natura daedala rerum

doğa, her şeyin mucididir anlamına gelen latince bir sözdür.

belki de okuduğum latince sözler arasında en mantıklı, en doğru, en anlamlı bulduğum sözdür. ben kalıplaşmış ve sürekli kullanılan anlamıyla bir doğa aşığı değilim. yani bir dağ başına çıkıp kamp yapmaktan da, bir su kenarına inip piknik yapmaktan da, karlı dağlara karşı oturup efkarlanmaktan da, ormanlara dalıp doğa yürüyüşü eziyetlerinden de hoşlanmam.

ama gerçek anlamda bir doğa aşığı olduğumu da saklayamayacağım. doğaya her hali ile hayranım. insan ırkının onu yok etmek için yaptığı her şeye yeri geldiğinde en sert ve en öldürücü şekilde karşılık verdiği zaman bu doğa sevgim bir kat daha artıyor.

hele de insan ırkının sürekli bir şeyler icat etme iddiasında olması beni delirten bir kendini beğenmişlik. doğa her yönden insanın yaptığı her şeyin üzerinde bir güçtür. insan ırkının bulduğunu iddia ettiği her şey doğanın ucuz ve dayanıksız bir taklidinden ibarettir. yaptığımız bütün makineler, bütün aletler, bütün yapılar insanın doğayı taklit etmesinin bir karşılığıdır.

keşke doğa kadar üretken ve merhametli olmayı becerebilse insan ırkı.