1.
darren aronofsky'nin 2017'de vizyona girmiş olan filmidir.
baş rollerde: jennifer lawrence, javier bardem, ed harris, michelle pfeiffer
bir eski ahit uyarlaması olup göze parmak sokarcasına sembolizme başvurulur.
eski ahide aşina olan insanların sıkılmadan izleyebileceği güzel hoş bir filmdir ancak filmin ilk yarım saatinde o göze parmak sokar gibi kullanılan sembolleri anlamayan birisi için film adeta bir işkence olabilir. nitekim bir cacık anlamayıp arayı beklemeden salondan çıkan çok fazla tanıdığım oldu.
www.rottentomatoes.com/m/mo...
www.imdb.com/title/tt5109784/
baş rollerde: jennifer lawrence, javier bardem, ed harris, michelle pfeiffer
bir eski ahit uyarlaması olup göze parmak sokarcasına sembolizme başvurulur.
eski ahide aşina olan insanların sıkılmadan izleyebileceği güzel hoş bir filmdir ancak filmin ilk yarım saatinde o göze parmak sokar gibi kullanılan sembolleri anlamayan birisi için film adeta bir işkence olabilir. nitekim bir cacık anlamayıp arayı beklemeden salondan çıkan çok fazla tanıdığım oldu.
www.rottentomatoes.com/m/mo...
www.imdb.com/title/tt5109784/
devamını gör...
2.
karakterlerin tanrıyı,doğayı,ademi,havvayı ve isayı temsil ettiği film
--! spoiler !--
kısaca özetlemek gerekirse tanrının adem ve havvayı yaratması doğanın tanrıyı uyarması ama tanrının tüm hatalarına rağmen adem ve havvayı sürekli affetmesi
daha birçok insanın dünyaya gelerek dünyayı mahvetmesi isanın doğuşu ve öldürülüşü anlatılır.
--! spoiler !--
--! spoiler !--
kısaca özetlemek gerekirse tanrının adem ve havvayı yaratması doğanın tanrıyı uyarması ama tanrının tüm hatalarına rağmen adem ve havvayı sürekli affetmesi
daha birçok insanın dünyaya gelerek dünyayı mahvetmesi isanın doğuşu ve öldürülüşü anlatılır.
--! spoiler !--
devamını gör...
3.
javier bardem’li, jennifer lawrence’lı gerilim dozu yüksek film... her anı merak uyandırıyor. çekimler şahane! film ilerledikçe gerilim dozu daha da artıyor. filmde verilmek istenen biraz karışık anlatılmış.
gerilimi sizi aldatmasın, korku filmi değil. psikolojik gerilim demek çok uygun olur bu noktada. oyunculuklar baş döndürücü! herkes işini olağanüstü yapmış.
izledikçe, olaylar geliştikçe filmin film olduğunu unutuyorsunuz. sanki tüm yaşananlar o sırada oluyor ve siz müdahale etmek istiyorsunuz. sesinizi duyan yok ve bu biraz sinir bozucu.
filmin garip bir çekiciliği var ve asla bırakamıyorsunuz.
özetle bende iz bıraktı diyebilirim.
ak büyücümüz gandalf gibi direkt kartalları göndermeyip, uzun yolu seçerek anlatmayı uygun gördüm. çünkü orta dünya’da biz böyle yaparız. teşekkürler.
bir darren aronofsky filmidir.
film 2017 yaapımı.
gerilimi sizi aldatmasın, korku filmi değil. psikolojik gerilim demek çok uygun olur bu noktada. oyunculuklar baş döndürücü! herkes işini olağanüstü yapmış.
izledikçe, olaylar geliştikçe filmin film olduğunu unutuyorsunuz. sanki tüm yaşananlar o sırada oluyor ve siz müdahale etmek istiyorsunuz. sesinizi duyan yok ve bu biraz sinir bozucu.
filmin garip bir çekiciliği var ve asla bırakamıyorsunuz.
