1.
bruce baba'nın 2005 tarihli, şimdilik sondan bir önceki albümü tyranny of souls'tan şahane bir parça. tam manasıyla power metal gibi başlar, sonra daha heavy gitse de güç ve enerjisini hiç yitirmez, sonunda da başladığı gibi biter. bruce dickinsion hakikaten de inanılmaz güzel söylüyor bu şarkıyı. nakaratlarda kopartıyor hatta, daha doğrusu nakaratlara girerken, girmeden hemen evvel zaten beni kendimden geçirmeye başlıyor. yani köprü/bridge'lerin sonunda başlıyor:
"half lives...
we live again.....
half lives...........
now we are one..........."
o "now we are ooooooooone..." deyişi yok mu. of ulan of... tabii sonra gelen nakaratlar da ayrı haz sebebi. ilk köprü-nakarat kısmı beni daha çok coştursa da ikisi de süper diyebilirim. parçanın verse/mısra bölümleri de ayrı güzel bu arada. tümden bayılıyorum şarkıya işte lan, amma laf kalabalığı yaptım. *
"half lives...
we live again.....
half lives...........
now we are one..........."
o "now we are ooooooooone..." deyişi yok mu. of ulan of... tabii sonra gelen nakaratlar da ayrı haz sebebi. ilk köprü-nakarat kısmı beni daha çok coştursa da ikisi de süper diyebilirim. parçanın verse/mısra bölümleri de ayrı güzel bu arada. tümden bayılıyorum şarkıya işte lan, amma laf kalabalığı yaptım. *
devamını gör...