ölünün arkasından konuşulmaz saçmalığı

dinlerin insanları avutmak için söylediği saçma sapan bir sözdür. diyelim ki o ölen kişi, yaşarken masum kişilere çok zulmetti ve tanrı'sına tövbe ederek güya kendini akladı. şimdi böyle bir adamın arkasından nasıl atıp tutmayalım? işte din en tehlikeli uyuşturucudur... ölen kişi diriyken kötü birisiyse o ölen kişinin arkasından çok sert bir şekilde atıp tutacaksın.

walla (bkz: lucigay)'in arkasindan öyle bir konuşulur ki ama izin vermiyor keratatörler.
bu bazlamamsı kişiliğin arkasindan konuşulacak cok güzel şeyler vardı bea!

oyle 1 sey yok. sacmaliktir ama gene de saygiyi elden birakmamak elzem bence.

haysiyet yoksunu bir insan artığı veya zalim bir kötü ise seve seve yapılması icap eden zorunluluk.

açıkçası lucigay falan doğru bir tabir değil bunu en başta belirtmek istiyorum.

lakin ölünün arkasından konuşulmaz kısmı da bana her zaman tuhaf geliyor, ölünün arkasından konuşulur, öyle bir konuşulur ki hem de... misal yaşarken yaptıkları yüzünden eleştirilebilir bu ölmüş insan, insanlara verdiği zarar, bulunduğu ortama verdiği zarar bir şekilde konuşulabilir, eleştirilebilir, hatta ve hatta örnek bile gösterilebilir pekala...

ölünün arkasından konuşulmazın bir üstü ölmüş görme engelli birinin badem gözlü bir insana dönüşmesi.

dirinin de, ölünün de arkasından konuşulmaz. dedikoducu mahalle karılarından farkınız olsun.

duruma göre değişir. temelde cevap veremeyeceği için konuşulmaz yani asılsız söylemler olur ve kendisi cevap veremeyeceği için bu söylemler iftira olarak ortada dönüp durur o yüzdendir aslında konuşulmaması. ama ölen kişinin şeref yoksunu olduğundan eminseniz bence ağız dolusu saydırmakta da özgürsünüzdür.

kimsenin arkasından konuşulmaz, götünüz yiyorsa vaktinde yüzüne konuşursunuz.
kahveci dayılardan, camii cemaatinden farkınız olsun.

(bkz: lucigay) diye başlık bile açabilmişsiniz, daha neyin "yazamıyoruz" draması bu gerçekten inanılmaz. adına bu kadar nefret başlığı açılmış başka yazara denk gelmedim ama herkes de onun mağduru. ilginç.
son konuya hâlâ çok hakim değilim, iki yetişkin insan arasında bir mevzu geçmiş. ikisi de yetişkin. haklı bir tepki de aldı, ceza da aldı, uçuruldu da.
ne hikmetse bunlarla yetinemeyenler var. hala linç etmek istiyor. onu da, adını ananı da, kendi halinde dışarıda kalanı da.
bu ne hırs?
bu ne drama aşkı?
bu ne mağduriyet?