özetle bende iz bıraktı diyebilirim.
ak büyücümüz gandalf gibi direkt kartalları göndermeyip, uzun yolu seçerek anlatmayı uygun gördüm. çünkü orta dünya’da biz böyle yaparız. teşekkürler.
bir darren aronofsky filmidir.
film 2017 yaapımı.
devamını gör...
4.
türkiye’de bilinen ismiyle ‘anne!’(evet filmin orjinalinde de ünlem işareti var), tüm güzelliğiyle jennifer lawrence, tüm çekiciliğiyle javier bardem’in başrolü oynadığı , ed harris ve michelle pfeiffer’ın eşlik ettiği , 2017 çıkışlı uzun zamandır izlediğim en iyi ve değişik film.
konusuna gelince, başarılı bir şair olan javier bardem ile eşi (jennifer lawrence) şehirden uzakta bir kır evinde yaşamaktadırlar. evlerine gelen ed harris ve sonrasında gelen eşi michelle pfeiiffer ile hayatları değişir. sonrasında bu çiftin birbirine düşman oğulları da gelir ve olaylar aslında burdan başlar. bu arada lawrence hamiledir.
bundan sonrası spoiler,izlemeyenler okumasın.
spoiler….
filmi başta bu şekilde normal bir çift gibi görüyorsunuz ama aslında karakterler başka bir şeyi temsil ediyor. jennifer lawrence -toprak ana, javier bardem- tanrı, ed harris-adem, michelle-havva, birbirine düşman iki oğulları- habil ve kabil, evlerine su bastığındaki olay nuh tufanı, j.lawrence’ın karnındaki bebek-isa, javier in bitirdiği ve ünlü olup, evini insanlarla dolduran kitabı- incili temsil ediyor.
bu olguları bilmeden normal bir film gibi gelebilir ama farklı bir konu ve işleyişi var. tekrar tekrar izlenilecek bir film.
konusuna gelince, başarılı bir şair olan javier bardem ile eşi (jennifer lawrence) şehirden uzakta bir kır evinde yaşamaktadırlar. evlerine gelen ed harris ve sonrasında gelen eşi michelle pfeiiffer ile hayatları değişir. sonrasında bu çiftin birbirine düşman oğulları da gelir ve olaylar aslında burdan başlar. bu arada lawrence hamiledir.
bundan sonrası spoiler,izlemeyenler okumasın.
spoiler….
filmi başta bu şekilde normal bir çift gibi görüyorsunuz ama aslında karakterler başka bir şeyi temsil ediyor. jennifer lawrence -toprak ana, javier bardem- tanrı, ed harris-adem, michelle-havva, birbirine düşman iki oğulları- habil ve kabil, evlerine su bastığındaki olay nuh tufanı, j.lawrence’ın karnındaki bebek-isa, javier in bitirdiği ve ünlü olup, evini insanlarla dolduran kitabı- incili temsil ediyor.
bu olguları bilmeden normal bir film gibi gelebilir ama farklı bir konu ve işleyişi var. tekrar tekrar izlenilecek bir film.
devamını gör...
5.
film ile ilgili çok güzel bir yazı okudum. burada bu filmi deneyimlemek istemeyen olacaktır diye bir yer var. hakketen öyle.. ben de korkmayın deneyimleyin diyorum.. bakmayın korku, gerilim kısmına hemen bodoslama atlayın derim.
ben film ile ilgili herhangi bir şey bilmeden daha doğrusu öğrenmek istemeden direkt açıp izledim. bilmeden izlemenin de faydası büyüktür kanımca. önce kendim yorumlayayım dedim. tabii işin içinden çıkabilirseydim daha güzel olurdu.
sakin bir hayat süren çiftimizin evine bir gün misafir geliyor. ve hayatları alt üst oluyor. filmin başrolünün sınanması var. bunu anlayabildim fakat diğer yerlerde tıkandım. film yorumlarına baktığımda ise şaşırdım.
dini benzetmelerin yer aldığı yerler kafa da oturtulunca bence çok güzel iş çıkıyor ortaya. filmin bazı festivallerde yuhalanmış olması tabii ki dini tasvirlerinden kaynaklanıyor. yönetmeni bunun üzerine alkış ve tepki olmalı, kimse tepki vermeseydi daha üzücü olurdu diyor. reaksiyon almaktan yana.
