okuduğu kitabın içeriğini unutmak

bir kaç defa başıma gelen ve beni deli eden olay. o kadar taktım ki artık olmaması için bir kitabı bitirdikten sonra hakkında ne düşünüyorsam yazıyorum. sonra yazdığımı okuduğumda o zaman hissettiklerimle beraber tüm olay gözümde canlanıyor. tavsiye edilir.

o kadar aşina olduğum durum ki başlığı ben mi açtım ilk entry bana mı ait diye kontrol ettiğim başlıktır.

aslında siz kitabı unuttuğunuzu zannetseniz de hayatta bazen karşınıza öyle şeyler çıkar ki ben bunu biliyorum dersiniz ya da ne yapacağınızı bilirsiniz. insan kitap okurken bazen bir şeyin doğrusunu öğrenir, bazen iki yeni kelime öğrenir bazen bilgi öğrenir. bu bilgileri durdul yere hatırlamanız için ezberlemeniz gerekir oysa ki ezberlemeye gerek yoktur. çünkü siz onu biliyorsunuzdur. lakin bildiğinizi görmek için bir yerde karşılaşmanız gerekiyor. kısaca hiç bir kitap boşa okunmaz. mutlaka bir şeyler kalır aklınızda siz farkına varmasanız da. bir cümle bile öğrenseniz kâr, kârdır.

aynı kitapları dönüp dolaşıp tekrar okumama sebep olan olaydır

çok muzdarip olduğum bir konu. bunun için okuyup hatırlayamadığım kitapları tekrar okumayı planlıyorum. bunun için okumuş olmak için okumamak lazım. sağlam kafayla, farkında olarak kendini vererek okumak gerek. yoksa güme gidiyor.

"aa aynen, neydi o karakterin adı ya? uçakla şeye gidiyorlardı değil mi? şeye."

merhaba, derdinize deva olmaya geldim. çevremdekiler tarafından sık sık "nasıl okuduğun kitapları hatırlıyorsun?" sorularına maruz kaldım. şimdi kullandığım yöntemleri size de açıklayacağım. hafızanızın çok üstün olmasına falan gerek yok, olay sadece tekrarlardan ibaret. en azından bende ve çevremdeki arkadaşlarımda işe yarıyor:

hafıza aslında bilinenin aksine bir depodan ziyade, fonksiyonlu bir işlemler zinciri. tüm parçalar birbirleriyle bağlantılı. misal kahve içtiğimiz porselen fincanı düşündüğümüzde, zihnimiz bu nesnenin adını, biçimini, işlevini, tadını, o fincan ile tanıştığımız anı ve bizim için ne ifade ettiğini hatırlar. o fincanın özel bir anısı varsa, o anı tekrar yaşatabilir. (inşallah 'o özel anı' fincanın kafanızda kırılması falan değildir, tekrar yaşamayın mazallah)

1) elinize bir kalem tutuşturmadan, kitap okumaya başlamayacaksınız. o kalem elinizde duracak.
kitapta hoşunuza giden kısımları, ileride o cümleyi okuduğunuzda, ilgili bölümü çağrıştıracak cümlelerin altını çiziyorsunuz. üşenmeyin, çizin. üşenecekseniz burayı okumayın zaten, çünkü bunları da tek tek (bkz: onenote) ve benzeri not tutma uygulamalarına geçireceğiz.

günlük okuma hedefinizi tamamladıktan sonra ya da kitabı bitirdikten sonra müsait olduğunuz bir vakitte kitabınızla beraber dijital dünyaya giriş yapıyorsunuz. benim tavsiyem, günlük okuma hedefinizi gerçekleştirdikten sonra hemen dijitale dökün. çünkü birikince çok zor oluyor.

onenote benim favori not tutma uygulamam, ama siz keepnote falan da kullanabilirsiniz. altını çizdiğiniz cümleleri vs. kitap ismi ile yeni bir sayfa açıp oraya yazıyorsunuz. göze hitap eden bir sayfa olursa, daha muazzam olur.

kitap komple bittiğinde ise, kendi cümlelerinizle kitabın özetini notlarınızı eklediğiniz sayfanın altına, köşesine, yanına, bir yere yazın.

ben daha önceden belirlediğim bir günde ben kitap okumak yerine yine daha önce belirlediğim birkaç kitabımın notlarımı okurum. hem tekrar yapıyorum, hem beyin altı çizili sözlerle çağrışım yaptığı için kitabın olay örgüsünü de hatırlıyorum.

