sevgilinin en yakın arkadaşın olması

sene 2009. mevsim yaz. 18 yasindayim. arkadas dedi ev ayarla. sevgilim ve arkadasi gelecegiz. sen de kafala kalori yakın. ıyi.

yuzuldu, ickiler icildi, gece 12 gibi eve gecildi. arkadas kizi alip diger odaya gecti. benimki bebek gibi, sarisin ela gozlu. ulan allah belasini versin bu toylugun. ben basladim muhabbete. ıki insan sevgiliden ote once birbirinin arkadasi olmalidir falan.

benim arkadasin manita duymus konusmalari. ne kadar guzel konusuyor demis. sonra onlar spora basladilar nefes nefese sesleri geliyor.

biz uyuduk. bi bok yapamadim. kiz bir sans daha vermek icin gece beni uyandirdi bocek var diye. yine icraat yok. ertesi gun kizla sevgili olduk.

benim arkadas kizdan ayrilinca biz de ayrildik yok benimki hakliydi yok seninki hakliydi derkene. bi kere daha bulusamadan gitti cillop gibi hatun. tam bir ergen muhabbeti.

hakikaten bak o zaman ne dusunuyorsam simdi de oyle, iki insan once birbirinin en yakin arkadasi olacak. olacak da be a.k geri zekalisi bunu soyleyecek yer orasi miydi?

pragmatik bir ilişki. bir mahsuru da yok böyle olmasının tercih meselesi. insanın karşı taraf için hissettiği ve karşı taraftan bağımsız sevgiyi biraz ezer gibi geliyor. seni şunun şunun için seviyorum şeklinde açıklama yapılması biraz doğasına ters sanki

yakın arkadaşı olmasından iyidir bence.

ondan başka kimseye ihtiyaç duymazsınız hatta hayatınızda tamamen her şeyiniz olur dostunuz,arkadaşınız,sevgiliniz her şeyi onunla yapmak istersiniz en çok onunla olduğunuzda mutluluk duyar zevk alırsınız.