şimdi spoiler verelim o zaman.
mother! (doğa ana), yazar eşi(tanrı) yaratmak, üretmek ve ilham almak misyonu yüklenmiş. doğa ana'nın itakârlığı ve koşulsuz sevgisini yanına almış ama onun acı çektiğini görmeden ya da onun acı çekmesinin olağan bir sonuç olduğunu farkederek hamlelerine karar veriyor. adem ve havva eve gelen misafir. havva benzetmesi yine olaylı. yasaklı kristali(elma) kırılmasını sağlayan kurnaz bir kadın figürü. habil ve kabil ( kardeş katli). bu cinayet sonrası evrenin savaş alanına dönmesi ve doğa ana'nın bu olanlara yakarışı. en son doğan çocuk isa tasviri. isa'nın ölümüne rağmen tanrı'nın insanları tekrar tekrar affedişi. doğa ana'nın defalarca yanıp kül olması ve yeniden doğması...
jennifer lawrence için tanrı kadını yarattı ifadesini kullanabilirim. çok beğeniyorum kendisini. hem oyunculuğunu hem güzelliği. çekimler sırasında hızlı nefes alıp verdiği bir yerde diyaframını yırtmış( artık kendisini nasıl role kaptırdıysa) bu olaydan sonra, bundan sonra ağırdan alacağım ifadelerini kullanmış. ne yapalım be jennifer, güzel haykırıyorsun işte!
kamera çekimlerine değinmeden edemeyeceğim. öyle sinsi sinsi, yavaş yavaş arkadan geliyor ki, ben gibi gerilim türü seven bir izleyeci için muhteşem bir şey bu.
başrolün çırpınışı hiçbir şeye müdahale edememesi, çığlıkları ve kabusu.. insanoğlunun kaosu bu filmde.
ben sevdim.
ben film ile ilgili herhangi bir şey bilmeden daha doğrusu öğrenmek istemeden direkt açıp izledim. bilmeden izlemenin de faydası büyüktür kanımca. önce kendim yorumlayayım dedim. tabii işin içinden çıkabilirseydim daha güzel olurdu.
sakin bir hayat süren çiftimizin evine bir gün misafir geliyor. ve hayatları alt üst oluyor. filmin başrolünün sınanması var. bunu anlayabildim fakat diğer yerlerde tıkandım. film yorumlarına baktığımda ise şaşırdım.
dini benzetmelerin yer aldığı yerler kafa da oturtulunca bence çok güzel iş çıkıyor ortaya. filmin bazı festivallerde yuhalanmış olması tabii ki dini tasvirlerinden kaynaklanıyor. yönetmeni bunun üzerine alkış ve tepki olmalı, kimse tepki vermeseydi daha üzücü olurdu diyor. reaksiyon almaktan yana.
şimdi spoiler verelim o zaman.
mother! (doğa ana), yazar eşi(tanrı) yaratmak, üretmek ve ilham almak misyonu yüklenmiş. doğa ana'nın itakârlığı ve koşulsuz sevgisini yanına almış ama onun acı çektiğini görmeden ya da onun acı çekmesinin olağan bir sonuç olduğunu farkederek hamlelerine karar veriyor. adem ve havva eve gelen misafir. havva benzetmesi yine olaylı. yasaklı kristali(elma) kırılmasını sağlayan kurnaz bir kadın figürü. habil ve kabil ( kardeş katli). bu cinayet sonrası evrenin savaş alanına dönmesi ve doğa ana'nın bu olanlara yakarışı. en son doğan çocuk isa tasviri. isa'nın ölümüne rağmen tanrı'nın insanları tekrar tekrar affedişi. doğa ana'nın defalarca yanıp kül olması ve yeniden doğması...
