saçların huzursuz olması

yani böyle şekil almıyor.
zar zor şekil aldıysa ya çabuk bozuluyor ya da kabarıyor. oysaki rutin aynı, her şey aynı.
neden olmuyor bilmiyorum.
kızıl saçım huzursuz olunca ben de huzursuz oluyorum.

bazı günler saçlarımız huzursuz saç sendromu yaşıyor.
bu günlerde saçımı karşıma alıp "aynı su, aynı şampuan, aynı krem işte bebişim ne bu asi tavırların?" diye sormak, bu ergenliğine yeni girmiş gibi inişli çıkışlı davranan varlıkla iletişim kurmak istiyorum ama olmuyor. onun yerine büyük bir kıskaçlı tokayla topluyor ve en azından tokanın içinde durması için totem yapıyorum.

(bkz: kötü saç günü) derim ona. şimdi bu başlığı görünce söyle annecim, neden huzursuzsun, derdini çözelim bebişim benim! demek geldi. kıyamam saçlara ya. *

bukle bukle olsa bile her turlu sakinlestirir, ehlilestiririm ve dsha bir cok sey yaparim.
basimin ustunde yerleri var, huzursuz olmalarini kaldiramam.

ulan huzursuzluk saçımıza kadar mı işlemiş beee!

bu sanırım benim saçlarım. dökülmeler, kaşıntı, yara çıkarma ve şampuan hassasiyeti.
"ee sende doktora git" demeyin. gittim şampuan veriyorlar.

demek ki benim saçlarım artık gerginliğe ve huzursuzluğa dayanamayıp o yüzden çekip gittiler.
hayatımız roman.

gerçekten olduğunu düşündüğüm durum. bazen.
bence saçlar da psikolojimizden etkileniyor. zaten bence vücudun tüm tepkileri psikolojiden kaynaklanıyor.
gergin ve stresli dönemlerde saçlar sertleşiyor, matlaşıyor, dökülüyor. bir de üzerine şekil almıyor. sonra daha çok sinirleniyoruz, saçlar da daha çok huzursuz oluyor. al sana kısır döngü.
keşke hep mutlu olsak.

kötü geçen günden daha çekilebilir bir durumdur sanırım. en azından çözümü var. mandal tokayla topla, bağla, ör, çaresi bulunabilir.