rüya ile gerçeği ayırt edememek

matrix izleyince başa gelen durum. rüyaları gerçek yapan nedir, uyanmak mıdır, uyanmamak mi? öyleyse uyanamadığımız tek rüya olan ölümdür gerçek.

bazı rüyalar çok gerçekçi oluyor ama. misal biraz biraz yeni uyandım. ilk yaptığım iş, günlüğümün yerini kontrol etmek oldu. çünkü rüyamda da rüyam bitiyordu ve yenisine başlıyordum o günlük yüzünden.

hunimi bugün alayım bari.

ayırt etsen ne olacak sanki?
hayat bir rüya zaten.

bütün gün uyuyunca başa gelen hadise. en son uzaydaydım. şu an elimde tuttuğum bardağın yer çekimine karşı geldiğini düşünüyorum. çok fantastik.

hastalandığım zaman yaşadığım bir olaydır, yattığım zaman bir anda ellerim büyümeye falan başlıyor hatta bazen sanki ben büyümeye başlıyormuşum gibi hissediyorum müthiş kafa yapan bir şey

yaklaşık 2-2.5 sene uğraşmak durumunda kaldığım zorluk.

bundan kurtulmak için uyuduğum yerleri değiştirdim ettim fakat uzunca bir süre geçmedi. beni ruh sağlığı bölümüyle de bu olay tanıştırdı aslında. aslında karabasana benzer bir hikayesi varmış bunun;
bedeniniz uyanıyor fakat zihniniz uykudan tam olarak çıkamıyor.

ben sık sık uyandığım odada rüyaya ilişkin objeler görüyordum ya da cinlendim diye korkuyorum. umarım kimse yaşamaz. ancak elbette bunun da bilimsel açıklaması var.

hayatınızdaki stres azalınca bu da zamanla yok oluyor. stres mi yoksa korku mu bilemiyorum.

bazen bi şey anlatırken tam ortasında, bu oldu mu gerçekten yoksa rüya mıydı diye ikileme düşüp anlattığın şeyi bırakıp gerçek mi rüya mı hesabı yaptıran meret.

bir ruhsar dizisi klasiği.

gel şöyle otur ruhsar yanı yanı başıma görsün millet hayal gerçek yan yana.

bilimin sınırlı bilgiye sahip olduğu durum rüya. bazı rüyalar aynı gerçek gibiyse ve zaman olgusu da yoksa ya yaşadığın an rüyaysa senin yıllardır yaşadığın hayat gerçekte 6 yaşında olan senin o geceki rüyasıysa bence çözülemeyecek bir paradoks rüya.

çocukluğun belli bir dönemi tam olarak böyle geçiyor. 3-6 yaş zannediyorum. psikanalizde çocukta sembollerin ve imgelemin oluştuğu dönem dedikleri o dönem. bu dönem hakkaten uyku ile uyanıklık, gerçek ile hayal arasında arafta kalan bir dönem öyle sanıyorumki. en eski bazı anıların gerçek mi yoksa rüya mı olduğunu anlamak epeyce zor. benim ayırt etmem uzun sürdü en azından. gerçeklik algısımın tam olarak oluşmasıyla paralel.

kardeşimin uzun bir zaman ortadan ikiye yarılmış ve babamın da onu geri yapıştırmak suretiyle hayata döndürdüğüne inanmayı bırakmam epeyce zamanımı almıştı. ya da gerçekten uçmadığımı veya uçamayacağımı algılamam…