romantizm adaletsiz bir sistemdir
başlık "kırk küp kırkının da kulpu kırık küp" tarafından 30.10.2025 09:57 tarihinde açılmıştır.
1.
romantizm, diyor adam, modern çağın vergi dairesidir:
kalpten alınır, gözyaşıyla ödenir, faizini de alkol ile birlikte çalan arabesk listesiyle tahsil ederler.
bir çiçek alırsın ekonomi çöker.
bir seni seviyorum dersin özgürlüğün tapusu iptal olur.
bir bakarsın, el ele tutuşmak bile kredi çekmeyi gerektiriyor, çünkü duygusal yatırım artık borsa terimi.
adam diyor ki, romantizm adaletsiz bir sistemdir, çünkü hep biri daha çok sever, diğeri ise şartları değerlendiriyordur. biri aşk ile yanar, diğeri internet çekerken görmedim mesajını der.
bu sistemde adalet yok, çünkü romantik olan her zaman kaybeden taraftır tıpkı vergi mükellefiyle vergi dairesi arasındaki ilişki gibi.
oturmuş kendi kendine konuşuyor:
ben mi manyağım, yoksa aşk mı organize suç örgütü?
aşk, postmodern çağda kapitalizmin güllerle kamufle olmuş versiyonudur. reklamlarda bir demet papatya ile kalbini kazan diyorlar ama sistemin backend’inde duygusal sömürü sürmekte uyarısı yanıyor.
romantizm artık insana değil, algoritmaya hitap ediyor:
kalp = beğeni,
çiçek = içerik,
ilişki durumu = veri madeni.
adam isyan ediyor:
birini seviyorum ama algoritma izin vermiyor!
sürekli eski sevgilimin story’sini öneriyor bana, bu sistem taraflı kardeşim!
kahkaha atıyor sonra kendi haline, sinir kriziyle karışık bir aydınlanma yaşıyor.
romantizm adaletsiz çünkü aşk bakanı yok, aşk denetleme kurumu kurulmalı, herkes yılda bir duygusal eşitlik testi’ne girmeli..
bir sigara yakıyor, dumanla birlikte umut da buharlaşıyor.
romantizm bir yalan makinesi... ama en kötüsü, biz yalanın sesine bile aşık oluyoruz.
ve sonuç bildirgesi gibi söyleniyor:
romantizm, vicdansız bir piyasa ekonomisidir.
kalbini arz edersin, karşılığında kalp kırıklığı ithal edilir.
yine de herkes sisteme kayıt olur çünkü kimse, sevgisizliğin gri ekranında kullanıcı bulunamadı uyarısı görmek istemez.
sonra gülüyor kendi kendine, acı bir ton ile:
yine de... romantizm olmasa, depresyonun da tadı olmazdı.
işte o an anlıyorsun:
adam delirmemiş, sadece duygusal adaletsizliğe estetik bir başkaldırı yapmış.
postmodern bir don kişot gibi, bu kez yel değirmenlerine değil kalp emojilerine saldırıyor.
kalpten alınır, gözyaşıyla ödenir, faizini de alkol ile birlikte çalan arabesk listesiyle tahsil ederler.
bir çiçek alırsın ekonomi çöker.
bir seni seviyorum dersin özgürlüğün tapusu iptal olur.
bir bakarsın, el ele tutuşmak bile kredi çekmeyi gerektiriyor, çünkü duygusal yatırım artık borsa terimi.
adam diyor ki, romantizm adaletsiz bir sistemdir, çünkü hep biri daha çok sever, diğeri ise şartları değerlendiriyordur. biri aşk ile yanar, diğeri internet çekerken görmedim mesajını der.
bu sistemde adalet yok, çünkü romantik olan her zaman kaybeden taraftır tıpkı vergi mükellefiyle vergi dairesi arasındaki ilişki gibi.
oturmuş kendi kendine konuşuyor:
ben mi manyağım, yoksa aşk mı organize suç örgütü?
aşk, postmodern çağda kapitalizmin güllerle kamufle olmuş versiyonudur. reklamlarda bir demet papatya ile kalbini kazan diyorlar ama sistemin backend’inde duygusal sömürü sürmekte uyarısı yanıyor.
romantizm artık insana değil, algoritmaya hitap ediyor:
kalp = beğeni,
çiçek = içerik,
ilişki durumu = veri madeni.
adam isyan ediyor:
birini seviyorum ama algoritma izin vermiyor!
sürekli eski sevgilimin story’sini öneriyor bana, bu sistem taraflı kardeşim!
kahkaha atıyor sonra kendi haline, sinir kriziyle karışık bir aydınlanma yaşıyor.
romantizm adaletsiz çünkü aşk bakanı yok, aşk denetleme kurumu kurulmalı, herkes yılda bir duygusal eşitlik testi’ne girmeli..
bir sigara yakıyor, dumanla birlikte umut da buharlaşıyor.
romantizm bir yalan makinesi... ama en kötüsü, biz yalanın sesine bile aşık oluyoruz.
ve sonuç bildirgesi gibi söyleniyor:
romantizm, vicdansız bir piyasa ekonomisidir.
kalbini arz edersin, karşılığında kalp kırıklığı ithal edilir.
yine de herkes sisteme kayıt olur çünkü kimse, sevgisizliğin gri ekranında kullanıcı bulunamadı uyarısı görmek istemez.
sonra gülüyor kendi kendine, acı bir ton ile:
yine de... romantizm olmasa, depresyonun da tadı olmazdı.
işte o an anlıyorsun:
adam delirmemiş, sadece duygusal adaletsizliğe estetik bir başkaldırı yapmış.
postmodern bir don kişot gibi, bu kez yel değirmenlerine değil kalp emojilerine saldırıyor.
devamını gör...
2.
devamını gör...
3.
romantizm adaletsizdir.
çünkü romantizm sadece bayanların isteklerini kapsar.
romantik olarak görülen şeylere bakın, hepsi bayanların istediği şeylerdir. bayan kişi bir şeyi istiyorsa ve erkek bunu yapıyorsa romantik, yapmıyorsa öküzdür.
peki neden sadece tek taraflı bakılıyor?
mesela erkek kişinin çiçek alması romantiktir. ancak bayan kişinin eşine sabah kahvaltısı hazırlaması köleliktir.
yani bayanın isteği yapılınca romantik oluyorsun ama erkeğin istediği yapılınca köle oluyorsun.
tek taraflı romantizm olmaz.
çünkü romantizm sadece bayanların isteklerini kapsar.
romantik olarak görülen şeylere bakın, hepsi bayanların istediği şeylerdir. bayan kişi bir şeyi istiyorsa ve erkek bunu yapıyorsa romantik, yapmıyorsa öküzdür.
peki neden sadece tek taraflı bakılıyor?
mesela erkek kişinin çiçek alması romantiktir. ancak bayan kişinin eşine sabah kahvaltısı hazırlaması köleliktir.
yani bayanın isteği yapılınca romantik oluyorsun ama erkeğin istediği yapılınca köle oluyorsun.
tek taraflı romantizm olmaz.
devamını gör...