sözlük kavgalarına üzülmek

4 yıldır aynı yerde yazıp çizdiğimiz ve canımızdan bir parça olan bu sözlükte sözlük kavgalarına üzülmek durumudur.

hayat zaten kısa, onu da küslüklerle kısaltmanın hiç gereği yok.

yıkmayı değil onarmayı ve bu hayatta/ sözlükte daha iyi neler yapabiliriz onu düşünsek ne kaybederiz?


birine vurunca iyi hissediyor musunuz?

evet ya. eski tadı yok valla.

maç yüzünden birbirlerine kızıp kavga ediyorlar, buna sinirlenip üzülüyorum.

allah başka dert vermesin tabi.

bugün çok boş yaptım ama son olarak;
(bkz: sizi bu hayatta çok üzerler)

sözlükler varlıkları itibariyle her tarzdan insanı barındırır o yüzden de çatışma kaçınılmazdır. herkesin sevgi kelebeği, birbirinin sırtını sıvazladığı ortamlar olsaydı düşünce gelişimi diye bir şey mümkün olmazdı ve hayat böyle şeylere üzülmek için çok kısa ya da siz çok ponçiksiniz , bilemedim.

bunun için çok ağır asosyal bir ezik olmak gerekiyor.

kaçırınca hasıl oluyor. ayrıca okumadım ama hepiniz haksızsınız.

başkalarının işine burnumu sokmamak gibi çok sevdiğim bir huyum vardır.
hayatta işim olmaz aga. yiyin birbirinizi banane. lakin ben aşırı şaşırıyorum bu nefret enerjisine. mesela neden bu kadar güçlüsünüz nefret ederken? neden bu kadar keskin ve kıvrak zekalısınız saldırma vaktiniz geldiğinde?
bir yada birden fazla kişiden nefret etmek yormuyor mu kalbinizi?
kin ancak daha fazla kin doğurur.
neden anlamıyorsunuz bunu?

umrumda degil. yesinler birbirlerini. za.

hepimizin burası harici hayatları var. burda 2 3 kafa dağıtıp entry giriyoruz. bu kavga neden? hepimiz kardeşiz türküsü söyleyeceğim şimdi.

takip edemediğim için üzülemiyorum da.. kaldı ki bana internet ortamında yazışmak suretiyle yapılan kavgalar nedense komik geliyor. yani, birbirinin yüzünü dahi görmemiş olan insanlar, en fazla neyi paylaşamıyor olabilir, bilemiyorum. ben, bu konuda biraz eski kafalı olabilirim. bugüne kadar hiç kimse ile böyle bir kavgam olmadı. ben, daha çok göz teması kurarak kavga etmeyi tercih ediyorum, belki de o yüzden böyle şeyleri anlamakta güçlük çekiyorumdur.*