otel odası yalnızlığı

bazen kalabalıklardan kaçıp içine girmek istediğim yalnızlıktır.

berbat bir histir. yani berbat da değil de acayiptir.

işim gereği ara ara otellerde kalırım. bazen de gezmek sebebiyle. genellikle de yalnız kalırım. yemin ederim bir yalnızsam otel odası bunu beş yapar. yüzde altmış yalnızsam otelde yüzde seksen yalnız hissederim. otel odasında yalnız uyumak insanı tribe sokuyor. bu cuma aynı hissi yaşadım. şimdi burada seninle olacaktık ki ulan diye diye döndüm durdum. kiminle ama ben de bilmiyorum. biriyle olabilirdi ama yani bunu kabul edelim.

ah o duvardan duvara vurulasıca
yalnızlık…

6 sene boyunca gerek iş nedeniyle, gerek motor tepesinde yılın 3 ayı yol yapmam nedeniyle fazla alıştığım olguydu. keyiflidir, her yerde yabancı olma halinin kendinle kalma anlarıdır. bir süre çok keyiflidir, ama an gelir daraltır.

sınıfsaldır. mesele fakir bir birey asla bu yalnızlığı tadamaz.

meslekseldir. mesleği gereği seyahat etmeyen bir birey asla bu yalnızlığı tadamaz.

bir otel odası yalnızlığı ya da mekanın önemsiz olduğu bir yalnızlık her zaman kötü bir şey değildir. belki de kendinizi toparlamanız için bir fırsattır.

her ne olursa olsun edward hopper yalnızlığın en yetkin ressamlarından biridir.
*