metallica

sayelerinde ''itü maslak temmuz 2014'' konser öncesi; alana koyulan game of thrones tahtına oturup poz verdiğim kendimi kraliçe gibi hissetmeme sebep olan* & canlı canlı ''the memory remainssss'' diye böğürdüğüm 94/95 yılından beri metal/rock sevme sebebim canım kıymetlimmm grup.

ne olursa olsun zaman zaman kızsak da asla umutamayacağımız babalar. kendilerini canlı gözle izlemiş olmak gurur verici. herkes belirtmiş ama ben de ekleyeyim. black albümü çok ayrı yerdedir. 91 olarak da bilinir. caravan rock cafe de saatler geçirmemiz metallica ile başlamıştır. bir de cliff burton yarası vardır ki unutulmaz. kot pantolon ve kot ceketle saçlarını kızgın akan sular gibi savurur bass gitarı yakardı. jason biraz da cliff in ölümü yüzünden çok çabuk kabul görmedi. sonrasında onu da sevdik tabii. neden sonra bir yumuşama eğilimi oldu, yaş da geçiyordu belki de ondan. ama her zaman aklımızın bir yerinde james hetfield 'uuu ye yeaah' diye bağırıyor efendim.

bana metal müziği sevdiren, canlı izleme şansını yakaladığım benim için efsane müzik grubu...

motöhead lemmy ile de söyledikleri enter sandman favori şarkılarımdandir. james abimizi severiz sayarız!!

playlistimin başını çekenler;
enter sandman
die, die my darling
loverman (bunun yeri apayrı).
klasiklerindense turn the page ve unforgiven'ların yeri ayrıdır bende.

dünyada bir çok metal grubunu etkileyen, onlara esin kaynağı olan amerikan heavy metal grubu. türkiye'deki etkisi pentagram'da görülebilir.

dire straits'e ait olan brothers in arms şarkısını kendi yorumunu katarak müthiş yorumlamıştır.

benim şek ve şüphesiz en sevdiğim grup iron maiden dır, bu böyledir bu böyle kalacaktır. benim için en iyi vokal de bruce dickenson dir bunu da hiç bir şey değiştiremez. lakin metallica nin iki parçası vardır ki metal dünyasındaki en iyi 10 parçadan ikisidir. birisi one birisi ise blackened. bu parcalardaki solo kısımları murat a 131 e dinlet murcielego olur, küçük çocuğa dinlet evin reisi olur.

hiç dinlemediğim ve nedense önyargı ile yaklaştığım müzik grubudur.

açıkçası pek tarzım da değil. ben daha çok türk halk müziği dinlerim.

dinleyenlere de saygım sonsuz tabii ki.

80ler ve 90larda doğan, rock müziğe ilgi duyan, dünyanın neresinde olursa olsun, her bir bireyin (evet büyük iddia) en az 1 şarkısını bildiği efsanevi müzik grubu.

biraz işçiliğini yapalım.
stüdyo albümleri:

1983 - kill 'em all
1984 - ride the lightning
1986 - master of puppets
1988 - and justice for all
1991 - metallica (the black album)
1996 - load
1997 - reload
2003 - st. anger
2008 - death magnetic
2016 - hardwired... to self-destruct

metalde beginner seviyesini aşamamış grup.

aşağıya en sevdiğim şarkılarını listeleyeceğim efsane grup.

1-orion
(bkz: cliff burton) adlı manyak basçının metal dünyasına verdiği en büyük hediye. adını bu şarkı sayesinde tarihe altın harflerle kazıdı. ölmesi büyük kayıp.
şarkı sözsüz, bu nedenle james daha çok çalışabiliyor.


2-one
bence bu parçanın yer aldığı ...and justice for all albümü, metallica'nın çıkabildiği en yüksek nokta. şarkı bir savaşta bütün duyularını, uvuzlarını kaybeden ve şans eseri hayatta kalan bir askerin yaşadıklarını anlatıyor.
aslında buraya şarkının sözlerinin bir kısmını yazacaktım ama hepsi hikayeyi en iyi şekilde anlattığından hepsini koyuyorum.
buyrun


3-the unforgiven iii
diğer unforgiven'lardan daha farklı. farklı bir ruhu var. albümünün* en iyisi diye düşünmekteyim.


