nostaljik müzik

valla kendimi bildim bileli en sevdiğim türdür kendisi asla dinlemekten sıkılmadım gün geçtikçe bağlandım.

yeni şarkılardan bıktıkça daha çok dönülen, her melodisinde anlam olan şarkılar.
birkaç tane öneri,
neco - seni bana katsam
timur selçuk - sen nerdesin
ayla dikmen - sevmeden kimse seni
selami şahin - tanımam senden başka
ersan erdura - acılar sürekli olamaz

neco'nun şarkısı harika bu arada.

yalnız bizde değil bütün dünyada popüler olmuştur. ritim ağırlıklı çakkıdı müzikler insanı bıktırdı. bugünün gençlerine dünün teknolojisi farklı ve ilginç geliyor. geçmişteki şarkılar güzel ve duygusal olunca, biraz da duygusallığa özlem duyuluyor.

zamanından daha eski müzikler için kullanılan tabir. 70'ler, 80'ler, az buçuk aşina olduğumuz 90'lar ve heyecanla beklediğimiz 2000'ler.

benimse nostaljik müzik denince aklıma, nedense diyemeyeceğim kadar çok dinlediğim, daha doğrusu, dinlemek zorunda kaldığım, zihnimi, çocukluk çakralarımı onunla şişirdiğim, muazzez ersoy gelir her seferinde..
annemin cd'leri, komşumuz kayserili fatma teyze, çocukları, abdülkadir ve mervenur... yeni çıkan muazzez albümlerini birbirlerine götürüp getirmeleri, o atmosfer eşliğinde gelişen ve bu zamana evrilen çocukluğum.. .
hoş, onlar yokken de dinlerdi annem. hiç eksik olmazdı evimizden nostaljik müzik. pop da dinlerdi misal öğle uykularımda hayal meyal hatırladığım bir hakan peker'in ateşini yolla bana'sı vardı ki... dillere pelesenk. herhalde radyolarda eksik olmazdı. efsane.
şimdi o da nostalji oldu değil mi? sanırım evet. ama hakan amca yaşlanmıyor. bi onun yılında doğanlar, bir de 70 yılı, ülkenin ilah kesimi resmen, yaşlanmıyorlar. 90 nesli de öyledir. fakat beni öldürmesinler diye susuyorum şimdilik..

neyse ne diyordum? konumuza dönelim. bi uyanıyorum güm güm güm. bu arada ben seste uyumayı sevdiğim için, bizim evde radyolar pek kapalı kalmazdı. gerçi bizde genel anlamda öyle galiba... radyo, gramofon ki kendisiyle henüz ciddi manada tanışamadık, cd player, vcd player. .. şimdilerde de annem bu otantik radyolara merak saldı babamla... usbyi takıp, bizi yine, eski zamanlara götürüyorlar. hoş oluyor, yalan değil. seviyorum. hatta aşık oluyor, onlara özeniyorum..

annemlerin çocukluğunda da öyleymiş. onlar da sabah tv'den açılışı yapar, radyoya geçelermiş.. hatta babamlarda gramofon denen alet hiç susmazmış. biz tanışamadık o aletle henüz. merak da etmiyor değilim ama benim çocukluğumun nostalji kraliçesi cd çalardı. yine de düşünmeden edemiyorum:
acaba dedemin gramofonu nerede?.. sonra annemin radyosu, ups pardon çıkarılabilir hoparlörlü kaset çalarlı teybi, sanırım eski evin çatı katında kalmıştı. cd çalar da öyle... fakat annemin, daha eski evimizde kalan nostalji cd'lerinin hepsi, adeta buhar olup uçtu.. . ne üzücü..
sanırım bir zaman sonra hepsini toplayıp kendisine güzel bir sürpriz yapmalıyım. gerçi ona kalsa, usb ve şu meşhur usb oynatıcısı otantik görünümlü aletler işini görüyor ama.. neyse..
...
şimdi bir kaç link bırakmanın vaktidir. nostaljik müzikle alakalı.
• ilki muazzez ersoy'dan gelsin tabi ki:

laf aramızda, aşkın ne olduğunu öğrendim şşş bu şarkı çok çok özel.

• ikinci şarkı anneannemlerle çay bahçesi şarkımız olsun:

şehrim leylak yönünden zengindir. ve kokusunu çok severim. canım semtim seni şimdi çok özlüyorum. şu şarkı eşliğinde çay bahçesinde limonatalarımızı yudumlamamız, masanın ortasında bana evdekinden daha basit görünen tuhaf semaver, şapkasıyla takım sarı elbisem, oyun sırasında tanışıp kaynaştığım park arkadaşlarım, ve burnumda buram buram leylak kokusu....
ay ben geçmişe özlem duymazdım, ne oldu bu gece bana?..*

• ve ailemizin sanatçısı* sinan özensiz olur mu?.. noo:

teyzoşlar bana bu şarkıyı söyleyerek oynarlarmış. bense sinir olurdum. bakın yine leylak geçiyor içinde, ahh ahh. ben olsam benim gibi şımarık bi çocuğu sevmezdim valla iyi dayanmışlar 4 yıl tek yeğen. bi de laf ebesi.
yalnız adam hiç yaşlanmadı yaa. harbi yaşlanmadı. aman hincime sanki yanındaydın?
e tabi yanındaydım. her cd'si, kaseti, konseri...

• amaan her neyse sıradaki şarkıya geçelim. sıradaki şarkı canım anneciğimin en özelinden beni büyüttüğü, şımarttığı şarkıdır. o belkıs özener versiyonunu seviyordu yanlış hatırlamıyorsam ama kazara geçen yıl bu versiyonunu keşfettim, mavi ışıklar... onu paylaşacağım:

aman ankaralı değiliz salçacılar. hiç öyle biber salçası falan olmayın. bu şarkı başka... teoman'ın tabiriyle bembaşka..

• veee şimdi geldik benim nostaljik şarkıma:


bu tanımı yaparken bi 7 - 8 kere internet gitti geldi. karma, herhalde yapma o tanımı diyor bana ama banane. ne de olsa 700 yaşında bi cadıyım. hepinizin ciğerlerini yerim valla... kızdırmayın bu cadıyı, kaynıyor kazanı mazallah yutuverir sizi. *

özellikle radyoculukta adult contemporary de denmektedir. bu "nostaljik" şarkılarla büyümüş insanlar günümüzde maddi açıdan bağımsız bireylerdir ve bu sebeple müzik piyasasında önemli bir yere sahiptir.

herhalde bir anket yapılsa en çok dinlenen radyolardan birisi ac müzik çalan bir radyo olan pal nostalji olurdu.

belki şimdiki nesil alınabilir ama 60'lar, 70'ler, 80'ler, 90'lar döneminde üretilen müzikler, son çeyrek asırda icra edilen müziklerin yanında daha kalıcı bir kimliğe bürünmüş.

şu an journey - seperate ways dinlerken bu başlığa denk gelmem çok manidar oldu

ornella vanoni - l'appuntamento en güzel örneklerinden biridir.

ya da
oscar haris - alta gracia

90'lar türkçe popa özel bir ilgim ve sempatim var.

t: dünyanın daha güzel bir yer olduğu eski zamanları hatırlatan müzik türü.

banu - unutulur

esmeray - unutama beni