rosamund pike'ı yeniden sevebilmek
başlık "hypnotized narcissist" tarafından 28.02.2023 01:55 tarihinde açılmıştır.
1.
“mümkün! mümkün!” diye bağırarak uykusundan uyandıracağım bir köpek tarafından haddim bildirilene dek ankara sokaklarında çılgınca koşmak istediğim sevebilmek ihtimali.
şayet şu şartları taşıyorsanız heyecanlanmakta haklısınız:
1) rosamund pike’tan gone girl’ü izlemeden önce hoşlanıyor olmak. (liseli ergen hisleriyle değil be. hoşlanmak derken oyunculuğundan, sesinden, gülüşünden, saçını savuruşund… aa tam olarak o hislerleymiş lan)
2) oyuncuların performansını aktörden/aktristen bağımsız düşünemeyecek kadar çocuksu bir bağlanma eğilimine sahip olmak.
3) rosamund hanımın gone girl’deki efsanevi performansının ardından kendisinden hafiften korkmak, eskisi kadar sevememek, karakterin korkunçluğu ve 2. maddedeki dezavantaj sebebiyle itici bulmaya başlamak.
çözümün reçetesi ise karşınızda! üstelik çok uygun fiyata!
sanatçının bütün filmografisini hatmetmeye gerek kalmadan, yalnızca gone girl ile aynı sene (2014) çıkan diğer iki filmini izlemek yeterli.
önce what we did on our holiday’i izleyerek tatlı bir anne, çocukları için de olsa eşiyle iletişimini düzeltmeye çalışan bir kadın olarak görüp “acaba.. acaba mümkün mü” diyebilir, sonra hector and the search for happiness’ı izleyip çıldırtıcı seviyede sevimli ve aşk dolu bir karaktere şahit olup “evet! evet, gerçekten sevebilirmişim!” nidaları eşliğinde işbu giriye benzer şeyler yazma hevesiyle dolup taşabilirsiniz.
tebrikler. artık her an birini öldürme potansiyeli olan sosyopat bir rosamund pike yerine sevecen, ışıl ışıl bir rosumund pike göreceksiniz.
herhangi bir borcunuz yok. illa bir şey yaparak teşekkür etmek isterseniz bana dua lipa’nın nasıl bu seviyede abartıldığını, gördüğü ilgiyi tam olarak neden gördüğünü küfretmeden açıklayabilirsiniz.
şayet şu şartları taşıyorsanız heyecanlanmakta haklısınız:
1) rosamund pike’tan gone girl’ü izlemeden önce hoşlanıyor olmak. (liseli ergen hisleriyle değil be. hoşlanmak derken oyunculuğundan, sesinden, gülüşünden, saçını savuruşund… aa tam olarak o hislerleymiş lan)
2) oyuncuların performansını aktörden/aktristen bağımsız düşünemeyecek kadar çocuksu bir bağlanma eğilimine sahip olmak.
3) rosamund hanımın gone girl’deki efsanevi performansının ardından kendisinden hafiften korkmak, eskisi kadar sevememek, karakterin korkunçluğu ve 2. maddedeki dezavantaj sebebiyle itici bulmaya başlamak.
çözümün reçetesi ise karşınızda! üstelik çok uygun fiyata!
sanatçının bütün filmografisini hatmetmeye gerek kalmadan, yalnızca gone girl ile aynı sene (2014) çıkan diğer iki filmini izlemek yeterli.
önce what we did on our holiday’i izleyerek tatlı bir anne, çocukları için de olsa eşiyle iletişimini düzeltmeye çalışan bir kadın olarak görüp “acaba.. acaba mümkün mü” diyebilir, sonra hector and the search for happiness’ı izleyip çıldırtıcı seviyede sevimli ve aşk dolu bir karaktere şahit olup “evet! evet, gerçekten sevebilirmişim!” nidaları eşliğinde işbu giriye benzer şeyler yazma hevesiyle dolup taşabilirsiniz.
tebrikler. artık her an birini öldürme potansiyeli olan sosyopat bir rosamund pike yerine sevecen, ışıl ışıl bir rosumund pike göreceksiniz.
herhangi bir borcunuz yok. illa bir şey yaparak teşekkür etmek isterseniz bana dua lipa’nın nasıl bu seviyede abartıldığını, gördüğü ilgiyi tam olarak neden gördüğünü küfretmeden açıklayabilirsiniz.
devamını gör...