progressive metal

metal müziğin mutfağı diyebileceğimiz, progresif rock özgünlüğü ile metal müziğin agresifliğinin birleştirilmesi ile oluşan teknik bir o kadar da deneysel tür. bünyesinde kulağa hoş gelen parçalar üreten çok sayıda grup bulundurmakta.
(bkz: pain of salvation)
(bkz: burst)
(bkz: opeth)
(bkz: symphony x)
(bkz: tool)
(bkz: gojira)
(bkz: soen)
(bkz: sólstafir)
(bkz: leprous)...

(bkz: queensryche)
(bkz: dream theater)
(bkz: savatage)
(bkz: voivod)
(bkz: a perfect circle)
(bkz: ayreon)

(bkz: ilerleyici metal)

biz felsefeci olduğumuz için kümülatif metal severiz .

80'lerde ilk örnekleri görülen, 90'larda zirve yapmış, 2000'lerin başlarından sonra djent denen lanet yüzünden şahsımca cazibesini büyük oranda yitirmiş, metal müziğin sofistike tarzı. neyse ki hala "geleneksel" tarzda progresif metal albümleri az da olsa çıkıyor. onlar da olmasaydı, "bitmiş" müzik türü derdim.

opeth ile merak salmaya başladığım tür. the apostle in triumph, black rose immortal, soldier of fortune, to bid you farewell sevdigim parçalar.

bonus: ın mist she was standing

güzel bir türdür de şarkıları çok uzun olur genelde. ben ara sıra dinlerim.

bu türde sevdiğim çok fazla grup var. ama bu topraklardan bir örnek bırakalım buraya. zamanında comma adında bir grup vardı istanbul çıkışlı. müthiş de bir albüm yapmışlardı. iyi bir sound ve harika bir prodüksiyon ile. ama tek albüm ile kaldılar ne yazık ki.

bir de bu adamlar istanbul'da iki gün üst üste konser veren heavy metal efsanesi king diamond'ın alt grubu olarak sahne almışlardı. evet 2 günde de çaldılar. oradaydık tabii ki!