my favourite cake

platformlara düşmesini heyecanla beklediğim iran filmi. iran sinemasına çokça düşkünümdür ama bu film sanki iran sinemasının o boğucu dramatik tarzından ziyade daha sıcak tatlı bir film gibi duruyor.

anlatıla anlatıla bitirilemeyen o film. geçen haftalardan bir günde seyretmiştik. geçen hafta cuma evet. sonunu tahmin ettiğim için biraz üzdü beni. filmde resmen kadınla empatinin dibini sıyırıyorsunuz bence. komik falan demişler ama kadına, yalnızlığına, çabasına üzülmekten komik bir yer hatırlamıyorum. hayatın bir bölümünde bir zamanında herhangi bir şekilde yaşanma ihtimali olan, hatta sanki böyle zaten yaşanılan bir şeyi kayıt etmişler de kahramanların hayatı orada akıp gidiyormuş gibi hissi veren filmleri aşırı çok seviyorum.

güzeldi. ilham oldu.

insanların istedikleri anda çok kolay bir şekilde uygun insanı bulabileceğini, birinin hiç tanımadığı birinin son dileğini yerine getirebileceğini, insanın insana ilaç olduğunu anlatan sıcak samimi sevimli sonu hüzünlü film.

bence tam da bu retro zamanı gibi bir zamandan bahsediyor film. kadın bir arayışta ama ne aradığını bilmeden çok stratejik hareket ediyor. resmen kadın birinin kaderine giriyor.

adam dünyanın en güvenilir en halden anlar adamı çıkıyor.

dolu dolu bir akşam geçiriyorlar.
iran kuralları onları güldürüyor.

kadın tüm becerilerini sergiliyor.

aslında bunlar biziz sadece bir şeyin bizi tetiklemesi lazım. birbirine paralel hayatlar yaşıyoruz, kimse kimsenin hayatına bakamıyor ama aslında hayatlar birbirinin aynı, ihtiyaçlar birbirinin aynı. kadın ya da erkek olmak çok farklı sanıyoruz, bir cins öteki cinsi ulaşmayacağı yere koyuyor oysa aynıyız.

kimse yalnız ölmek istemiyor ama bunu ötekilere söyleyemiyor.

sakin bir film izlemek isteyenlere tavsiye ederim.