ben bilmem?
madalyası yok, öne çıkan tanımı yok, rütbesi yok, cartı yok curtu yok
boş beleş tip's.
ânın fotoğrafında ânlarını bile atmıyorlar, takip ettim, ne güzel ânınız var, hm, diyemezsin çünkü ânın fotoğrafını atmıyorlar.

bir de komplekslidirler.
aklımızla yazıyoz, chatgpt ile değil.
bunlar 3 kelimeden uzun kelime miktarıyla cümle kurmayı beceremiyorlar diye herkesi de böyle zannediyorlar.
çok normal tabii.

yolda yürürken boş beleş olduğumu öğrendim.

ağlayarak günlüğüne hayat çok kötü insanlar çok acımasız beni örseliyorlar falan yazacak olandır.

peeaaahh. aman yazayım diye yazdım. güzel yazdım.