mutluluğu başkalarında aramak

mutluluğu ailesinde görmeyen, beraber bulunduğu ortamlarda ( okul, işyeri ) da göremeyen insanların girdiği arayıştır.
ee mutluluk da bir ihtiyaç sonuçta. insan bulmak için arıyor da arıyor.
başkalarında aramak da son seçenek olarak görülebilir. zira yine hüsranla sonuçlandığında kişi geri dönülmez sorunlarla başbaşa kalabilir.

bir mortelle ukdesiydi.

bulmak zaten imkansız da aramak da mı yasaklandı?

yanılgıdır fakat ister istemez arayacaksın tabi.

kim o başkaları?
mecbur olunan "biri" vs "diğerleri"ndeki diğerlerden biri mi?
kim kimin mecburu, kim kimin vazgeçilmezi, kim kimin olmazsa olmazı?

* haydi hep bir ağızdan söyleyelim;

"uzaklarda aramam çünkü sen içimdesin,
taht kurmuşsun kalbime en güzel yerindesin,"

bilge kişi başkalarında aranan şeyin mutluluk değil teselli olduğunu bilir.

ha buradan "mutluluğu başkalarında değil de kendinde aramak gerekir" gibi bir anlam da çıkmasın. zira mutluluğu aramak eylemi bütünüyle boş bir iştir.

ben mutluluğu aramaktan falan vazgeçtim, mutsuzluğum ertelensin yeter.