jennifer lawrence için tanrı kadını yarattı ifadesini kullanabilirim. çok beğeniyorum kendisini. hem oyunculuğunu hem güzelliği. çekimler sırasında hızlı nefes alıp verdiği bir yerde diyaframını yırtmış( artık kendisini nasıl role kaptırdıysa) bu olaydan sonra, bundan sonra ağırdan alacağım ifadelerini kullanmış. ne yapalım be jennifer, güzel haykırıyorsun işte!
kamera çekimlerine değinmeden edemeyeceğim. öyle sinsi sinsi, yavaş yavaş arkadan geliyor ki, ben gibi gerilim türü seven bir izleyeci için muhteşem bir şey bu.
başrolün çırpınışı hiçbir şeye müdahale edememesi, çığlıkları ve kabusu.. insanoğlunun kaosu bu filmde.
ben sevdim.
devamını gör...
6.
sembolizm meraklılarına sağlam bir orgazm dalgası yaşatacak olan film.
filmi requiem for a dream, pi, the whale gibi türlü türlü filmlerden tanıdığımız yeteneği kadar gidikliğiyle de ünlü darren aronofsky yazıp yönetirken başrollerini de jennifer lawrence ve javier bardem paylaşıyor.
hakkında hiçbir şey okunmadan bodoslama izlediğinizde film sizi dumura uğratıyor. finalinden sonra ne izlediğinizi sindirmek ve anlamlandırmak için bi süre mal mal ekrana bakıp üstüne düşünmeniz gerekiyor ama parçaları yerine oturttuğunuzda her detayın ne kadar başarılı bir şekilde işlendiğinin farkına varıyorsunuz.
oyunculuklar ve sinematografi bütünüyle harika olsa da jennifer lawrence bambaşka bir şeydi. film kendisine olan sevgimi ve hayranlığımı kat be kat artırdı diyebilirim.
yazının buradan sonrası spoiler niteliğinde, spoiler sevseniz bile o şaşkınlık ve sonrasında gelen tatmin hissini yaşamak için izlemeden okumamanızı öneriyorum.
öncelikle filmin temeli eski ahitte anlatılan hikayelere dayanıyor. her karakter ve olay da dini bir sembol aslında. özetlemek gerekirse,
javier bardem: tanrı
jennifer lawrence: doğa ana/anuma mundi*
ed harris: adem
michelle pfeiffer: havva
iki oğul: habil ve kabil
bebek: isa
ev: dünya*
kristal: saf sevgi
film evrenin yaratılışının ardından jennifer lawrence, yani doğa ananın uyanmasıyla başlıyor. bir yazar olan javier bardem, yani tanrı, yaratma sancısı çekiyor. yarattığı dünya onun için yeterli değil ve yarattıklarını takdir edecek bir “şeye” ihtiyacı var. o yüzden de jennifer lawrence’ın tüm itirazlarına rağmen evine, yarattıklarına takıntı düzeyinde hayranlık duyan ed harris’i dahil ediyor.
en sevdiğim detaylardan biri bu noktada karşımıza çıkıyor.
bir gece doğa ana, ademin kaburgalarının olduğu kısımda bir yara fark ediyor ve hemen sonrasında eve havva dahil oluyor. yani tanrı adem’in kaburgalarından havva’yı yaratıyor.
adem ve havva yaratılır yaratılmasına ama havva rahat durur mu? girmenin yasak olduğu tanrının çalışma odasına* girer ve yasak elmayı yer. tabi bunu gören tanrı ona çok kızar ve ofisinin girişini kapatır, yani adem ve havva’nın cennete girmesini yasaklar.
hemen sonra hikayeye adem ve havva’nın oğulları habil ve kabil dahil olur ve kabil kıskançlık yüzünden kardeşi habil’i öldürdüğü için tanrı tarafından lanetlenir.
habil’in ölümünün ardından ev insanlarla dolmaya başlar. bu noktadan sonra işler doğa ananın kontrolünden çıkmıştır ve ne yaparsa yapsın özenle kurduğu evinin dağılmasına ve zarar görmesine engel olamaz.
