sevdiğine şiir yazmak

sevgiliye ilk söz

sesini bildim önce

ey ses!
varlığın müjdecisi

gökyüzünde bir bulutun üzerinde seyrindeyken dünyanın
tuttu beni "o"
dedi ki bana "ölümsüzsün sen"

kaybolmuş ruhumla ararken sırrını kalbimin
bir parça kan pıhtısı değil miydi o?
"her gönül bir iz taşır tanrıdan"
yaşlı bir keşiş bunu fısıldadı kulağıma

çölün ortasında kumlara sarılmış
bir kedinin rüyasıydı hepsi belki de


ne uzun sürdü hayat derken
biz yine aşkı konuşacağız
yine sabah, yine akşam..

b.
sevgimle