platon'a göre demokrasi

platon'a göre; asıl gerçeklik idealar dünyasıdır. bu dünya, idealar dünyasının kopyası ya da gölgesidir. sanat ise bu dünyadan ya doğadan kopya çekmek doğayı taklit etmek demek olduğundan, kopyanın kopyası konumundadı. devlet ilim ve irfana göre idare edilmesi gerekir, başında bir hami olmalı ve devlet yönetimi babadan oğula geçmeli, platon ve ibn arabi’ye göre.

demokrasinin esas prensibi, halkın egemenliğidir. ama milletin kendini yönetecekleri iyi seçebilmesi için, yetişkin ve iyi eğitim görmüş olması şarttır. eğer bu sağlanamazsa demokrasi, otokrasiye geçebilir. halk övülmeyi sever. onun için, güzel sözlü demagoglar, kötü de olsalar, başa geçebilirler. oy toplamasını bilen herkesin, devleti idare edebileceği zannedilir. demokrasi, bir eğitim işidir. eğitimsiz kitlelerle demokrasiye geçilirse oligarşi olur. devam edilirse demagoglar türer. demagoglardan da diktatörler çıkar.

benim oyum ile dağdaki çobanın oyu bir mi diyen aysun kayacı günümüzde platonun demokrasi anlayışının iyi bir temsilcisidir (bkz: swh).

asla mümkün olamayacak bir görüş bence. prensipte çok mantıklı ama uygulaması imkansız. öyle bir ortam sağlansa bile başta ''seçmenleri seçmek'' konusu tam bir facia oluşturur. en basidinden ''iyi eğitim görmüş, entelektüel, zeki, ahlaklı'' gibi kavramlar nesnel kavramlar değil, (bkz: kime göre neye göre). seçmen seçim kriterlerinin belirlenmesi de ayrıca büyük kargaşa çıkarır vs vs...

filozof kraldır.
antik yunan felsefesinde adını bildiğimiz hiç bir filozof demokrasi düşüncesini savunmaz. tam aksine bilgeliğin kriter olduğu otokrasi savunusu hakimdir.

halkın elinde bulundurduğu kamusal güç olarak tanımını yapabileceğimiz demokrasi kavramı insanların her dönemde ilgilendiği ve içeriğine farklı anlamlar yüklediği bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. söz konusu kavramı felsefe alanda tartışan ve kavramla ilgili oluşan sorunlara yönelik yanıt denemesine (bkz: devlet) girişen platon demokratia kavramını diğer yönetim biçimleri (timarkhia, oligarkhia, patriarkhia, tyranlık) arasındaki dönüşümlere bağlı olarak ayrıntılı bir şekilde ele almış ve demokrasiyi bu yönetim şekiller içinde "sayısal çoğunluğa dayandığı" için "en kötü yönetim şekli olarak" gördüğünü ifade etmiştir.

bir başka deyişle aptalların çoğunlukta olduğu yerde kararlar sayısal çoğunlukla (demokrasi) alınacaksa, nihayetinde alınacak karar aptalların sayısal çoğunluğu sayesinde ortaya çıkacaksa bu durumda aptalca bir kararın alınması kaçınılmazdır.

platon, demokratia eleştirisinde isonomia ve eleutheria’nın yol açtığı olumsuz sonuçlardan biri olarak eğitimsizlerin, bilgisizlerin yönetimde söz sahibi olmalarının yanlışlığı üzerinde de önemle durur. ona göre, demokratik rejimde bilgisiz kimseler yönetimde söz sahibi olmaktadır ve bu rejimin hakim olduğu yerlerde herkes hoşuna gittiği ve arzu ettiği tarzda hareket etmekte, sitenin siyasi ve sosyal uyumu tamamen çığırından çıkmakta, demokratia dejenere olmakta, anarşi, düzensizlik ve disiplinsizlik hakim olmakta, bunlardan yararlanan demagoglar kuru vaatlerle halkı kandırmaya çalışmaktadır. bunun sonucunda demogoglar halkı aldatarak kendilerine halkın önderi süsü vermektedirler. bu oluşan durumların sonucu olarak en kaotik oluşum ise toplumda iş bölümü ilkesinin yitirilişidir. (ayakların baş olmasıdır.) toplumdaki iş bölümü ilkesinin gereğince yerine getirilemeyişi bir sonraki adımda adaletin alaşağı edilmesi anlamına gelecektir.

bilmeyeler için son bir not düşelim: platon, devlet adlı eserini günümüzden 2400 yıl önce yazmıştır.