özcan deniz sinematik evreni

sinefiller olarak varlığına şükürler ettiğimiz, her gece yatmadan önce on dakika da olsa açıp bir parçasını izlediğimiz, olmasaydı sinema tarihi eksik kalırdı dediğimiz muhteşemliği ile lanetlenmiş görsel şölenlerle dolu evrendir.

ne dc sinematik evreni gibi karanlık, puslu, göz yoran bir evrendir bu; ne de marvel sinematik evreni gibi çıfıt çarşısına dönmüştür. alabildiğine özgün, alabildiğine renkli, alabildiğine klişe, alabildiğine nefretlik… kendimi kaybedip yanlış bir yola sapmış olabilirim. diğer sinematik evrenler özcan deniz sinematik evreni ile boy ölçüşemez, bir tanesi hariç ki onu daha sonra yazacağım.

özcan deniz havası alınan kalorifer peteği sesiyle ünlü olup şarkılar söyledikten sonra kendini sinemada da sınamak istemiştir ki bu sınav onun mu yoksa izleyicilerin sınavı mı, bilmek mümkün değil.

reyting hamdi ile oyunculuğa merhaba deyip karşılık alamayan özcan deniz yılmayıp devam etmiştir oyunculuğa aşkın dağlarda gezer ve asmalı konak’la kendini sinema bünyesine kabul ettiren bu sinsi virüs yavaş yavaş ilerlemeye başlamıştır bile.

1995 yılında ilk sinema filmi olan yer çekimli askerle derin mesajlar vermiş ama bu mesajlar yine kimse tarafından alınmamıştır. daha sonra kolay para filmi ile yine hüsrana uğramış ama vazgeçmemiştir.

o şimdi asker’de karizmatik bir yüzbaşı olan özcan deniz ağır ağır jönlüğe ısınmaya başlar. 2004 yılında hikayesi kendine ait olan neredesin firuze ile bir körün taşı etkisi yaratan özcan deniz iki sene sonra keloğlan kara prense karşı filmi ile özüne dönmüş ve imdb bottom 100’de sarsılmaz bir yer edinmiştir.

araya giren dizilerden sonra 2011 yılında ya sonra? isimli filmi yöneterek sinematik evreninin ilk tuğlasını koymuştur, kafamıza. büyük bir aşkın evlendikten sonra ne hale geleceğini anlattığı evlilik terapisi tadındaki dandik filmi ile bazı iyi oyuncuların kariyerinde de kara delikler açmayı başarmıştır.

a moment to remember gibi bir filmi alıp çiğneyip tüküren özcan deniz bu filmi evim sensin olarak insanlara sunarak sinema tutması dediğimiz hastalığa neden olmuştur. yapay oyunculuklar ve sürekli güzel ya da yakışıklı görünme çabaları ile geçen film sadece hüngür sümük bir ağlatma çabasıdır.

sinematik evrende yediğimiz bu ikinci darbeden sonra özcan deniz durmamıştır. ülkenin yarayan kanası olan kan davasına değindiği su ve ateş filmiyle ortalığı kasıp kavurmaz. evim sensin kadar yavan olan filmde oyunculuklar evin sensin kadar kötü değildir yine de.

ikinci şans filmi ile nurgül yeşilçay’ı da yanına alarak seyirciden özür dilemeye çalışan özcan deniz yine başarılı olamaz. bir matematik öğretmeni ile bir şefin gizemli ve karizmatik aşkını anlattığı film ne gizemli ne de karizmatiktir.

yine sağa sola saldıran komşu çocuğu haline dönen özcan deniz öteki taraf isimli gerilim filmi ile bu sefer de the hidden face isimli filmi berbat eder. iyi çekilmiş filmlere bakıp bakıp “ben bunu daha kötüsünü yaparım” dediğine emin olduğum özcan deniz’e yeni filmleri için naçizane bir önerim var;

-hadi hadi meleğim uç da göreyim!