pek zeki olmayıp hayatta gayet başarılı olmak

forrest gump sendromu. var böyle insanlar. zeka noksanlarıni azim ve uyumlu kişilik yapısı ile telafi edip hayatta çok iyi yerlere gelirler. bazısı cumhurbaşkanı bile olabilir. örnek kenan paşa.

insan bazı açıklarını azim ve çalışma ile inanç ile kapatabilir. asıl utanması gereken ''zeki ama çalışmıyor'' insanıdır.

(bkz: müteahhit olmak)

bazen sadece zekanın yetmediğini gösteren durum. hayatta genellikle istikrarlı insanlar başarılı olurlar. çalşmaktan vazgecmeyen azimli ve hırslı insanlar. çok zeki olmalarına gerek yoktur, kendilerinin ne yapabileceklerinin farkındadırlar. gereksiz özgüven barındırmazlar. tam bu sebepten başarılı olurlar işte.

bazı insanların bahtı açıktır. allah onlara yürü ya kulum demiştir.

metanet, azim ve çalışkanlığın rol aldığı durum.

bununla ilgili ayrıntılı bi ekşi şeyler içeriği de mevcut. buradan

mesela: twitter.com/kadrajmagazin/s...

şans faktörü çok önemli bazen.

bazı durumları doğru kullandığı içindir, eline geçen fırsatları iyi değerlendirmiştir ve bununla birlikte azimli olup çok çalışmıştır.

çalışmayı iyi bilmek. bk. c. ronaldo.

zeki olmayan başarılı insanlara "şanslı" demek büyük hakarettir bence.

azim, çalışkanlık, kendine güvenmek, planlı olmak, irade vb başarı için gerekli olanlardır. bütün bunlara sahip ama zeki olmayan başarılı biri şanslı değildir açıkça hak ettiğini almıştır.

akıllı düşününceye kadar deli oğlunu everir.

başarılı olmanın sırrı çalışmak, çok çalışmak, daha çok çalışmak.

çoğunlukla öyle olur.

çalıştığım yerde ortalama zeki çok fazla insan var. ortalama olduklarını nereden biliyorsun, ölçtün mü diye soracaklar olacaktır. lütfen..

hepsinin ortak bir davranışı var. göze sokuyorlar. hepsi çok çalışıyormuş gibi davranıyor. çok ufak sorunlarda önce sesli şekilde şikayet ediyorlar, öyle bir sorun ki bu, kimse çözemezmiş gibi. verse telefonu bana, 3 dakika içinde konuşur çözerim aslında. ama bu öyle büyük bir sorun, öylesine içinden çıkılmaz bir felaket ki kimse çözemezmiş gibi sesler çıkarıyor. sonra sorunun muhatabını arıyor, 9 dakika konuşup çözüyor sorunu ama 9 günlük şikayet ediyor öncesinde.

geliyor mesela odaya, firmaya para verilmemiş ben bu işi yapamam diyip söyleniyor. firmalara düzenli para versek sen burada çalışamazsın ki çiçeğim. senin burada olma sebebin zaten bizim ödeme yapmadığımız dönemler bizi profesyonel şekilde idare etmen. daha iş tanımını bile bilmeyen bu insanlar sonra ne oluyor?

yükseliyor.

zeki insanlar karizmatiktir. o yüzden hepimiz zeki insanlara düşüyoruz, kaçınılmaz son. kendilerine güveniyorlar, tecrübelerden daha iyi ders çıkarmış haldeler ve çok net şekilde sessiz çalışıyorlar. bir ortamda en sessiz çalışan insan en zekidir. öyle olunca ne oluyor? öne çıkamıyor. iş bitirici mi? muhakkak. diğerlerinden daha fazla sorun çözüyor mu? elbette. ama başarısını satamıyor.

başarıya alışkın insanların sessizliği ve oluşmuş o tembellik nedenli çok net şekilde daha az zeki olan öne çıkar. olay her zaman çok çalışmak ile ilgili değil yani. başarıyı satmayı bilmiyor zeki insanlar.

hiç olmazsa ben öyle gördüm hep.

bu benim diyebileceğim başlık. başarılı mıyım tartışılır ama işim için ciddi derecede emek sarfettim ve başardım. azim ve çalışma birçok şeyin üstesinden gelebiliyor.

zeka yoksa, illaki birinin fikrini pazarlamıştır.
sonuçta pazarlamakta bir meslek..

baba mirası

pek zeki olmayıp hayatta gayet başarılı da olamayarak bugün de hayıflandığım başlıktır.

tanıma gelecek olursak: baba parası, zengin karı/koca, süper loto vs gibi şans faktörlerinin devreye girmesiyle elde edilen zaferdir. ne diyelim, tencereniz kaynıyor maymununuz oynuyor.

güzel yaşamak için zeki olmaya gerek yoktur. kendini tanıman yeter.

referansı çoktur. dayıları da olabilir.