suriyeli sığınmacılar

artık "sığınmacı" olduklarına inanmıyorum. kendi ülkemizde sığınmacı pozisyonuna düşürülen biz olduk. deli gibi fazlalaşıyorlar, sürekli akın akın gelen garip bir insan topluluğu var. nerede son bulacak bilmiyorum ama geri gönderilmelerini istiyorum.

ankara'da yavaş yavaş fütursuzca davranmaya başlamış güruh. dün mesai bitiminden sonra otobüsle eve giderken bir tane suriyeli olduğundan emin olduğum çifte denk geldim. oturdukları yerden yüksek sesle kakara kikiri yapıyorlardı. uyarma ihtiyacı da duymadım açıkcasi. kimse de sesini çıkartmadı. içimden " ülkesi işgal altında olup da bu kadar gamsız olan bir millete .ik geçmez. bunlar daha iyi günlerimiz" dedim indim otobüsten.

bu ülkenin olası olacak bir iç savaşın en büyük sebepleridir malum kişilerle birlikte.

bizim site afrikalı ve rus dolu milletin derdi suriyeliler. benim bulunduğum sitedeki yabancıların sadece 4te 1i suriyeli.
ayrıca troller yabancılar konusunda yalandan boş konuşmasın. iki sene önce bir politik partiye email yolladım. vizelerin zorlaştırılmasını istedim.
birkaç gün sonra gazetelerdeki haberleri görünce şok geçirdim. mecliste vizeleri görüşmek için komisyon açılmış. ben email attıktan sonra bu oldu.
ne chp ne ümit özdağ hiçkimse meclise vizelerin zorlaştırılması için başvurmamış.
hem yol geçen hattı olmuş diye tantana yapıyosunuz hemde hiçbirinizin oy verdiği parti bu konuyu meclise ve bakanlara taşımamış.
siz oy attığınız partiyi aramıyorsanız, ne yapıyor bunu sorgulamıyosanız, burda da boş konuşmayın.
umrunuzda değilmiş demekki.

amerikali olsalar begenirdiniz. ırkcilik istenmemelerindeki tek sebep.

#3195273
sana mı soracağız kimi beğenip beğenmeyeceğimizi. farz edelim ki suriyeli özelinde beğenmiyoruz. gideceksiniz başka yolu yok.

küfürsüz sözlükte ananı lacivert .... diye küfürlü nick olması garip değilmi?

görece ılımlı yaklaşmaya çalışıyorum bu mevzuya. bugüne kadar da hep öyle oldu. hiçbir zaman sivrilmedim. ama bugün yaşadığım olayla birlikte (çok büyük bir olay değildi belki bilmiyorum ama kendimi kendi ülkemde ezilmiş hissetmem neticesinde) biraz taraf olmuş olabilirim.

neyse, bugün 40 yaşlarında suriye uyruklu bir erkek hasta geldi. eli yüzü düzgün, giyimi baştan aşağı marka bir beydi. yanımdaki asistanım allahtan çat pat arapça biliyordu da o şekilde anlaşabildik. zira adam tek kelime türkçe bilmiyordu. sistemik hastalığı vardı, onun bile türkçesini aktaramadı bize. anamnezi doğru düzgün alamayınca ben iyice yükseldim. “sorar mısın, kaç senedir türkiye’de yaşıyormuş?” dedim asistanıma. tam tamına 14 seneyi doldurmuş. “ bu süre boyunca tek kelime türkçe öğrenememiş mi?” dedim düşük ama gergin bir ses tonuyla. “ben değil, doktor arapça öğrenmek zorunda bize bakabilmek için.” dedi ya. adam bunu dedi. ve ben baktım maalesef.