marcel the shell with shoes on

bir evin kuytu köşelerinde ninesiyle birlikte yaşayan marcel adında bir deniz kabuğunun hikayesini anlatan film. a24 yapımı olmasına rağmen bir korku ya da gerilim filmi değil, aksine çok komik ve eğlenceli. uzun zamandır bir filmde hem gözlerimin dolduğunu hem de güldüğümü hatırlamıyorum. yer yer toplum eleştirisi de yapılmış çok muazzam bir filmdi. kesinlikle şans verip izlemelisiniz

6 şubat tarihine yaklaşırken, bu filmi bir kez daha anmak istedim. çünkü bu filmin benim için, özellikle de deprem zamanında çok ayrı bir yeri var. bu film ilk karşıma nereden ve nasıl çıkmıştı hiç hatırlamıyorum ama 6 şubat depremlerin sonrası üniversiteler online eğitime geçtiği sırada izleme fırsatı bulmuştum; ve o karışık, zor günlerde bir anda içimi ısıtan çok samimi bir ışık olmuştu.
çünkü bu filmde marcel'in ninesiyle olan ilişki benim babannemle olan ilişkime benziyor :)

ayrıca bu film hakkında her aklıma geldiğinde içimin bir hoş olmasına sebep olan şey ise filmin trailer'ında çalan müzik. o kadar güzel ve hoş bir müzikti ki, depremzedelere yardım etmek için hafif atıştıran karların altında gönüllülüğe giderken kulaklığımda o müzik çalardı. bu zor günlerin ardından daima iyi bir çıkış yolu bulacağımıza dair şeyler anımsatırdı.

müziği merak edenlere buraya koyuyorum:

dean fleischer camp tarafından yazılıp yönetilen 2021 yapımı üç bölümlük bir stop-motion animasyon filmi.

belgesel yapımcısı dean'ın ayaklı bir deniz kabuğu olan marcel ile yaptığı belgeseli konu alıyor.

marcel ve büyükannesi nana connie kendilerince basit bir hayat sürmelerine rağmen yaşadıkları hayat koşulları, marcel'in dünyaya bakış açısı , koca bir evdeki her şeyi kendi minyatür hallerine uyarlamaları ve daha birçok şey dean'a fazlasıyla ilginç ve eğlenceli geldiği için onların hayatını tamamen kayıt altına almaya ve yayınlamaya başlar.
yayınlamaya başlamasıyla birlikte de diğer insanlar tarafından oldukça sevilmeye başlayan marcel her ne kadar bu fenomenliğinden ötürü mutlu olsa da bir yandan da ailesini yıllardır göremiyor olmanın, eski sahiplerini özlüyor olmanın hüznünü yaşar .
bir umutla eski sahiplerini takipçileri sayesinde aramaya başlar ve eski sahiplerini bulursa ailesini de bulabileceğini düşünür.
bu şekilde günden güne daha da tanınır hale gelirken marcel'in duygularına, büyükannesi ile olan ilişkisine ve bir deniz kabuğundan beklenemeyecek olan birçok şeye tanık oluyoruz.

her ne kadar tatlı bir animasyon filmi olarak başlasa da gerçekten duygulandıran çok fazla sahne vardı.

bu tür animasyonlara karşı ayrı bir zaafım olduğu için bayıldığım bir animasyon filmi oldu, diğer iki filmini de fazlasıyla merak ediyorum.


şu iki karakterin sevimliliklerini görünce yiyesim geliyor aşırı sevgiden ötürü.

sevdiğim herkese gerekirse döverek izleteceğim.