otobüste koltuğu sonuna kadar yatıran tipler

arkasında biri olduğu halde yapıyorsa güzel bir küfrü hak eden bencil sefa düşkünleri.

alnından öpüp helalimsin demelik tiplerdir.

ara sıra tanımına uyuduğum tiptir. ihtiyaç duyunca, arkadaki kişi aksini rica etmedigi sürece yatırdığım oluyo.

arkasında boş koltuk olmadığı halde yapıyorsa; önce içten küfredilip sonra koltuğu kaldırması rica edilir.
tanım: sadece kendini düşünen insanların yaptığı eylem

arkadaki yolcudan rica etmelidir aksi halde her türlü küfürü hak eder.

sokakta, caddede, okulda, işte, evde, yatakta, otobüste... kısacası sosyalleşilen her yerde. neden hayattan daha az zevk aldığımızı kanıtlayan güzel örneklerden biri de bu işte.

birtakım insanoğlu neden empati kuramaz ki?
işine mi gelmez? umrunda mı olmaz? beceremez mi?

neden bu hanfendiler, beyfendiler hep kendi rahatını düşünür?
biraz zorlayıp o bencil beynini düşünmez mi ''ben insanlara faydalı olursam, insanların da bana faydası dokunur'' diye?

o lanet koltuğu geriye yatırmadan önce dönüp arkasına bir baksa, ''acaba arkadaki de koltuğunu yatırmış mı'' diye? sonrasında da ''eğer o yatırmışsa ben de yatırabilirim'' diyerek, son derece basit bir denklemi çözmüş olsa.
çok mu şey istedik?
o koltuk yattığı an şayet arkadaki yolcunun koltuğu dik bir durumda ise, o yolcu sıkışmaya mahkumdur!

ama neden düşünsün ki? bu onun doğal hakkı sonuçta değil mi? madem yatırılıyor o koltuk, yatırmasında da bir sakınca yoktur.
pehh!
empatiyi doğru amaçlar için kullanmamak dedim ya, bu biraz hafif bir tabir oldu; bu hareket resmen bir ahlaksızlıktır!

ömrü otobüs yolculuklarıyla geçen biri olarak, bu tarz durumlarla sıkça karşılaşırım.
öyle aşinayım ki, koltuğunu yatıracak insanı sadece tipinden anlıyorum artık.

oysa o koltuğu yatırmadan önce iletişim kurmayı denesen... desen ki ''pardon, koltuğumu biraz yatırıyorum, bir sakıncası var mı?'' sana kim ''hayır yatıramazsın'' diyecek? senin gibi bir öküz olmalı ancak ama eminim, o bile demez öyle bir durumda. çünkü onun en zayıf anıdır o an, birden insan olduğu aklına gelir ve ''tabii ki yatırabilirsiniz'' der.
demelidir de.

hayattan zevk almanın önemli unsurlarından biridir, insanların birbirleriyle iyi anlaşması, bencilliklerinden sıyrılıp bir ortak paydada birleşebilmek adına iletişim kurması.

arkasındaki kişi izin vermişse bir şey diyemeyiz. ama izin almadan yapılıyorsa uyarılmalı,rahatsız olunduğu belirtilmelidir.aksi kul hakkına girer.

saygısız ve bencil itin tekidir.

pandemi bitsin, isterse aradan ayak soksunlar bir şey demeyeceğim. otobüste yatırılan koltuğu özler mi insan be!

tam da şu an yaptığım şey. çünküm arkada kimse yok. olsaydı yapmazdım. neden? çünkü başkasından küfür yemeye hiiiç meraklı değilim.

evde hanımlarının/beylerinin karşısında ayak ayak üstüne atamayan tiplerdir. ne yapacaksın işte tatmin çabası.

yazılanları okuyunca şaşırdım. o koltuğa para veren kişinin hakkıdır. arkaya yatırılması istenmiyorsa koltuk mesafesi ona göre ayarlanmalıdır veya yatırma açısı çok geniş olmamalıdır. ama bu müşterinin sorunu değildir. arkadaki kişiden ricada bulunulmaz, sadece haber verilir belki kişi içeceğini koymuştur, öyle olmasa bile korkabilir anlık. yok hayvandır bilmem ne. neden hayvan olsun. rahatsız olan kişi de o firmadan almasın bir daha. ya da o seferlik dile getirsin ve o rica etsin. doğrusu budur.

para ödedim diye başkalarını rahatsız etmeye hakkım olmuyor.nasıl taksiye binince taksiciye saygısızlık yapamazsan bindiğin otobüstede kimseye saygısızlık yapamazsın.rahatsız olan başka firmaya binsin diyen arkadaşlar.başka firmaların koltuk mesafesi farklı değil aynıdır,peki neden ? çünkü aynı fabrikadan çıkan otobüsleri kullanıyorlar.bence bu tavsiyeyi vereceğinize arkamdaki ve önümdeki insanları rahatsız etmemeyi ögrenmeliyiz,çünkü medeniyet budur.

bunu tasarlayan kargocunun bir bildiği var ki bu fonksiyonu eklemiş. bu tipe sallayanlar, hep o bir arkadaki yolcu oldunuz değil mi?

travegoda çok verimli olmasa da neoplan ve setrada yataktan hallice oluyordu, iyiydi.

bu hak anayasal olarak güvence altına alınmalı.

birtakım yazarların çok medeni takıldığı başlıktır efendim. gayet de diz mesafesi uzun olan, kişi maksimum düzeyde yatırsa dahi rahat rahat oturulan, tv izlenen koltuklar var. bilmeyen arkadaşlar için yazıyorum bunu. boyum 186, ben sığıyorsam ortalamanın üstünde herkes sığacaktır oraya. kişinin mutlaka arkasındaki kişiyle iletişimde olması gerekir çünkü sizin koltuğunuzun sırt tarafı başka bir yolcuyla paylaşılmakta ama rahatsız olunan durumun ricası arkadaki kişiye aittir. öndekinin hakkıdır. kaldı ki koltukları yatmayan otobüsler de mevcut. diyelim ki firmamızın 2 koltuk daha fazla atma kaygısı var, aynı şekilde yatma açısı ayarlanabilir. yanlış bakıyorsunuz olaya. burada medeniyet dersi vererek başınız göğe mi eriyor bu konu hakkında fikrim yok. ama problem ve çözüm için hak ve saygı olayına radikal bakma taraftarıyım.

sırf bu sorun sebebiyle yıllarca en arka koltuklarda yolculuk yaptım. ben koltuğumu yatırdığımda kimse rahatsız olmasın diye.

belediye otobüsünde koltuğun yattığını öğrenmeme neden olan tamlamasız başlık.

goltuk sevdalısıdır.

hangi film idi bilmiyorum ama böyle bir durum için verdiği cevapla bu konu hakkında yorum yapmayı zor hale getiren bir replik vardı:
-kardeşim koltuğunu niye bu kadar yatırıyorsun.
+sana ne kardesim bunu yapan muhendisten daha mi iyi biliyorsun?