metallica

eski trash, yeni heavy metal grubu. black albümüne kadar yaptığı her işin bir sanatsal karşılığı olan, tüm metal müzik camiasının yaptıkları işe karşı saygı duyup önünde eğildiği bu grupla alakalı olarak, türü ne olursa olsun, özellikle death/black müzik sanatını icra eden kült isimler bile olsa, sevdikleri grupları yahut parçaları sayarken, metallica'dan muhakkak 1-2 şeyi araya sıkıştırıyorlar. değişik bir seviye, değişik işler yapmışlar gerçekten.

kim ne derse desin en güzel albümleri tartışmasız "and justice for all" sonrasında da "master of puppets"dır.

kendilerini hiç bir zaman bir iron maiden kadar sevemedim. ama kardeşim one gibi bir de gerçek var. yani bu öyle bir parçadır ki justice for all albümünü domine etmek mesele değil tek başına grubu en çok sevmeye bile yetecek derecede bir eser. o nasıl bir solo hayvan! öküz!

bu arada en iyi cover grubudur desek taş olur muyuz?

en iyi cover grubudur.

ps. hiçbişeycikler olmaz kıymetli dostlarım kıymetli kardeşlerim. dinleyiniz. garage inc muhtemelen yapılmış en başarılı cover albümlerindendir.

umarım gelecekteki albümlerinde bir disk full akustik kendi şarkılarından olur. bir disk de cover yapsalar ve house of the rising sun söyleseler aman aman

lisede en az bir metallicacı sınıf arkadaşımız vardır, yoksa da yanılıyorum.

sayesinde grubu öğrendim sınıfta akıllı tahtada açar, dinlerdik sınıfça.

thrash metal yaptığı iddia edilen fakat dibine kadar heavy metal yapan ve 1981 yılında amerika’da kurulan heavy metal grubudur. heavy metal diyorum bak thrash metal demiyorum çünkü metallica’yı metallica yapan heavy metaldir. gelelim bu şahane grubun geçmişine; 1983 yılında kill 'em all albümüyle seslerini duyurmuşlardır. grubun kurucuları davulcu lars ulrich ve vokalist/gitarist olan james hetfield bu albüme bayağı bi emek vermişlerdir. bu albümden sonra da master of puppets albümünü çıkarmışlardır, bu albümle de çok büyük bir hayran kitlesine sahip olmuşlardır.

metallica hakkında yazılacak çok şey var. zaman zaman gruptan ayrılanlar olmuş, yeni gelenler olmuş ama metallica hiçbir zaman müzik yapmaktan vazgeçmemiş aksine daha güçlü şekilde hayranlarının karşısına çıkmıştır. metal müzik kariyerleri boyunca eleştirenler de olmuş, onları arşa çıkaranlar da olmuş ama metallica metal müzik akımını başlatan gruplardan bir tanesi olduğu için kendilerini cidden çok seviyorum. pek sıkı metallica hayranı değilim lakin kült olmuş şarkılarını da severek dinlerim.

kendilerinin favori olan albümüm şüphesiz ki ride the lightning. bu albümü metal dünyasında en çok satan albümler arasına da girmiştir. içindeki şarkıların hepsi birer altın gibi adeta, çok değerli eserler. örneğin; fade to black şarkısına eriyip bitiyorum. gitar soloları olsun riffler olsun insanı çıldırtan cinsten. öyle güzel şarkı ki metalci olmayan adam bile çok rahat metalci olur zaten metalci olmayan insanlar da zaman zaman metallica dinleyebiliyorlar.

iron maiden ile kıyaslandığında bazen arada kalabiliyorum lakin şu da bir gerçek ki bazı metallica hayranları bile bu kıyaslamada iron maiden’i tercih ediyor. zevkler ve renkler tartışılmaz tabi. her neyse, yine de kendilerini sever sayar dinleriz. daha çok albüm yapmaları dileğiyle. *

grunge desen var, punk desen var, heavy var, thrash var. hard rock bile yaptilar sayilir. cok experimental takildilar. guzel mi guzel. ben iron maidenle kiyaslamam ikisi cok farkli yapiyor.

gereksizdir.

mahallede bir abi vardı ben küçükken bu grubun tşörtü ile dolaşırdı. bende çocuk aklımla şahsı görünce bizim demirci abi işten geliyor derdim. adamın bildiğin inşaatta demir bağlıyor olduğunu sanırdım. meğersem reis, isyankar rock müzik eşliğinde köpüklü birasını yudumluyormuş. vay aboke dedim.

evde kendi kendime “eeeeğğğkset layt” diye diye gezmeme sebep olan heavy metal grubu.*

yeni turnelerini eğitimli köpeklerle yapacak olan canımlar. köpekler özel eğitimli ve virüs tespiti yapabiliyorlarmis. 10 yıl kadar eğitim alıyorlarmış. (bkz: kirk hammet) birlikte pozu da vermiş. çıkmayan candan umut kesilmiyor, bu dedeler ölene kadar söylesin tabi, o ayrı. fakat ne bileyim artık gülüyorum bu tarz işlere. köpekle poz vermek nedir sen kirk sun ya. kurtlar kocayınca maskara mi olacak yani. gerçi bu dedelerin ölüsü yeter de. en sevdiğim şarkılarından birini de paylaşayım da sabah niyetine;

dünyanın en kötü ismine sahip; ama dünya var olduğu sürece herkes tarafından isminin bilineceği, dünya nüfusunun büyük oranının şarkı sözlerini ezber edeceği, mis gibi albümler miras bırakmış heavy metal grubu. dinleyin, dinlettirin.

