otokontrol

kişinin kendi frene basması eyleminin adı. benim için ise sözlükte okuduğum bazı cahilce yazılmış tanımların sahiplerine karşı reaksiyon göstermemem.

insanlarda gün geçtikçe azalan şey. özellikle internet ve sosyal medyanın etkisi ile karşısında insan olduğunu unutarak freni patlamış kamyon gibi davranıyor insanlar. otokontrol sistemi bloke ediliyor ve ardından fikirsiz zihinler konuşmaya başlıyor.

şimdinin ve geleceğin, kaygısı ve endişesi içerisinde bulunan günümüz insanının ne yazık ki maruz bırakıldığı eylem yahut eylemsizlik faaliyeti.
başımıza bir iş falan gelir, aman ali rıza bey ağzımızın tadı kaçmasın modundaki yaşam deneyimi.
ne yazık ki dostlar, evet ne yazık ki bu ülkenin gerçeğidir.
"kral çıplak" fakat, "bak!" deyip gösteremediğimizdir.

çoğu insanın sahip olmadığı, olamadığı durumdur. çünkü modern insanın sürekli aceleyle bir şeylere yetişme kaygısı stres birikimine sebep olur

silivri itici güçtür.

kişinin sürekli kendini korumaya çalışması olarak da yorumlanabilir. temel nedeni kaygı. öğrenilmiş bir baş etme mekanizması olarak da kullanılabilir. farkında olmadan kendimize sürekli yapmalıyım ya da yapmamalıyım diye sinyaller yollayıp farklı amaçlar doğrultusunda direksiyonu sıkı sıkıya tutma durumu. günlük hayatta binlerce örneğini görebiliriz; elalem ne der diye düşünmek, başkası üzülmesin diye vazgeçmek, bazı şeyler istediğimiz gibi yaşamamak, hissettiğimiz duyguları tam anlamıyla yansıtamamak… bunların hepsi kontrolün elimizden kayıp gideceğini düşündürdüğü için otokontrol mekanizmasıyla kendimizi savunmaya çalışmak. aslında anda kalamadığımız için karşılaştığımız bir durumda sayılabilir. o an sesli güldüğümüzde birkaç dakika sonra başkalarının size bakacağını ve bu durumun sizi rahatsız edeceğini düşünüp bundan vazgeçtiğinizde otokontrolünüz ortaya çıkıyor ve kendinizi tutuyorsunuz. oysa o an gerçekten gülümsediğinizde, anı yaşadığınızda belki bunların hiç biri olamayacak fakat belirsizlik ve kaygı bunun önüne geçiyor. işte bu yüzden elinizdeki küçücük andan da olmuş oluyorsunuz. biraz da kendi kendimizin ayağını kaydırıyor gibiyiz..

lise rehberlik dersinde hocanın tahtaya kocaman harflerle yazdığı tanım...

öfke veya kriz anlarında kendine mukayyet olma yeteneği, öfkeni eşyalardan veya insanlardan, hayvanlardan çıkarmama gayreti.

özünü bozmama, saldırganlaşmama, öz denetim olarak da düşünülebilir.

ben irade diyorum