tam bu esnada doğa ana bir lavaboya oturulmamasını isterken insanlar ısrarla oraya otururlar ve lavabo çöker, su tesisatı patlar ve eve su akar. bu da nuh tufanını sembolize eder.
nuh tufanından sonra doğa ana herkesi evinden kovar, tanrı ile yeniden başlamaya karar verirler ve doğa ana hamile kalır.*
doğa ananın hamile kalmasının ardından nihayet tanrıya beklediği ilham gelir ve o kitabı, incili yazar.
kitabın yayınlanmasının ardından büyük bir ilgi görür ve ev yeniden insanlarla dolmaya başlar. ancak zamanla bu ilgi kitaptan çok yazarına, yani tanrıya yönelir ve hayranlar kitaptan çok tanrıya hayranlık duymaya ve hatta ona tapmaya başlar.
tanrı amacına ulaşmış olsa da doğa ana büyük bir acı içerisindedir çünkü bu insanların duyduğu bu takıntılı sevgi ona ve evine, daha da önemlisi sonrasında yeni doğan bebeğine zarar verecektir.
bebeğinin doğmasının ardından doğa ana onu saklamak, insanlardan gizlemek istese de tanrı çocuğunu kullarına sergilemek ister. ancak kulları bebeği parçalara ayıracak ve kudretinden faydalanmak için parçalarını yiyecek kadar takıntılı hale gelmiştir.
en nihayetinde doğa ana bu acıya daha fazla dayanamaz ve bodrumdaki petrolü kullanarak evi içindekilerle birlikte ateşe verir. ancak bu bir son değil, yeni bir başlangıca vesile olur. tanrı dünyayı yeniden yaratır ve her şey en başından, sıfırdan başlar.
filmi requiem for a dream, pi, the whale gibi türlü türlü filmlerden tanıdığımız yeteneği kadar gidikliğiyle de ünlü darren aronofsky yazıp yönetirken başrollerini de jennifer lawrence ve javier bardem paylaşıyor.
hakkında hiçbir şey okunmadan bodoslama izlediğinizde film sizi dumura uğratıyor. finalinden sonra ne izlediğinizi sindirmek ve anlamlandırmak için bi süre mal mal ekrana bakıp üstüne düşünmeniz gerekiyor ama parçaları yerine oturttuğunuzda her detayın ne kadar başarılı bir şekilde işlendiğinin farkına varıyorsunuz.
oyunculuklar ve sinematografi bütünüyle harika olsa da jennifer lawrence bambaşka bir şeydi. film kendisine olan sevgimi ve hayranlığımı kat be kat artırdı diyebilirim.
yazının buradan sonrası spoiler niteliğinde, spoiler sevseniz bile o şaşkınlık ve sonrasında gelen tatmin hissini yaşamak için izlemeden okumamanızı öneriyorum.
öncelikle filmin temeli eski ahitte anlatılan hikayelere dayanıyor. her karakter ve olay da dini bir sembol aslında. özetlemek gerekirse,
javier bardem: tanrı
jennifer lawrence: doğa ana/anuma mundi*
ed harris: adem
michelle pfeiffer: havva
iki oğul: habil ve kabil
bebek: isa
ev: dünya*
kristal: saf sevgi
film evrenin yaratılışının ardından jennifer lawrence, yani doğa ananın uyanmasıyla başlıyor. bir yazar olan javier bardem, yani tanrı, yaratma sancısı çekiyor. yarattığı dünya onun için yeterli değil ve yarattıklarını takdir edecek bir “şeye” ihtiyacı var. o yüzden de jennifer lawrence’ın tüm itirazlarına rağmen evine, yarattıklarına takıntı düzeyinde hayranlık duyan ed harris’i dahil ediyor.
en sevdiğim detaylardan biri bu noktada karşımıza çıkıyor.
