sürekli ölümü düşünmek

sürekli olarak, yaşamanın boş olduğunun farkında olmak.

olur öyle şeyler takma.
dediğim durumdur.

su iç yazılım öğren spor yap kitap oku koş wikipedia oku öğren gül

kendimi ölümü düşünmekten alıkoyamıyorum. hayatımdaki her şey için mücadele ettim. ve son yıllarda sadece ve sürekli olarak kaybediyormuşum gibi hissediyorum. ya da sadece hissetmiyorum, gerçekten kaybediyorum.
sevdiğim birçok insanı kaybettim, inancımı kaybettim, birçok kez sağlığımı kaybettim, kendime dair birçok güzel şeyi kaybettim. artık eskisi gibi sabırlı bir insan değilim. eskisi kadar sevgi dolu bir insan değilim. eskisi kadar anlayışlı bir insan da değilim. yoruluyorum, bunalıyorum insanlardan, hayatımdan, kendimden. öylece bırakıp gitmek istiyorum.
"bazı insanlar mücadeleci bir ruha sahip değildirler, ölüm onlara rahatlık getirir." belki de benim için de böyledir demekten kendimi alıkoyamıyorum.
bunları tamamem bilinçli bir şekilde yazıyorum. evet, hala pes etmedim. içimdeki bir ses her ne kadar küçük ve cansız da olsa devam etmemi söylüyor. her şeye rağmen biraz olsun inancım, umudum var. bir yandan hala güzel şeyler yapmak istiyorum. geleceğe dair planlarım var. isteklerim var. gerçekten aşık olmadan, aşkı hissetmeden ölmek istemiyorum. güzel şeyler yapmak istiyorum. bunca emeğe ve acıya değdi değdiğim o hedeflere ulaşmadan ölmek istemiyorum. güzel şeyler yaşamadan, yaşatmadan ölmek istemiyorum. sonra yine kararıyor, bulanıyor zihnim. asla başaramayacağıma inandırıyor beni. ne kadar çabalarsam çabalayım yine kaybedeceğimi hissediyorum. hatta bazen ya kendimi öldürmeyi bile düzgünce başaramam diye gülüyorum.
sonra da diyorum ki "hiçbir şey değişmeyecekse yaşamamın bir anlamı kalmadı."
ve biliyorum beni hayata hala bağlayan o birkaç şey olmasaydı bu kadar uzun süre dayanmazdım.
çok yorgunum. biliyorum böyle hisseden tek kişi ben değilim. hayatı zor olan, gerçekten zorlanan tek kişi değilim. ama gerçekten yorgunum. 3-4 yıldır her sabah 'pes etme, devam et, işler yoluna girecek' diyerek uyanmaktan yorgunum. çünkü her gece
"ne anlamı var ki" diyorum.
daha ne kadar sürem kaldı bilmiyorum. ne zaman tamamen pes ederim onu da bilmiyorum. sadece biraz olsun gerçekten yaşamak istiyorum tek istediğim bu. istediğim şey yıllarca var olmak değil. ne kadar yaşayacağım umrumda değil. nasıl yaşadığım umrumda. çok uzun yıllar böyle yaşamaktansa güzek birkaç yıl yaşayıp ölmeyi tercih ederim. elbette hayat hiçbir zaman tamamen yolunda gitmeyecek. zorluklar, acılar, kayıplar her zaman olacak. benim sorunum ise şu hayatımda sadece bunların olması. her geçen gün güzel şeylerin biraz daha silinip gitmesi.
hala buradayım. kalan son gücümle bir şeyleri düzeltmek,değiştirmek için mücadele ediyorum. kendime daha iyi davranmaya çalışıyorum. kendime vakit tanımaya çalışıyorum.

bir tür depresyon belirtisidir. genellikle depresyonun son evrelerinde görülür. böyle bir durumla karşılaştığınızda ilk yapmanız gereken, ben şu an neden bunu düşünüyorum diye kendinize sormaktır şayet bir cevap alamaz ve kendinizi düşünmekten alıkoyamazsanız, (benim önerim) bir psikolog/psikiyatriste başvurmanız gerekir. alınacak yahut alınması gereken bir önlemdir.

sağdan soldan bulduğum reçetesiz ilaçlar ile 18 saati bulan uykularla yaşamaya çalışınca düşünemiyorum.

düşünmeniz gerek yok zaten öleceğiz merak etmeyin.

sürekli ölümü düşünmek bir kaç içeriği içine alır.

1-) ölüm korkusundan dolayı sürekli ölümü düşünmek.
ölüm korkusunu üstünden atamamak.
psikolojik tedaviye ihtiyacı olanlardır.
2-) intihar amaçlı olarak ölümü düşünmek.
aslında buna ölümü düşünmek değilde isteyerek ölmeyi düşünmek demek daha doğru olur.
psikolojik tedaviye ihtiyacı olanlardır.
3-) ihtiyar olduğu için sürekli ölümü düşünmek.
kafasında günah, sevap, cennet, cehennem muhasebesi yapmak.
aslında bu tip olaylarda cehennem korkusu, ölüm korkusunun önüne geçer.
ölüm zaten yanı başındadır.
4-) asker, polis veya cihat eridir haliyle ölümle iç içe yaşamı vardır.
haliyle ölüm akıllarının bir köşesinde sürekli takılı durur.
bunlar içten içe şehitliği arzu ederler.
ölümü isterler.
5-) mümindir, bu dünya ile işi kalmamıştır.
insanlar ve olaylar sıkıcı gelir.
bu dünyadan kurtulup gitmeyi arzularlar.
kanser veya böyle bir hastalığa yakalanınca tedaviyi reddederler, kabul etmezler.
büyük bir arzuyla ölümü isterler.

sürekli ölümü düşünmek başlığındaki tanımlar bana çok basit geldi.
eğer yaşamak istiyorsanız çaresi var.
mutsuzluğunuza ; ölümü çare olarak aramayın.

yaşamak için hiç sebebinin kalmaması

welcome to the 40s

(bkz: ideal müslüman) hareketi.
bir sonraki evresi,
yarın ölecekmiş gibi ahireti düşünüp ibadet etmeliyiz,
hiç ölmeyecekmiş gibi bu dünyayı düşünüp dünyevi işlerle meşgul olmalıyızdır.
dilerim, bu başlığı açan girdiği durumu iyice tahlil eder.
yerini ve pozisyonunu al yani sayın yazar.
ruh halin başka bir âlemde ise bak o ruh halinin bir çaresine.
sağlıklı sıhhatli günler dilerim.

artık harekete geçip bu gece sıkın kafanıza.

ramazan ramazan yapın bunu, ufak bir not bırakıp hayat pahalılığı ve geleceğim yoktu diye not bırakırsanız ertesi gün ulusal basında gündemsiniz. sözlükte de ne kadar iyi biriydi yazarlar. vahh vahh.

günün ünlüsü seçeriz. bence şahane olur öldükten sonra değeri anlaşılan yazarlar gibi...

kesin her günkahroluruz böylesine muhteşem bir insana yaşarken nasıl değer veremedik diye. kesin abi.

hayattan alacağı vereceği bitmiş insanın ruh hali.

her anımızda bize eşlik eden bir şeyi ďüşünmek? bilemiyorum altan.

ölüm geliyor aklıma birden ölüm
bir ağacın gövdesine sarılıyorum.
ölüm, cemal süreya

çok yakında ölecek insan düşüncesi olabilir. evet.

eylem uyku olarak editlense, (bkz: ayni ben).