metallica'nın grup ile aynı adı taşıyan albümünün adı ve en sevdiğim albümleri.

ki bence en iyi albümleri kesinlikle bu albüm. enter sandman ile giriş yapan albümden de bu beklenir.

hastasıyız.

yazarı metal dinlemeye başlatan gruptur.* buna kill 'em all albümleri vesile olmuştur. çiğ, yıkıcı, isyankar bir albümle kariyerine başlayan, sonrasında metal dışında* albümler bile çıkarmış bir gruptur. (bkz: davayı satmak) en kötü albümlerinde bile (bkz: st. anger) ciddi bir tutku vardır. yazarca en iyi albümleri master of puppets'tır. metal bilmeyen/dinlemeyen insanların bile çoğunun duyduğu, azımsanmayacak oranının da nothing else matters gibi birkaç "slow" şarkısını bildiği/dinlediği bir müzikal oluşumdur. son albümlerini çıkarttıklarında* eski klasik albümleri yeniden güncel en çok satanlar listelerine girmiştir. hala en önde gelen "metale başlatma" grubudurlar.

judas priest, iron maiden gibi gruplardan daha "yeni" bir grup olsalar da metal dünyasına en büyük damgayı vurabilen topluluk olmuşlardır, bana sorarsanız. bunda biraz da tahmin edilemez bir diskografilerinin olması etkin olmuş olabilir. örneğin "megadeth etkili" diyebiliriz, o grubun riff karakterlerinden esinlenerek müzik yapan bir topluluğa. iron maiden veya çoğu başka müzik grubu için de bu böyledir. ama metallica kendi müziğinden bile pek esinlenmediği için "metallica etkili" diyebilsek bile bir gruba/albüme/şarkıya; burada metallica'nın "hangi" halinden etkilendiğini belirtmemiz gerekir spesifik olarak.

örneğin metallica'dan kimse the black album gibi bir şey beklemiyordu muhtemelen, o çılgın thrash albümlerinden sonra ki onlar bile pek de birbirine benziyor diyemeyiz birçok bakımdan. metallica 1991'de o siyah albümünü çıkardıktan sonra 80'lerin vahşi thrash albümleri yapan diğer dev grupları bile metallica'yı takip etmişdit diyebiliriz. megadeth, testament hatta bana göre iron maiden'ın bile sonraki albümlerindeki tarzını etkilemiş bir iştir o kara albüm. load ve reload konularına girmem bile gerek yok zira the black albüm ile hayal kırıklığına uğrayan, 'tallica'nın thrash halini seven fanlarının birçoğu bu albümlerle birlikte "davayı tamamen sattı" diyerek metallica ile olan gönül bağını tümden koparmışlardır. bir dest. anger var...

yani kafasına göre takılan bir gruptur metallica ve st. anger döneminde dağılmanın eşiğine gelseler de bir şekilde toparlanıp hala müzik yapmayı sürdürüyorlardır.

sevilir - sevilmez ayrı konu. st anger albümünden itibaren sıçışları yerden yere vurulur o da ayrı ama çok büyük bir saygıyı hak ediyorlar, o da bir gerçek. üyeleri 60 yaşına merdiven dayayan bir grup hala stadyumları, salonları, meydanları bu kadar doldurabiliyorsa dünyanın her yerinde ve hala bu enerjide performans sergileyebiliyorsa saygı duymamak olmaz.

lars bateri, kirk de gitar çalmayı öğrenirse daha güzel şarkılar yapabilecek bir grupmuş.

her ne kadar black metal dinleyicisi olsam da; fade to black, one, creeping death, for whom the bell tools, orion, blackened, seek n destroy gibi parçaları olan bir grup sadece bu parçalar ile zaten metal dünyasının efendilerinden olduğunu kanıtlamıştır.
heralde one parçası kadar beni kendimden geçiren nadir trash metal eseri vardır.
subjektif fırlatma: lakin bir iron maiden değildir.

bence çöp grup.

buraya daha önce temel tanımımı girmişim, şimdi biraz özgür takılayım.

metallica, en kötü albümünde bile tutkulu bir müzik yaptı ki bu bakımdan, pili bitmekte olan bir oyuncağa benzetebileceğim iron maiden'dan ayrılır. ha iki grubun da fanı sayılmam ama bana göre metallica'nın yapmakta olduğu şey daha değerli. iron maiden hakikaten artık enerjisini tamamen kaybetmek üzere ve uzatmaları şevksizce oynuyor. metallica ise evet artık prime'ında değil ve bestecilik olarak masaya yeni bir şeyler koymuyorlar uzun zamandır ama en azından hala hevesliler ve hatta coşkulular. yakında çıkacak albümlerinden 2 parçanın klibi paylaşıldı ve bunlarda da bunu net olarak görebiliyoruz.

iron maiden'a sihirli bir değnek değmediği sürece artık benim için yok hükmündeler. (o değil de bruce dickinson'ın asırlardır "çıkacak" denen yeni solo albümü de çıkamadı gitti mnskym.) metallica'nın da artık albümlerini dinlemiyorum ama en azından klip parçalarını şöyle bir dinleyip/izleyip belli oranda keyif alabiliyorum.