zihin çağrışım yaptıkça olay örgüsü birbirini bağlayacak, söz veriyorum artık hatırlayacaksınız. bir ortamda masaya elinizi koyup şakır şakır anlatacaksınız, ortamdakiler size hayran kalacak.

ek: ara sıra dijital kitap okuyorum. ama yine de aldığım notları onenote defterime ekliyorum. dijital okuyorsanız, orada not alıp bırakmayın öylece.

okuduğu kitabın içeriğini hatırlayıp, kitabın adını unutanlar var bir de, ben mesela.

tuhaftır her şeyi unutuyorum okuduğum kitapları hiçbir şekilde unutamıyorum. okuduğum her kitaptan (istisnasız) alıntılar yapabiliyor özetini anlatabiliyorum.
(her kitabı okumadığımı da belirtmek isterim, seçiciyimdir efendim.)

normal seviyede okuyan insanlar şöyle der, hatırlamıyorsan okudum deme. anlamadan okuyorsun falan filan.. çok kitap okuyan biriyseniz bazı kitapların içeriğini unutmaniz gayet normal. ancak benim tavsiyem bir defter bulundurun. okuduğunuz her kitabın adını yazmanın yanı sıra içeriği hakkında minik notlar alın.

680 sayfa amerikan harp tarihinden esinlenen bir romanı okuyorsan normal olandır. kim kimdi neydi derken ömrüm bitti.

sık başıma gelen olay. asla ayrıntı yok.

beynimin içinde gereksiz bir bilgi yığını var. boşluk buldukça balon misali şişip orayı da dolduruyorlar. hiç birini silip atamıyorum. kültürel bir aktivitede bulunayım, kitap okuyayım, film izleyeyim, yeni bir insanla tanışayım kalan boşluk 205 mb. ciddi bir zihin temizliğine ihtiyacım var.

üç tane kitap okuduysanız unutmazsınız. çok okuyan biriyseniz unutursunuz. aklınızda sadece kitabın genel hatları, sizi etkileyen yerler ve yaptığınız çıkarımlar kalır.

yediğin yemeğin tadını unutmak gibidir. yemek güzelse guzel olduğu ama kötüyse daha kötü olduğunu hatırlamak gibi pekala da kitaplar unutulabilir. anlık hazların anlama hazzını yaşamak daha güzeldir.

herhalde yani unutacaksınız. zaten okumak malumatfuruşluk gibi okuduğun her şeyi ezberlemek değil. beyin bu beyin, harddisk değil. ama okumanın kendisi akıl yürütmektir zaten. farklı argümanlar ile karşılaşıp onlar üzerine düşünmektir. dolayısı ile bu süreç zaten sizi başka bir kişi yapacaktır. mecaz anlamın ötesinde, beyninizin yapısının değişmesi anlamında da. benim tavsiyem, okurken her bölümü bitirdikten sonra yazarak ne okudum ben diye üzerinde düşünmektir. böylece ezberden kuran hatmeder gibi okumamış olursunuz. bu yazarak okuduklarınızın da bir çoğunu unutacaksanız elbette ama o okuma ve düşünme süreci hep sizinle kalacak.

önemli değildir. eseri deneyimlemiş ve tadını çıkarmış olmak kafidir.

hizli okuma ile artan unutkanliktir

ne kadar sindirerek okunursa o kadar akilda kaldigi kanaatindeyim. ayrica kitap hakkinda baskasi ile konusup muhabbet edince tekrar hatirliyor insan

çok okuyan insan için normaldir. kendi adıma, kitaba göz atınca az biraz hatırlamayı başarıyorum. sırf bu sene 117 kitap bitirdim, hangi birini tamamen hatırlayabilirim ki zaten?

bı gün okumasan beş sayfa geri döndüren durum. (bkz: burayi
hatirlamiyorumabiya)

genelde kitap okurken biri bana şöyle diyor: "bu kitap nasıl güzel mi?"
"evet güzel" diyorum ardından "içeriği nasıl diye sorunca kalakalıyorum. içerik? o da ne yeniyor mu? ne okuduğumu bilmeme rağmen o an gerçekten unutuyorum sürekli olarak" ee şey güzel işte içeriğini boşver"diyerek geçiştiriyorum lütfen insanları yargılamayın bu gerçekten olan bir durum.

unutuyorsak pasif okuma gerçekleştiriyormuşuz. full odağımızın kitapta olması ve not almamız falan lazımmış. ders çalışır gibi kitap okursak unutmazmışız.