sarhoş kibarlığı

adı üstünde sarhoş ne dediğini ne yaptığını bilmez saçmalar durur.

cem yılmaz'ın literatüre kazandırdığı gerçek. nezaketin cabası alkoliğimiz ikramlar sunmasıdır. bilumum çerez, çikolata, mandalina...
biraz muhabbete takatleri varsa felsefe yapmaları ise aynen anlatıldığı gibidir. bir tanesiyle sohbetimizin ana konusu ineğin kuyruğunu neden sallamasıydı.

sabah uyanınca biter. yerini geceden kalma mallığa bırakır.

(bkz: sen çok kral adamsın)

kimisi içer, kapıya cama dayanır abuk sabuk konuşur ya da kavga çıkartır.
kimisi içer, mahcup hisseder, ruhu incelir, kibarlıktan ne yapacağını bilmez.

insanı alkollüyken daha iyi tanıyorsun gerçekten.

bu arada sarhoş kibarlığına en güzel örnek neşet ertaş babadır.

özellikle rakı içtikten sonra veya içerken görülen, " öpucem abi " şeklinde kendini gösterebilen olaydır.

alkolik nezâketi

mükemmel ötesi kibarlıktır.

cinayetten tecavüze, kadına şiddetten trafik kazasına tüm suçların artmasına neden olan alkol aynı zamanda insanı kibar yapıyormuş.
yersen.

nedense bende çalışmayan kibarlıktır.
normal hayatta pek küfür etmem ama içince kontrol mekanizmamın düştüğünden midir nedir cümle aralarına küfür sıkıştırırken buluyorum kendimi.
ama böyle öfkeli küfürler değil, şive katıp küfür ediyorum.

tersine evrimleşmişim resmen.

(bkz: babam)

kendisi zaten kibar, sarhoş olunca ultra kibar olurdu.

göt cebinde değil de ceketinin iç cebinde bana ve kardeşime aldığı gofretler olurdu. (anneme almazsa trip yerdi)

bira sevdamın genetik olduğunu düşünüyorum ve gelecekte böyle bir baba olacağımı ümit ediyorum.
( eşime almayı unutmayacağım)

etrafımdaki insanlar genel olarak kibar olduğumu söylüyor ama içtiğim zaman olduğundan daha fazla kibar oluyormuşum ve bu durumu komik falan buluyorlar. sarhoş kibarlığı harika bir durum gerçekten...

sarhoş değilim istirham ederim lütfen...

sabah sabah güldüren başlık.
yok ya sarhoşluğu kamufle etmek için olduğunu sanmıyorum. tüketilen alkol miktarıyla beraber insan kimi zaman duygusallaşo, kimi zaman kibarlaşıyo, kimi zaman agresifleşiyo.

arada kelimeleri yuvarlayarak konuşma şeklidir. muhtemelen artık içmenizi istemeyen arkadaşı bir kadehe daha ikna etmeye çalışırken olur. muhatabınız kibarlık sebebinizin farkındayasa şey var bi de, "janım ben hep böyleyim, ben doğuştan saârojumm bebiiğim.." kendimden biliyorum.

bir de sarhoş çenesi düşüklüğü vardır.
o ateşli cümlelere hiç engel olmamam, konuşma birden sekstinke evrilir.
kaç kadının istemeden ayaklarını yerden kestim hatırlamıyorum, çünkü sarhoştum.
saat veren bile oluyordu.

veya nezaketi.
kaldı mı kibar nazik adam?

bu eski bir tabirdir çünkü artık sarhoş da olsa ayık da olsa kibar nazik insan görmek çok zor.

sarhoş olarak ön iliklemek bize levent kırca armağanıdır ki o dönemler herkes gömlek ceket giyerdi.

benim babamı kaç defa durdurmuşlar 90'larda. ben her zaman takım elbiseli kravatlıydım polisler beni görünce diğerlerinden başka davranırdı derdi babam.
siz böyle gidemezsiniz diye kaç defa polisler getirmiş babamın aracını eve. tabi promosyon olarak babamı da getirmişler.

baba diyorum senin şu polis hikayen vardı. boşver oğlum, hoş değildi diyor. içkili zamanlarını hiç sevmez aman ha. sakın babama sen eskiden feneri söndürmek bilmezmişsin demeyin.

eskiden vatandaşı da polisi de nezaket sahibiydi bu ülkenin. şimdi herkes hanzo.

emeği geçenlerin...

levent kirca'nin iyi yansittigi kibarlik.