martı (kitap)

çehov'un finaliyle beni titrettiği kitaptır. yazmak, ün ve duygu 3 lüsü içinde sürüklenip giderken gerçekten yılanların öcü kitabından sonra tekrar bir finalden sonra tüylerim diken diken oldu. titredim. kesinlikle okuyun.

anton çehov'un muhteşem oyunlarından ilk okuduğumdu. çok sevdiğim iki arkadaşım kitaptan sevgiyle bahsederken aklıma yazmıştım seneler önce. 2022 başında okuyabildim anca.
her ne kadar bir tiyatro oyunu olarak kaleme alınmış olsa da bana daha çok bir öykü tadı verdi. karakterler ve olay üzerinden yapılan eleştirilerden ötürü sanıyorum ki. her karakter belli bir yönüyle kendini gösteriyor.
nina ünlü bir tiyatrocu olmak istiyor. trigorin doyumsuz biri. treplev kendini kanıtlamak istiyor. arkadina kalıplara sıkışmış.
oyunun sonunda ise hepsi birer martı. ölü bir martı.
çehov zamanının edebiyat ve tiyatrosuna eleştirilerde bulunmuş sanıyorum ki bu eseriyle. bir yandan da günümüz toplumunu yansıtıyor sanki olaylar.
herkes bir amaç peşinde hayatını yitirip gidiyor. kaç kişi ulaşabiliyor bu amacına? bu amaçlar ulaşılabilecek şeyler mi ki? peki ulaşılması gerekir mi? yoksa amaç uğruna gidilen yol yeterli mi?
karmakarışık yazdım ama gerçekten güzel bir eser. çok bir tiyatro okuyucusu olduğum söylenemez gerçi, teknik açıdan vs. yorum yapamam. bir öykü gibi değerlendirirsem çok güzel. çehov'a başlamak için iyi bir seçenek.