normal sözlük yazarlarının kullandığı hitap şekilleri

itici gelen hitap şekillerinde hacı,kanka,canım,dayı,reis,hocam,kanks,kankitoşkoloşko gibi sık kullanılan her şey yazılmış. size ne diyorlar arkadaşlar ?

üstümdeki "hocama" katılıyorum ne çok cıvık nede çok resmi doğru bir şekildir hocam diyen adamdan zarar gelmez

tanıyorsam isim kullanırım. tanımıyorsam ve belirgin bir yaş farkı varsa beyefendi ve hanımefendi derim. genel olarak herkes "siz"dir benim için.

arkadaslar size prens prenses diye hitap ediyorlar galiba, ya da ekselansları.

t: bro yu kullanırım

tanımadığım ya da samimiyet kurarsam zarar göreceğimi düşündüklerime "siz";
sevgili kişisine "sevgilim" ;
arkadaşlarıma ya da dostlarıma "isimleriyle" ;

dümdüz insanım, ama dümdüz...

hafız, müdür, hocam, lan, yavrum, fıstık, ponçikellam, bebeğim, dadlum, aşkitokella...biraz barzoyumdur.

tanıyorsam isim bey, isim hanım; tanımıyorsam beyefendi, hanımefendi (hanfendi değil) şeklinde hitap ederim; ya da "hanım/bey" gibi hitaplar kullanmayacaksam erkeklere "pardon bakabilir misiniz" derim. örnek; arabam park yerindeyken ve arabamın arkasına bir araba park etmek üzereyken sürücüsüne "beyefendi/hanımefendi" demeden doğrudan "isterseniz yer değişelim" diye teklifte bulunurum.

samimiysem ve arkadaşımsa zaten doğrudan ismiyle hitap ederim. kurumsallık söz konusu ise arkadaşım bile olsa "isim hanım/isim bey" şeklinde hitap ederim.

"dayı, hacı, hop" gibi hitaplara dönüp bakmam bile. fakat hitapta ısrar edilirse doğrudan "senli benli" hitapla müdahale ederim. inşaat küreği dahil. sonuçta dingonun ahırında yaşamıyoruz.

"aslanım, benim babam, kral"

dede
bi arkadaştan geçti kurtulamiyoruz da.

hajı (evet j ile)
genşler (evet bu da ş ile)
başgan (memduh başgan 06) bunu genelde non woman ortamlarda tercih etmekteyim.

gerçi seneler önce flörtüm olan kıza ''reis'' demiş adamım ben. aklıma o an ne eserse onu diyorum yani...

ağa, dostum, tatlım, çok tatlım.

en çok sir ya da ma'am kullanırım. ama türkçede hocam, dostum, ağam, beyim, hanımefendi.

delikanlı, aslan parçası ve en çok teyzemin evladı gibi hitaplar mecvut elimizde.

hemen hemen tüm hitaplar.

ortamına göre; şefim, dayım, hanımefendi, patron, gülüm, ablacım, beyefendi, abi, kardeşim, pardon, bakar mısınız?, canım. vb.

hepsinin yeri vardır. kendi ve karşınızdakinin yaşına, yerine göre kullanırsanız hiç bayağı durmaz.

misal, benim babam 1961'li, garsonlara gülüm diye hitap eder, bu bir sevgi ve saygı seslenişidir, kendinden küçüğe.

dostum, hocam, yoldaş, beyefendi, hanımefendi, birader, müdür, dayı.

bunlar karşımdaki insana göre değişiyor. ayar olduğum veya gıcık olduğum birisiyse mesela hop birader derim.

yaşlı gibiyse ve samimi dayı tipindeyse dayı derim.

güzel bir kadınsa hanımefendi derim.

uzaktan yürüyen biriyse ve tanımıyorsam ona sesleneceksem hocam bir bakar mısın derim.

yaşıtım gibiyse eyvallah brom derim.

değişiyor dediğim gibi. nefret ettiğim biriyse a…cık derim.

sevdiklerime kuzum, canım, tatlım, yavrum...
sevmediklerime hitap etmiyorum. arkalarından dalga geçip lakap takıyorum.

hiç tanımadığım birisine; beyfendi, hanımefendi derim mesela.

seslenmem gerekiyorsa afersiniz hanımefendi/beyfendi derim.

mesela hiç tanımadığım birisine "lan" diye hitap etmem.

bu tamamen karakter ve çevre meselesidir.

kanka,hocam.
birisi mantıklı bir fikir sunuyorsa, hocam derim. kankayı da genelde herkese.
dostum da var, bir de bro var, onu çok samimi olduklarıma.

alkolün verdiği yetkiye dayanarak .. hepiniz benim bebeklerimsiniz.

hitap şekli kişiden kişiye göre değişir.
yani ailenle farklı konuşursun,
arkadaşlarınla farklı
hatta bazı arkadaşlarınla daha farklı
yeni insanlarla farklı,
sokaktaki kediyle farklı
köpekle farklı
kuşla farklı
ağaçla farklı
böcekle farklı
tanrıyla farklı
kadınla farklı
erkekle farklı