şeker verdi diye bir kıza aşık olmak
başlık "nowhereman" tarafından 03.08.2022 19:08 tarihinde açılmıştır.
1.
kuşkusuz ki biraz saf olmayı gerektirir veyahut ergen. seneler önce, henüz lise 1. sınıftayken ve ulan acaba bu sene kime aşık olarak bir seneyi aşk acısıyla geçirsem diye sene başında aşık olunacak kız seçtiğimiz zamanlardı.
senenin ortalarına gelinmiş ve bir kişiden başarıyla aşk acısı çekilmişti. bu aşk meşk işleri bana göre değil diyerek bir köşeye çekilmiştim. ta ki bir ders gününün sonunda sınıfta onunla baş başa kalana dek.
son ders de bitmiş ve herkes apar topar toplanıp dağılmıştı. ben ekstra mıymışık hareketlerle en sona kalmıştım. o esnada sınıfı artık terk etmek adına arkamı döndüm ve o da sınıftaymış. belki de gidip tekrar geri geldi. anlamadım. evliya gibi birden belirivermişti.
bir senedir aynı sınıfta olmamıza rağmen çok yoğun bir diyaloğumuz yoktu ve ilk kez durduk yere başını yana yatırmış, gülümseyerek bana bakıyordu. hiçbir şey söylemiyordu. ben kızın bu tatlılığına nazaran ne olduğunu anlamadan adeta bir avel gibi bakıyordum. sonra aynı şirin hallerle yanıma kadar geldi ve avucunu açarak bana doğru uzattı. avucunda şu mini cam şekerlerden biri vardı. bayram değil seyran değil sınıf arkadaşım bana neden şeker verdi diye düşünürken gülerek al falan dedi. bu manasızlık denizini asla sorgulamadan inek şaban ifadesi ile tebessüm edip şekeri aldım.
dışarıdan sahneyi izleyen biri devlerin aşkı büyük olur derdi. zira şeker verilmiyor da sanki 10 yıldır uzak kalan iki sevdalının kavuşma sahnesi çekiliyor. haller hareketler o denli yavaş ve vakur. neyse burada daha fazla düşünülecek bir şey yoktu. "bağa şeker virdi." her şey açık ve netti derhal aşık oldum. senenin kalan kısmını da bu dev aşkın hazin acısını çekerek geçirdim. okul kapanmasına yakın kahramanımız arkadaş olarak görüldüğünü öğrendi. ona dedim ki: "öyleyse niçin? niçiiin o lanet olası şekeri verdin bana ha?" bir şey diyemedi. en baştan beri sakladığım şeker cebimden düştü ve cam şeker olduğu için kırıldı. yok lan o kadar da değil. şekerin akıbetini bilmiyorum.
senenin ortalarına gelinmiş ve bir kişiden başarıyla aşk acısı çekilmişti. bu aşk meşk işleri bana göre değil diyerek bir köşeye çekilmiştim. ta ki bir ders gününün sonunda sınıfta onunla baş başa kalana dek.
son ders de bitmiş ve herkes apar topar toplanıp dağılmıştı. ben ekstra mıymışık hareketlerle en sona kalmıştım. o esnada sınıfı artık terk etmek adına arkamı döndüm ve o da sınıftaymış. belki de gidip tekrar geri geldi. anlamadım. evliya gibi birden belirivermişti.
bir senedir aynı sınıfta olmamıza rağmen çok yoğun bir diyaloğumuz yoktu ve ilk kez durduk yere başını yana yatırmış, gülümseyerek bana bakıyordu. hiçbir şey söylemiyordu. ben kızın bu tatlılığına nazaran ne olduğunu anlamadan adeta bir avel gibi bakıyordum. sonra aynı şirin hallerle yanıma kadar geldi ve avucunu açarak bana doğru uzattı. avucunda şu mini cam şekerlerden biri vardı. bayram değil seyran değil sınıf arkadaşım bana neden şeker verdi diye düşünürken gülerek al falan dedi. bu manasızlık denizini asla sorgulamadan inek şaban ifadesi ile tebessüm edip şekeri aldım.
dışarıdan sahneyi izleyen biri devlerin aşkı büyük olur derdi. zira şeker verilmiyor da sanki 10 yıldır uzak kalan iki sevdalının kavuşma sahnesi çekiliyor. haller hareketler o denli yavaş ve vakur. neyse burada daha fazla düşünülecek bir şey yoktu. "bağa şeker virdi." her şey açık ve netti derhal aşık oldum. senenin kalan kısmını da bu dev aşkın hazin acısını çekerek geçirdim. okul kapanmasına yakın kahramanımız arkadaş olarak görüldüğünü öğrendi. ona dedim ki: "öyleyse niçin? niçiiin o lanet olası şekeri verdin bana ha?" bir şey diyemedi. en baştan beri sakladığım şeker cebimden düştü ve cam şeker olduğu için kırıldı. yok lan o kadar da değil. şekerin akıbetini bilmiyorum.
devamını gör...