sosyalleşme kotası

kanımca yaş ile doğru orantılı bir kavram.

aç parantez istisnalar kaideyi bozmaz. bakınız paranoyak deli. arkadaşım her sene bir önceki seneden daha sosyal. ona maşallah deyip devam edeyim. kapa parantez.

çevremde birçok kişiye bakıyorum geçen sene yaptıklarını yapmıyor. evi daha güvenli buluyor. kendime bakıyorum. biriyle görüşüyorum -üstelik buluşma fikri benden çıkmış- oturuyoruz geziyoruz vs tak iki saat sonra eve ışınlanmak istiyorum. önceki zamanları düşünüyorum saatlerce bi kafede aynı insanlarla otururduk ve hiç sıkılmazdık.

volkan yapma volkan. doldu doldu.

bugün sadece tek bir güzel kıza
kısa
mesaj
yazdım
kotam doldu.
yarın cevap verirse geri yazcam inş.

(bkz: yeni insanla tanışırken adil kullanım kotasına takılmak)

almıyor.
taze bitti.
ı ıh.

bazen bir masada sohbetin tam ortasında doluyor o kota. bir bahane bulup kalkıyorum ama hayır eve gitmiyorum. yanlarından ayrıldığım sohbeti yoran arkadaşlarımın beni göremeyeceği yerlerde tek başıma sosyalleşmeye devam ediyorum. yani tek başıma içiyorum.

keyfim yerinde yoksunluk cekmiyorsam ,
konstugum kisiyi kendime bağlarım .
büyü gibim sihir gibim bir sey ağam.

-bitse de gitsek
-burda napiyorum ben
-ne isim var bu ortamda
insandan insana gore de degismiyor bunlar bende. cok eglendigim yerde bile bazen bunlari derken buluyorum kendimi ya. overthink deyin kendini kapama ihtiyaci deyin. gercekten bazen ihtiyac ya. surekli degil ama hep

bugün ruh emici akrabalarım sayesinde uzunca bir süre için doldurduğum kota. insan özellikle küçük insan görmek istemiyorum.

kotam bitik.
sadece ben seveyim az da sen sev sonra hemen gitmelisin. oturmak yok yanımda anlık bitti gitti. davet etmem buyur otur diye işim var çünkü ay buraya da yalan söyledik tamam işim var da oturmaman lazım tatlı iletişim kurduk diye çalışırken.

sızlamıyor vicdanım hayır buyur otur demediğim için.
ayaklarına sağlık demek git demek oldu artık anlıyorlar da beni mahallece toplanıp dövecekler diye bi geriliyorum gidin bu mahalleden oturmucaz beraber.