realist

olaylara duygu, inanç ve görüşlerini katmadan salt gerçeklikle yaklaşan kişi. gerçekçi.

klasik realizm ve neo-realizm ile karıştırılmaması gereken olgudur.

gerçekleri olduğu gibi, iyisi ve kötüsüyle, sanki gerçekliğe bir ayna koymuşçasına değerlendiren, fazla uçmayan, hayallerde gezmeyen insan tipi. harika

gerçekçi, gerçeklerin farkında olan kişidir.
bazılarımız ne yazık ki pesimist olmayı realist olmak sanıyor.
hayatı; penceresi ve kapısı olan, sıradan bir oda olarak düşünelim. bu odada da bir pesimist bir de realist olsun. pesimist olan; git gide havasızlaşan, kötü kokan bu odada paso tavana bakıp, ortamın havasızlığından, kötü kokmasından yakınır. ama tek yaptığı budur. eğer realist birey ‘hayat tam olarak böyle bir şey’ deyip oturmaya devam ediyorsa, geçmiş olsun ama kendisi de artık nur topu gibi bir pesimist olmuştur. realist insan, o odada bir pencere olduğunun bilincinde olan insandır. oda havasızlaştığında yerinden kalkar ve o pencereyi açar.
optimistler mi? onlar dışarıda. şarkı söyleyerek kelebeklerin peşinde koşuyorlar.

edebi bir terim olan realist, gerçekçi anlamına gelir ve romantikin zıttıdır.

realistlik, dünyayı ve olayları, duygusuz ve düşsüz sıradan bir ayna yansıması gibi görmek algılamak değildir. duyguları, düşleri, hayalleri, beklentileri olan ve onları yaşayan bir insan olarak, bunların gerçeklikle bağını doğru konumlandırmak, birbinin yerine koymamak becerisidir.