sevilmemiş kadınların iç dünyası

sevgiye ve ilgiyi atfedilen değer ölçüsünde değişiklikler arz edecek olan iç dünyadır..

bu coğrafyada kadınlar aşk masallarına inansalar da inanmasalar da dışarıya karşı sevilen ve ilgi duyulan biri olduklarını göstermeye bayıldıkları için ve bu konuda da birbirlerini taklit ettikleri için "gösterme" şansından mahrum oldukları ölçüde mutsuz olurlar. belki sevilmemekten daha çok başkalarına gösterememek, oynayamamak yıkım getirir...

sevilmemiş bir kadın olduklarının düşünülmesi onların canını daha çok yakar.

sevilmiş kadınlara göre daha ilgi çekicidir. merak uyandırır. peşinden gitmeyin, sizi dipsiz hüzünlere sürükleyebilir.

daralıyorum sabri bunalıyorum

(bkz: penti)

gerçekten sevildikleri zamanda da bünyeleri kabul etmez.

sevilenleri daha anlayamadık biz.. sevilmemişler zorlar.

elbet hikayeleri karanlıktır...
yaşadıkları, çektikleri...
sorgulamaları, nedenleri ve her şeye rağmen umut etmeleri...

hiç yüzleri gülmemiştir...
ömürleri boyunca beklemişlerdir...
filizlenmişlerdir, çiçek açmışlardır ama koparılmışlardır...
çiğnenmişlerdir...

lakin yine de tohum ekmekten bıkmazlar...
etrafını çevirirler zarar gelmesin diye...
o doğru eli, doğru kalbi beklerler...
açtığı yaprakları nazikçe dokunacak, sulayacak o elleri...
işte o zaman, o zaman mutlu olacak kadın...
öğrenecek...
sevecek, hissedecek
ve allah'ın artık şanslı kuluysa...
bir ömür boyu devam edecek...

hiç sevilmemis bir insanin varlığı mümkün müdür acaba? en azından insanı annesi sever di mi? annesi yoksa da biri en azından sevmiştir. hitleri bile sevdiler nitekim.

sevdiği tarafından sevilmemis kadının iç dünyası bomboktur. hele de sevildiğini sanıp sevilmediğini anlaması daha da vahim. iki alternatifte de hissettiğim duyguları yazayım madem merak edilmiş duygularımız.

sevdiğim bir adam vardı bir zamanlar beni sevsin diye çabaladıgim, onun beğendiği gibi olmak için kendimden vazgeçtiğim. iç dünyam sürekli vir savaş halindeydi. kendim olamamanın verdiği kisitlanmislik ile ona duyduğum hayranlığın vazgecmeme engel olması nedeniyle süregelen üretkenlik. nasıl yorucu, nasıl yıpratıcı allahim. ve nasıl büyük bir aptallık. çünkü zorla kimse kimseyi sevmiyor, aşkta zorlama olmuyor.

sevildiğimi sanıp sevilmediğimi öğrenmek çok daha sarsıcı. işte bunun yasını aylarca tuttum. değersiz hissettim. güvensiz hissettim. yorgun ve bitkin hissettim. kendime gelmem uzun sürdü. kimse kimseyi kandırmasın, yalan söylemesin.

ancak insan her koşulda iç dünyasını dengeye getirmeye ve yeniden başlamaya müsait. sevilmemis herkes gerçekten sevildiğinde iyileşiyor, cicek açıyor.

fesattır.

örnek iç ses: bunda da var bende de. beni neden sevmediler.*