4-ride the lightning
bir idam mahkumunun son anlarını anlatan çokça sevdiğim şarkı. yalnız kayıt grubun ilk zamanlarından olduğundan biraz kalitesiz.


5-the unforgiven ii
ilk unforgiven'ın biraz daha gelişmiş versiyonu. albümü kurtarmış diyebilirim.


6-battery
master of puppets'ın en sevdiğim şarkılarından.


7-master of puppets
albümün en bilinen şarkısı. introsunu bilmeyen metal dinleyicisi yoktur diye düşünüyorum. solosu da çoook bilinir ve güzeldir.


8-nothing else matters
grubun en ünlü şarkısı. bir ara hiç sevememiştim ama şimdi daha güzel geliyor. hatta çok çok güzel geliyor.


9-the call of ktulu
enstrümental bir parça. dave mustaine ve cliff burton'ın eseri.

demiş mustaine.

yukarıda da dendiği gibi eski adı when hell freezes over idi.


10-mama said
james'in annesi için yazdığı güzelim şarkı.

mustaine* ve het. 1983. san francisco.

son 5-6 senedir hiçbir şey üretmeyip boş işlerle uğraşan grup.

iki üstteki entry de "kirk'ün wah pedalı" nick'li arkadaş metallica ile ilgili ne var yoksa yazmış bize yazacak bir şey kalmamış. şaka bir yana bende yaklaşık 15-16 senedir takip ederim metallica'yı benim bilmediğim detaylar da varmış gerçekten teşekkürler.

bence belirli dönemde devrim niteliğinde gruplar piyasaya çıkarak müzik piyasasına ve dinleyicilere yön veriyorlar. insanların o grubun yaptığı müzikler de kendilerinden bir şeyler bulmasını, kendini tanımasını sağlıyorlar. metallica 80'ler de bu devrimi yapan en önemli gruplardan biri bence. onun öncesinde de 50'lilerden başlayıp gelecek olursak, elvis presley, beatles, pink floyd, deep purple, jimi hendrix diyebilirim.

çok konu dışını çıkamadan toparlayacak olursam, neredeyse 40 yılı devirmiş bir grup ve hala aynı heyecanla bir şeyler yapmaya çalışıyorlar saygı duymak gerek.

thrash metalin bu günlere kadar gelmesini sağlayan efsane grup. bugüne kadar 100 milyon satış rakamına ulaşmıştır albümleri. 1981 yılında kurulmuştur 1986 yılında ise grubun belki de derinden etkileyecek bir olay yaşanmıştır.

cliff burton danimarka yakınlarında otobüsten fırlamış ve altında kalıp ölmüştür. bu olay öyle etkilemiştir ki grubu uyuşturucuya başlamış ve müzikten kopmuşlardır daha sonra kendilerinde gelip and justice for all albümünü çıkartmışlardır. aradan geçen onca zamana rağmen bu grup hala dinlenebiliyorsa bence bu büyük bir başarıdır.
herkes st.anger albümünü beğenmez ama bu kadar sert bir albümü metallica nın yapması gurur vericidir bence.

tişört markası değil miydi yaw*

lisedeyken nothing else matters sarkisini ezberlemistim ve tabi diger bircok..

testament, exodus, kreator kadar thrash metale katkisi olmamis populist radyo grubu.

kült müzik grubu. bazı müzisyenler ya da müzik grubu vardır. onları dinlemek salt müzikle alakalı değildir. bir felsefe bir yaşam tarzı vardır. metallica da bunlardan biridir. bizim zamanımızda metallica dinlemek veya hayranı olmak bir alt kimlik gibiydi. ona göre yaşar, ona göre giyinir, okuduğumuz kitaplar izlediğimiz filmler, siyasi görüşümüz, konuştuğumuz sohbetler, takıldığımız barlar, içtiğimiz bira markaları bile ona göre olurdu. bu bir yaşam tarzıydı.
benzer bir diğer grup için (bkz: pink floyd)