söylemesi keyifli kelimeler

ikile, tamamen kulağa hoş gelen bir akıcılığa sahiptir.

(bkz: hissikablelvuku)

kerhanacı

temaşa
efsun

müşkülpesent.

kelime bile değil ama söylemesi hoşuma gidiyor (bkz: uga buga)

kehkeşan.

başardım

bonomo.
hayta.
sinop.
şiir.
tanrı.
pide.

"pekala" söylemesi söylenmesi aşırı keyifli.

portakal çiçeği. harflerin dizilişiyle alakalı değil, baharı hatırlattığı için.

bilmukabele, latife, letafet, azizim, mefhum, mütevellit, vuslat, haslet, hazirun, farz-ı mahal, tahvil, pinhan, irfan, nezâket ve daha niceleri...
evet sevgili sözlük, ben iflah olmaz bir osmanlı türkçesi düşkünüyüm.
hayır tabii ki neo osmanlıcı falan değilim.
sadece türkoloji eğitimi alan ve klasik türk edebiyatına çok büyük bir ilgi ve sevgisi olan bir insanım.

özgül uzmanlaşmamı yönelttiğim anabilim dalı, eski edebiyat değil aslında ama gazel sevgim ilişkimizi hep çok güçlü kıldı...

zamanla da osmanlı türkçesinin kimi kelimeleri dilime fazlaca dahil oldu.
ama şikayetçi değilim elbette hepsinin leksikolojik temellerine kadar bilerek kullanmaktan çocuksu bir keyif duyuyorum.

lebaleb.

derivasyon

dejenerasyon.

egzantirik

müteşekkir.

destinasyon.

" sana ne" bayılıyorum bu lafa.

git burdan