bir gece doğa ana, ademin kaburgalarının olduğu kısımda bir yara fark ediyor ve hemen sonrasında eve havva dahil oluyor. yani tanrı adem’in kaburgalarından havva’yı yaratıyor.
adem ve havva yaratılır yaratılmasına ama havva rahat durur mu? girmenin yasak olduğu tanrının çalışma odasına* girer ve yasak elmayı yer. tabi bunu gören tanrı ona çok kızar ve ofisinin girişini kapatır, yani adem ve havva’nın cennete girmesini yasaklar.
hemen sonra hikayeye adem ve havva’nın oğulları habil ve kabil dahil olur ve kabil kıskançlık yüzünden kardeşi habil’i öldürdüğü için tanrı tarafından lanetlenir.
habil’in ölümünün ardından ev insanlarla dolmaya başlar. bu noktadan sonra işler doğa ananın kontrolünden çıkmıştır ve ne yaparsa yapsın özenle kurduğu evinin dağılmasına ve zarar görmesine engel olamaz.
tam bu esnada doğa ana bir lavaboya oturulmamasını isterken insanlar ısrarla oraya otururlar ve lavabo çöker, su tesisatı patlar ve eve su akar. bu da nuh tufanını sembolize eder.
nuh tufanından sonra doğa ana herkesi evinden kovar, tanrı ile yeniden başlamaya karar verirler ve doğa ana hamile kalır.*
doğa ananın hamile kalmasının ardından nihayet tanrıya beklediği ilham gelir ve o kitabı, incili yazar.
kitabın yayınlanmasının ardından büyük bir ilgi görür ve ev yeniden insanlarla dolmaya başlar. ancak zamanla bu ilgi kitaptan çok yazarına, yani tanrıya yönelir ve hayranlar kitaptan çok tanrıya hayranlık duymaya ve hatta ona tapmaya başlar.
tanrı amacına ulaşmış olsa da doğa ana büyük bir acı içerisindedir çünkü bu insanların duyduğu bu takıntılı sevgi ona ve evine, daha da önemlisi sonrasında yeni doğan bebeğine zarar verecektir.
bebeğinin doğmasının ardından doğa ana onu saklamak, insanlardan gizlemek istese de tanrı çocuğunu kullarına sergilemek ister. ancak kulları bebeği parçalara ayıracak ve kudretinden faydalanmak için parçalarını yiyecek kadar takıntılı hale gelmiştir.
en nihayetinde doğa ana bu acıya daha fazla dayanamaz ve bodrumdaki petrolü kullanarak evi içindekilerle birlikte ateşe verir. ancak bu bir son değil, yeni bir başlangıca vesile olur. tanrı dünyayı yeniden yaratır ve her şey en başından, sıfırdan başlar.
devamını gör...
7.
filmin alegorik göndermeleri gayet güzel şekilde ifade edilmiş. bir tane ben ekleyeyim. evin (dünya'nın) istenmeyen misafirlerle dolup taştığı anda, bazıları misafirliği abartıp, evin kendilerinin yani herkesin olduğunu söyleyip, ondan istedikleri tasarrufta bulunacaklarını söylemeleri, din'in (hristiyanlık) farklı yorumlarını, sonrasında fransız ihtilali ve sosyalizme kadar ucunun uzanacağı kollektivizmi sembolize ediyor olabilir.
adam'ın (tanrı) daha önce evinin yandığını ve her şeyini kaybettiğini söylemesi, bu kainattan önce başka evrenler ve başka yaratılmışların olduğu bir dünyanın var olduğuna işaret. anorofsky'nin eski ve yeni ahit kadar kur'an'dan da ilham aldığını tahmin ediyorum.
adam'ın (tanrı) daha önce evinin yandığını ve her şeyini kaybettiğini söylemesi, bu kainattan önce başka evrenler ve başka yaratılmışların olduğu bir dünyanın var olduğuna işaret. anorofsky'nin eski ve yeni ahit kadar kur'an'dan da ilham aldığını tahmin ediyorum.
devamını gör...