1.
(tematik)
arapça; başka, gayrı, dışında kalan anlamlarına gelen kelimedir. dilimize ise daha çok, allah’tan başka her şey anlamına gelecek şekilde yerleşmiştir. daha çok mâsivâ şeklinde kullanılır.
burada mâ: şey, sivâ: başka anlamlarına gelir ve allah’tan başka her şey, kul ile allah arasına giren her dünyevî şev kastedilir.
klasik türk edebiyatı’nın tasavvuf şiirinde mâsivâya sırtını dönemeyen kesrete düşmüş, insân-ı kâmil olma yolunda tıkanmış olur.
aşk şiirinde ise bu kelime sevgili ile âşık arasına giren her şey ve herkes anlamında kullanılır. âşığın, sevgilinin gözlerini görmesine engel olan bir tutam saç da, sevgilinin dadısı ya da yanındaki bir başka kişi de mâsivâ sayılır.
burada mâ: şey, sivâ: başka anlamlarına gelir ve allah’tan başka her şey, kul ile allah arasına giren her dünyevî şev kastedilir.
klasik türk edebiyatı’nın tasavvuf şiirinde mâsivâya sırtını dönemeyen kesrete düşmüş, insân-ı kâmil olma yolunda tıkanmış olur.
aşk şiirinde ise bu kelime sevgili ile âşık arasına giren her şey ve herkes anlamında kullanılır. âşığın, sevgilinin gözlerini görmesine engel olan bir tutam saç da, sevgilinin dadısı ya da yanındaki bir başka kişi de mâsivâ sayılır.
devamını gör...