metalci gençliğin tarihe karışması

eski metalci gençler artık rektör oldular.

kimsenin tarihe karıştığı yok sadece pandemi ve dersler yüzünden mola verdik. en kısa zamanda bira içip stüdyoya girme dileğiyle...

bu derme-çatma açılan ve doğru olmayan başlık için uzun uzun yazabilirim. ama bunun için ne zamanım ne de isteğim var.
kesinlikle katılmadığım başlık.

kimsenin bir yere kaybolduğu yok merak edilmesin. rock, metal, death ölmez. azınlıktı zaten her zaman, o yüzden kitlesi değişmez.

yalnız fark ettim de, bu başlık kusura bakılmasın ama cahil kişi beyanları ile dolmuş. bildiğin patavatsız, hadsiz turnusoluna dönüşmüş... yorumlara bakınca acıdım hallerine bazılarının. “doğru yolu bulmuşlar” diyen var yahu. yazık sana be arkadaş. herkes sen gibi sadece pop, arabesk ya da türkü mü dinlesin istiyorsun yoksa?

“kişi, kendinden bilir işi” derler ya hani, tam olarak bu zihniyete sahip kişiler olumsuz yorumlar yapmışlar. yahu dinlemediğin müziği gömmeye de gelmezsin, bu ne anlamsız nefret böyle?

tarihe karışmadılar, sadece kurumsallaştılar.

bir yere gittiği yok kardeşim. 25 yaşındayım, 15 yaşında dinlediğim rock müzik parçaları hâlâ dinlerim. inanıyorum ki 50 yaşıma girdiğimde de aynı tutku ile dinlemeye devam edeceğim. çünkü aradan yıllar geçmesine rağmen ilk günkü gibi zevkle, tutkuyla dinliyorum.

kendi adıma katıldığım başlık. eskiden para biriktirir dergi alır, posterleri asardım duvarıma, simsiyah giyerdim hep, grup tişörtleri giyerdim.
şimdi serdar ortaç dinleyip göbek atıyorum. (!)
metal müzik anksiyete yapıyor.
ayrıca simsiyah giyince içim daralıyor.

kimsenin bir yere karıştığı yok, tarkan gözübüyük ''rock müzik sanayi çağının halk müziği diyebiliriz, tınısı genelde motor ve makinelerden esinlenir, bu tarzın örnekleri çoğunlukla işçi sınıfını temsil eder ve muhaliftir. doğayı kirleten endüstri makineleri ve baskıcı rejimler yaşadıkça buna tepki olarak rock müzik de kuşaktan kuşağa sürer.'' diyor. buradan böyle bir kültürün tarihe karışması çok zor (aynı hiphop gibi) elbet belli dönemlerde daha çok tutulacak ama bir şekilde kemik kitlesinin üstüne eklenen kişi sayısı az da olsa hayatta kalmaya devam edecektir. kaldı ki konserler hala soldout, tabiri caizse makine gibi müzik üretilip tüketiliyor. kendini bulmaya çalışan, yeni yeni ergenliğe girenlerin kucağına direkt olarak trap düşüyor son zamanlarda, o yüzden etrafta daha az zincir, zımba ve rammstein tişörtü görmeye başladık.

metalci gençlik hala ayakta sadece popüler kültür tarafından asimile edildiler,dış görünüş olarak şekil değiştirdiler. eski konser kültürü de kalmadığı için doğdukları döneme lanet ederek odalarında kendi hallerinde kulaklık patlatıyorlar...

artık yaşlanıp iş, aile derdine düştüğümüzden ortalıklarda görünmüyoruz. konserlerde artık yok. evde kendi halimizde ya da arkadaşlarla beraber dinlemeye devam.

metal ölmez.
ölürse kıyamet alametidir.
sadece sayıları az .

eskiden de nefret ederdim bu kitleden, muzik güzel olsa bile turune bakip dinlemezlerdi. butun grupların, butun albumlerinin, butun sarkilarini ezbere bilmiyosaniz "poser" olurdunuz.
neyseki technocu genclik geldi.
yasasin techno!

10 yıla kalmadan rap tarzının da başına gelecek olaydır.

metalci gençlik tarihe karıştıysa, o gençlik hiç metalci olmamıştır dediğim başlık.

metalci gençlik çoğu "yaşlı genç" olmak üzere yerinde duruyor

alayının çoluk çocuğa karışıp , azalarak bittiğini düşündüğüm hadise.

aslinda tarih olmadı yaşlandı diyelim ha yaslandı derken artık bu hayat şartlarında kafa kaldırmıyor daha sakin ve dinlendirici alternatif müziklere kayıyorsun mecbur
o asiliğinde eser kalmıyor zaten evlenip çoluk çocuğa karşınca en favori sarkınız malesef baby sark coverları oluyor.
ozaman (bkz: forever metal)

metal punk rock günümüzde artık eskisi kadar tutmuyordur. enstrümanlar tamamen elektronik olduğu için farklı tonlar farklı tarzlar trenttir.

metalci gençlik bitmez. kılık kıyafete büründürdüğün kişiler ortalıkta yok diye asıl dinleyicileri görmezden gelemezsin.

belli bir kitlenin sisteme isyanının bayraktarlığını farklı dönemlerde farklı müzik türlerinin temsil etmesinden kaynaklıdır.
- caz-blues 1900'lerin başında amerika'da afro-amerikanlar için kendi kimliklerini ve varoluşlarını simgeleyen bir müzikti. avrupa'ya gelişiyle birlikte salon müziğine evrildi.
-rock müzik 60'larda sistem eleştirisiyle parladı, bugün her düşünceye hitap ediyor.
-metal 90'larda aynı kulvarda zirve yaptı, bugün genel itibariyle rock müziğin pozisyonuna geldi.
-günümüzde biz beğensek de beğenmesek de genç kitle sisteme isyanını rap ile dillendiriyor.