sözlükte herkesin birbiri ile senli benli konuşması

samimiyet iyidir

biz sizin sevgili arkadaşınız değiliz. nedir bu laubalilik efendim?

bizim hiçbir değer yargımız yok, bari bir tane olsun deyip bunu bulmuş biri sanki. geçiniz.
birbiriyle konuşurken "ananı", "bacını" diye başlayan cümleleri rahatlıkla kuran nesil, konuşma adabını öğretiyor.

(bkz: z kuşağının hiçbir değer yargısının olmaması)

tanımadığım kişilerle iletişime sen diye başlamam. yine de gereksiz bir sitem gibi geldi bana. gereksiz, densiz bir samimiyet hissettiğiniz eğer engeller geçersiniz.
bir de konudan tamamen bağımsız olarak '' bana sen diye hitap edemezsin '' kligi çok kullanışlı gibi görünüyor ama bayatladı sanki biraz.

şahsen siz diyerek diyaloğa giriyorum ve sohbetin samimiyetine göre sen diyebiliyorum. duyar yapılacak kadar ciddi bir konu olarak görmüyorum ama onu belirteyim. biri sen diyerek muhabbete başlasa sen nasıl sen dersin deyip ortalığı ayağa kaldırmam. siz derse zaten ben de o paralelde hareket ederim.

dediğim gibi, çok önemli konular değil bunlar.

ohoo sen hayli geride kalmışsın ortamlarda neler dönüyor bilsen, senli benli konuşmalara razı olurdun.

sen ben diyince ananıza sövülmüş gibi mi hissediyorsunuz acaba çok merak ediyorum

eskiden ben de çok takılırdım senli benli konuşmaya. özellikle iş ortamında ve sosyal medyadaki etkileşimlerde tabi. hatta daha ileriye gidip yazım hatalarına ve anlatım bozukluklarına bile takılıp cevap bile vermiyordum. ama bence yersiz bir takıntı haline geliyor bu durum. insanların neyi nasıl anlattıklarından çok ne anlattıklarına bakılırsa iletişim daha sağlıklı oluyor. hem empati yeteneği gelişiyor hem de yersiz ve kırıcı elitizmden uzaklaşılıyor.

ne diyem şah mı diyem

(bkz: efendilik arayan beyaz showa gitsin)
abi üslup önemli ama yerine göre. hoşlanmıyorsan monolog halinde bırak yazan kişisini.

uzun süreli iletişim kurmuş kişiler arasında karşılıklı rıza ile kabul edilmemiş ya da sürekli muhabbet edildiğinden hayatın olağan akılşına uygun olarak resmiyetten sanimiyete dönülmemişse yapılmaması gerekendir.

bir ekranın arkasında bulunmak günlük hayatta yapmayacağımız şeyleri yapma hakkını tanımamalıdır,nasıl lokantada garson ile, markette kasiyer ile, hastahanede doktor ile resmi bir biçimde iletişim kuruyorsak,aynısı sanal ortamda da olmalıdır.

ayrıca direkt bir kişiye laubali bir biçimde senli benli mesaj atmak o kişinin kişisel alanına girmektir. samimiyet ancak karşıdaki kişi isterse olur.

yoo sizli bizli istanbul türkçesiyle konuşacağız utanmasak. bana denk gelmedi herhalde

şu ana kadar sosyal medya ya da sözlükte konuştuğum kimseye “siz” diye hitap etmedim. edilmesinden de hoşlanmam sanki çok yüksek makamlardan birileriyle konuşuyormuş, samimiyetsiz hissi uyandırıyor hepimiz aynıyız burda “siz” “biz” diye konuşmaya, kasmaya gerek yok. bence

"efendim" diyenler de var, deyip itiraz edilesi kofti çıkarsama.

yazarımız dilan beyefendinin haklı olarak açtığı başlık.

sadece sözlükte değil birçok ortamda yapılan bir nezaketsizlik türü.

bunu nezaketsizlik olarak kabul etmeyen insanların ortak düşüncesi, "siz"li "biz"li konuşmanın kasıntılık ya da lüzumsuz resmiyet olduğu. hayır, değil arkadaşlar. karşınızdaki insanla tanışmıyorsanız, "siz" olarak hitap etmeniz gerekiyor. zaman ve sohbet ilerledikçe, samimiyet seviyesi değişir ve kısa zaman sonra senli benli konuşmaya döner zaten. ama beni hiç tanımayan birinin, beni yıllardır tanıyan bir arkadaşımın bana hitap ettiği şekilde hitap ettiğini gördüğümde ben şahsen rahatsız oluyorum. bir de bunun daha rahatsız edici versiyonu var: ben ısrarla siz olarak hitap ettiğim halde karşımdaki insanın bana gevşek bir tavırla sen olarak hitap etmesi. bu, sohbete senli benli girmekten daha ayıp bir hareket bence. çünkü karşı tarafın tavrını ve yaklaşımını tamamen görmezden geliyor.

resmi gelsin ya da gelmesin, bu bir görgü kuralıdır. ha gerekli samimiyet kurulduktan sonra bunu devam ettirmek abes olabilir, o başka konu.

sosyal hayat, iş hayatı bitti de özelden gelen mesajlara takıldık zaten.
adam sanki isveç'te yaşıyor.

tanımadığımız insanlardan saygı beklemek fedakarlık istemektir. saygısızlık etmiyorsa yeterli. saygı da sevgi gibi hakedilen bir şey şunu bir kabul edelim.

bir yazarımızın fazla samimiyete isyanı.

demek sözlükte fıtır fıtır senli benli oldunuz he? vay be tabi ya. *
bize gelince de hep siz, hanımefendi bilmem ne? vallahi çok kırıldım.

açıkçası ben siz biz dilini kullanırım genelde. alışkanlık sanırım.* ama biri sen derse sıkıntı etmem hatta ben de oradan yürürüm. *

sevgili yazarıma sanırım fazla laubali davranıldı. kişiye göre tutumu belirlemek gerek. herkesin hoşuna gitmeyebilir ve evet hiç tanımadığım bir insana ona saygımdan sen diyemem. biz böyle gördük ağalar dağılın. *
ortam yok benim herkesin gönlünü yapasım var idare edi verin canlar.*

majesteleri lordum sir de denilebilir.