özlenen kişinin umurunda olmamak

özlenen kişinin umrunda olmama vaziyeti.

insanı afallatıyor.

yine yanlış kişiye değer vermekten kaynaklanan hatanın mevcut sonuçlarından biridir, üzer.

"ben onu özledim ama o da beni özledi mi acaba" durumudur.

o kişi de özlüyor olsaydı özleşmek yerine çoktan sarılırdınız. sınırlı olan vakti özlemeyen kişilere harcamamayı başarabilmek lazım.

kişiyi gözünüzün görmeyeceği bir uzaklığa koyup önünüze bakacaksınız. denendi onaylandı

çivi çiviyi söker diyerekten yansın geceler mod on tadında devamke diyeceksiniz. vuhuuuwww

sizi gerçekten özleseydi yanınızda olurdu seven insan bence sevdiğini görmeden duramaz ona temas etmeden kalamaz sizi özlemeyenleri özlemeyin size sarılmak için bile uzun yol çekeni yanınızda geçirdiği her saniyeden huzur duyan insanı sevip özleyin.

kabullenme aşaması zor olsa da ve oturup bu durumu hak etmediğiniz için ne kadar ağlasanız da değişen hiçbir şey olmayacaktır. çünkü başlıkta da okuduğumuz gibi umrunda değilsiniz. bu yüzden en iyisi acıyı özgür bırakmaktır. acı gelirse yaşarsınız ama gelmezse de her an onu düşünmeye zorlayıp kendinize eziyet etmezsiniz.