sokak kavgasında en iyi olan sözlük yazarı

benim çok anım var maalesef. bi defa keko bi kızı çöp kutusuna atmıştım. asla vurma yok, sadece attım. keko tahammülüm yok, bi uzaklaşın abiciğim benden.

8 yaşındayım, okuldan çıkmışız, servisle eve gidiyoruz.

yanımda da sıra arkadaşım oturuyor. konu nerden oraya geldi hatırlamıyorum; ben kendi hayatımı yazıp kitap çıkarcam dedim.

kim senin hayatını napsın lan diyip bi girişti bana; abow. vuruşuyoruz, hollywood filmleri gibi millet alkış tutuyor, şoför oynuyoruz zannediyormuş, karışmıyor; ikimiz de hırpalandık baya.

ilk sokak kavgam da böyle elit, kitap mitap vesilesi ile gerçekleşmiş oldu.

yaramaz bir ufaklıkken 3 erkek çocuğun kafasını kırıp,* birini kara gömüp, abilerimle futbol oynarken dizlerini yara bere içinde bırakıp, hoşlandığım çocuğu dövmüştüm. bir de başka birkaç şey daha yapmıştım ama onlar kalsın liste çok kabardı

bunlar beni iyi bir sokak kavgacısı yapar mı?

hepsi birer şampiyonmuş ya meğer...

sokak kavgasından uzak duran en iyi sözlük yazarıdır.
kuralı olmayan bir kavgada olay iyi olmak değil şanslı olmaktır.
eskilerin dediği gibi en büyük delikanlılık efendiliktir.
atan tutanların 170cm 60 kg antemanlı bir çocuğun karşısında kaç saniye dayanabileceğini kıyaslamak isteyenler için youtube videoları var. *
emrah ablak'tan gelsin.