otobüste koltuğu sonuna kadar yatıran tipler

alnının ortasına bi şaplak atasımı getiren ama hanımefendi kişiliğimden ödün vermemek adına uyarmakla yetindiğim tipler

birçok kez karşılaştığım durum. son derece nezaketsiz bir davranış. sizin koltuğunuza arkadan dizlerini dayayıp sırtınızı deşen insan tipiyle yarışır derecede saygısız.

kucakta gitmeyi seven tiplemedir.

bir yandan muhatap olmak istemediğim bir yandan da yolculuk boyunca sövdüğüm tiptir ne hakkınız var insanları rahatsız etmeye sen rahat edeceksin diye mecbur muyuz la

genelde hepsinin midesi ağıran bencil tiplerdir.

nefret ettiğim tiplerdir. ya senin koltuğun yüzüme çarpacak neredeyse. sığır gibi yayılıyorlar. özellikle erkekler yapıyor. ben uyarıyorum yani. dayanamıyorum. daral geliyor.

bunu genellikle keyfine düşkün erkekler yapar, o yüzden mümkünse bilet alırken bir kadın arkası almaya çalışırım.

kel ise keline şaplatılması büyük zevk verecektir.

dizlerinizin sucuklu kaşarlı tost olması gibidir.

şimdi ben bu koltuğu satın almışım. adabı muaşeret kuralları gereği geceden önce yatırmam, ama yatırsam da benim hakkım. gece de istediğim kadar yatırırım. herkes sizin gibi 180 boyunda değil. sığmıyoruz.

alnına para yapıştırmanızı istiyor olabilir.

ricadan anlayacak birine benzemiyorsa klimayı açıp tam kafasının üzerine esecek şekilde ayarlamak istediğim insandır.

önünüzde oturan kimse koltuğu sonuna kadar yatırıyorsa onu uyarmadan önce iki kere düşünün derim.

paramı verdim her yerimi yatırırım kafasındaki mahlukat "afedersiniz acaba" söz öbeğinden asla anlamaz. abartılı koltuk yatıranı çok fazla gördüm. birde başka versiyonları var. en son ankara’dan süha turizmle (metro olduğunu düşünmeyin diye ek bilgi) dönerken arkamdaki ayaklarını tepiştiren adama 3 kez afedersnz dedim duymadı, olmadı dürttüm. ha kelimesini işittim, elini tamam o iş bende gibi uzattı. tam mutlu oldum bir gelişme olcak dedim bu seferde yumurta topuk ayakkabısını bel tarafımda hissettim. tabi bu sefer daha sert çıktım. işe yaradı mı? ıhhh
bu seferde hayvanat boludan istanbula kadar durmadan telde garip bir şive ile kesintisiz konuştu. gözlerimi kapadım ve dayan irem dedim yol elbet bitecek.
ama öküzlük baki kalır unutma!

cebimdeki muhtarlık seçimi propagandası hediyesi çakıyı çıkarıp otobüs sefirliğimi ilan etme isteği uyandıran ayıkovan zirzoptur.

gece gece düşününce bile hayattan soğutmuş kişilerdir. otobüste yolculuk yapmak neden hep varoşluğu hatırlatıyor bilemiyorum ama durum bu şekilde maalesef.

koltuğuna sağlam birkaç tekmeyi hak eden insandır. devam etmesi durumunda ice tealeri colaları kafasına dökmek vatan görevidir.

koltuğu dizimle ittiğim için rahatsız olup duzeltiyorlar. çok saygısızca bir durum bu kadar yayılmak istiyorsan iki koltuk al uzanarak git

tokatlamak ya da ıslak hortumla eşşek sudan gelinceye kadar dövmek istediğim kişilerdir.

teknik olarak tamamen muhendislik hatası, sosyolojik olarak yaratılış hatası..